Στις 24 Οκτωβρίου (7 Νοεμβρίου με το νέο ημερολόγιο) του 1917 ξέσπασε η λεγόμενη Οκτωβριανή επανάσταση στη Ρωσία κατά την οποία οι μπολσε...
Ένα σύντομο ιστορικό της επανάστασης
Τον Ιούλιο του 1917 ο πρωθυπουργός Λβοφ παραιτήθηκε και την εξουσία ανέλαβε ο Κέρενσκι, που προκήρυξε εκλογές για το Νοέμβρη. Στο μεταξύ ο στρατιωτικός διοικητής της Πετρούπολης Κορνίλοφ επωφελήθηκε τόσο από τα στασιαστικά στρατιωτικά κινήματα του Ιουλίου, όσο και από την πολιτική χρεοκοπία του Κερένσκι και θέλησε να επιβάλει στρατιωτική δικτατορία. Το πραξικόπημα απέτυχε ολοκληρωτικά, κυρίως με τη συμβολή των οπλισμένων εργατικών μαζών κι έτσι η επανάσταση πέτυχε τη πρώτη της αποφασιστική νίκη. Το μέτωπο κατέρρεε, οι αγρότες οργανωμένοι επιτίθενται κατά των γαιοκτημόνων και στα σοβιέτ κυριαρχούσαν πλέον οι μπολσεβίκοι.
Στις 25 Σεπτεμβρίου ο Τρότσκι εκλέχτηκε πρόεδρος του σοβιέτ της Πετρούπολης, ενώ στις 7 Οκτωβρίου ο Λένιν έφτασε κρυφά στην Πετρούπολη για να αναλάβει τη διεύθυνση της ένοπλης εξέγερσης.
Στην ιστορική συνεδρίαση της 10 Οκτωβρίου της κεντρικής επιτροπής του κομμουνιστικού κόμματος των Μπολσεβίκων έγινε δεκτή η πρόταση του Λένιν για ένοπλη εξέγερση, με ψήφους 10 υπέρ και 2 (Ζινόβιεφ, Κάμενεφ) κατά.
Το πρωί της 24ης Οκτωβρίου η κυβέρνηση απαγόρευσε την κυκλοφορία του κεντρικού οργάνου του κομμουνιστικού κόμματος των μπολσεβίκων "Ραμπότσι Πουτ" κι έστειλε θωρακισμένα αυτοκίνητα στο τυπογραφείο και στα γραφεία σύνταξης της εφημερίδας. Οι κόκκινοι φρουροί όμως και οι επαναστατημένοι στρατιώτες απέκρουσαν τα θωρακισμένα αυτοκίνητα και κατά τις 11 η ώρα η εφημερίδα κυκλοφόρησε με την προκήρυξη της ανατροπής της κυβέρνησης.
Το βράδυ της ίδιας μέρας κι ενώ το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίαζε στα χειμερινά ανάκτορα, η κόκκινη φρουρά της Πετρούπολης καταλάμβανε το κεντρικό τηλεγραφείο, τις γέφυρες, τους σιδηροδρομικούς σταθμούς και την Κρατική Τράπεζα. Το καταδρομικό "Αουρόρα" (Αυγή) έστρεψε τα πυροβόλα του στα ανάκτορα που ήταν έδρα της τελευταίας αστικής κυβέρνησης. Την άλλη μέρα τα ανάκτορα πολιορκήθηκαν και καταλήφθηκαν, η κυβέρνηση έπεσε, οι υπουργοί συνελήφθησαν και ο πρωθυπουργός Κερένσκι δραπέτευσε.
Και τυπικά πλέον η Ρωσική Επανάσταση επικράτησε.
Στις 25 Οκτωβρίου συνήλθε στο Σμόλνι το 2ο συνέδριο των σοβιέτ της Ρωσίας και αποφάσισε το πέρασμα της εξουσίας στα σοβιέτ και την έκδοση των δύο ιστορικών διαταγμάτων για την Ειρήνη και για τη Γη: "Η ιδιοκτησία των γαιοκτημόνων στη γη καταργείται από τη στιγμή αυτή χωρίς καμία αποζημίωση". Σχηματίστηκε το πρώτο Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού (υπουργικό συμβούλιο), με το Λένιν ως πρόεδρο και τους Ρίκοφ, Μιλιούτιν, Τρότσκι, Λουνατσάρσκι και Στάλιν. Στις 2 Νοεμβρίου η σοβιετική κυβέρνηση δημοσίευσε τη διακήρυξη των δικαιωμάτων των λαών της Ρωσίας, ενώ η επανάσταση επικράτησε και στη Μόσχα κάτω από την καθοδήγηση του Μπουχάριν και του Σμιρνόφ
Με αυτό τον τρόπο, όπως γράφει το www.902.gr, επιβεβαιώθηκε η λενινιστική θεωρία ότι μόνο ένα Κομμουνιστικό Κόμμα, που καθοδηγείται από την κοσμοθεωρία του επιστημονικού κομμουνισμού, έχει σωστή στρατηγική και δρα καθημερινά ενιαία για την προώθησή της, έχει γερούς δεσμούς με την εργατική τάξη, είναι ισχυρό στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, στις εργατογειτονιές, μπορεί να διασφαλίσει τον ηγετικό ρόλο της εργατικής τάξης στην κοινωνική συμμαχία με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα για το άλμα «από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας».
Το κόμμα των μπολσεβίκων ήταν το μοναδικό κόμμα απ' όλα τα τότε κόμματα της εργατικής τάξης στην Ευρώπη που είχε στο πρόγραμμά του ως σκοπό της πάλης του την εργατική εξουσία, τη δικτατορία του προλεταριάτου, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Και δρούσε με συνέπεια για την εκπλήρωση αυτού του σκοπού, για την προώθηση της στρατηγικής του, του προγράμματός του. Και, μάλιστα, σε ανειρήνευτη πάλη με τον οπορτουνισμό, με τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Δυτικής Ευρώπης.
Η πραγματοποίηση της Οκτωβριανής Επανάστασης ως ιστορικό γεγονός απέδειξε έμπρακτα ότι η εποχή του ιμπεριαλισμού είναι εποχή του τέλους του καπιταλισμού, ότι είναι ιστορικά ξεπερασμένος. Ότι την ιστορική πρωτοβουλία γι' αυτήν την κοινωνική ανατροπή την έχει στα χέρια της η εργατική τάξη, γεγονός που για πρώτη φορά, ως απόπειρα εμφανίζεται με την Κομμούνα του Παρισιού που ήταν ο προάγγελος της ανάληψης της προοδευτικής κοινωνικής πρωτοβουλίας από το προλεταριάτο.
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.