ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ... ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΨΕΙ... ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΓΕ...
ΜΙΑ ΜΑΝΑ, ΕΝΑΝ ΠΑΤΕΡΑ, ΜΙΑ ΑΔΕΡΦΗ, ΚΙ ΟΧΙ "ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ", "ΑΚΟΥΣΑ", ΔΙΑΒΑΣΑ" ΚΛΠ... ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ. ΓΙΑ ΤΟ 1973 ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΝΕΚΡΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ...!!!
ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΘΑ ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΥΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ... ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ...
"ΣΤΟΧΟΣ"
Επιτρέψατέ μου φίλτατοι συνέλληνες καί φίλτατες συνελληνίδες, να επισημάνω προσωπικώς μίαν κρίσιμον ένστασιν ως προς το επίμαχον θέμα. Το πρόβλημα δεν είναι αν κατά την διάρκειαν μίας ορισμένης εξεγέρσεως, υπήρχαν νεκροί εντός ορισμένου χώρου, αλλά κατά πόσον οι συγκεκριμένοι νεκροί σχετίζονται προς την επίμαχον εξέγερσιν ή όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛόγου χάριν, αναφέροντας κάποιες άλλες ιστορικές περιπτώσεις, παρομοίας υφής, απλώς ας αναλογισθούμε ότι λόγου χάριν, κατά τις δύο(2) πολιορκίες του Μεσολογγίου, δηλαδή τις περιόδους
Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 1.822μ.α.χ.χ. καί
Απριλίου 1.825μ.α.χ.χ.-Απριλίου 1.826μ.α.χ.χ., γνωρίζουμε ότι πέθαναν άνθρωποι λόγω των μαχών, λόγω των όποιων ασθενειών, τραυμάτων καί αναπηριών καί τέλος λόγω του λιμού, ιδίως κατά την δευτέραν πολιορκίαν. Ταυτοχρόνως, γνωρίζουμε ότι κατά την δευτέραν πολιορκίαν ο Ελληνικός στόλος ανεφοδίασεν τους πολιορκουμένους καί μετέφερε μέρος των αμάχων έξωθεν της πόλεως. Άρα, γνωρίζοντας τα επίμαχα δεδομένα, προφανώς θα μπορούσε κάποιος καλλίστως να ισχυρισθεί ότι λόγου χάριν, ο αριθμός των θανόντων ιδίως κατά την δευτέραν πολιορκίαν του Μεσολογγίου υπερτιμήθηκε, καθώς δεν υπολογίζονται τα δεδομένα των διασωθέντων αμάχων, ενώ μπορεί ταυτοχρόνως να ισχυρισθεί ότι τάχα είναι αυθαιρεσία η συμπερίληψη των επιβιωσάντων-επιβιωσασών της πολιορκίας, πλήν θανόντων-θανουσών τους προσεχείς μήνες έως καί το επόμενον έτος, λόγω των όποιων ασθενειών τους, αποτόκων των δυσμενών συνθηκών της πολιορκίας, διότι προφανώς πέθαναν "έξωθεν του Μεσολογγίου". Όμως, αυτό θα εξόργιζεν καί δικαίως, το σύνολον του Ελληνισμού, διότι
κατ' αρχήν θα προσέβαλλε την ιεράν μνήμην των νεκρών καί κατά δεύτερον θα το θεωρούσαν άπαντες ως εξόχως αντιεπιστημονικόν.
Επομένως, το επιχείρημα δεν είναι ο τόπος θανάτου όσον αφορά τους νεκρούς της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου, ανεξαρτήτως των όποιων ιδεολογικών ή φιλοσοφικών ή πολιτικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεών μας, αλλά κατά πόσον οι παρατιθέμενοι νεκροί, την επιθανάτιον στιγμήν τους, μετέχουν της εξεγέρσεως ή αν απέχουν καί όλως αδιαφορούν.
Εφ' όσον αυτό απαντηθεί, λήγει όλη ανεξαιρέτως η επίμαχη συζητήση άπαξ διά παντός εξ επιστημονικής οπτικής, ως προς το θέμα του αριθμού τους καί πλέον τίθενται οι άλλες παράμετροί τους.-