Γράφει ο Αθανάσιος Βασιλόπουλος Την Κυριακή, έγιναν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης τα αποκαλυπτήρια μνημείου σε ...
Γράφει ο Αθανάσιος Βασιλόπουλος
Την Κυριακή, έγιναν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης τα αποκαλυπτήρια μνημείου σε ανάμνηση του παλαιού εβραϊκού νεκροταφείου που καταστράφηκε το 1942.
Στα εγκαίνια έδωσε το παρόν και ο ανεκδιήγητος δήμαρχος Μπουτάρης (που ωστόσο είναι θεσμικός παράγων και ο λόγος του έχει βαρύνουσα σημασία…), με… κιπά επί της κεφαλής (όπως σας ενημερώσαμε με σχετική ανάρτησή μας τη Δευτέρα…). Κατά την προσφιλή του συνήθεια (όπως όλων των πολιτικάντηδων…) έβγαλε και λόγο. Σας παρουσιάζουμε το περιεχόμενο του λόγου του, γιατί έχει ξεχωριστή σημασία και μπορεί να μας βάλει σε μεγάλους μπελάδες:
«…Αν λοιπόν για εμάς, τους Θεσσαλονικείς μη Εβραίους, είναι τελικά αδύνατο να φανταστούμε τον πόνο των δικών μας Εβραίων, ίσως έχει έρθει επιτέλους η στιγμή να ψελλίσουμε ότι και για τους Εβραίους συμπολίτες μας είναι πλέον αδύνατο να φανταστούν την ντροπή μας.
Η πόλη της Θεσσαλονίκης άργησε αδικαιολόγητα πολύ να σπάσει τη σιωπή της και να αρχίσει να μνημονεύει την πιο ζοφερή στιγμή της ιστορίας της. Σήμερα όμως μπορεί να λέει ότι ντρέπεται για αυτή την άδικη και ένοχη σιωπή.
Ντρέπεται για όσους δοσίλογους Θεσσαλονικείς συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, για όσους γείτονες καταχράστηκαν περιουσίες, για όσους πρόδωσαν εκείνους που προσπάθησαν να διαφύγουν. Κυρίως, ντρέπεται για τις αρχές της πόλης: για το δήμαρχο και το Γενικό Διοικητή που συμφώνησαν αδιαμαρτύρητα να καταστρέψουν οι εργάτες του δήμου εν μία νυκτί 500 χρόνια μνήμης, και να μετατρέψουν το μεγαλύτερο εβραϊκό νεκροταφείο της Ευρώπης σε έναν κρανίου τόπο. Ντρέπεται για τον έφορο της αρχαιολογικής υπηρεσίας που “εξεπλάγη” όταν το 1946 η εβραϊκή κοινότητα διαμαρτυρήθηκε για τη χρήση των επιτύμβιων πλακών ως οικοδομικού υλικού για την ανοικοδόμηση του ναού του Αγίου Δημητρίου. Και ντρέπεται για εκείνους τους πρυτάνεις που μετά τον πόλεμο έχτισαν την πανεπιστημιούπολη δίπλα και πάνω στα κατεστραμμένα μνήματα χωρίς να στήσουν μια αναθηματική πλάκα.
Δεν έχει νόημα να απολογούμαστε εμείς σήμερα για τις πράξεις τους – η ευθύνη ούτε συλλογική είναι ούτε και μεταβιβάζεται. Αναγνωρίζουμε ωστόσο ότι οι θεσμοί που εκπροσωπούμε (αλλά και αποδεχόμαστε να μας εκπροσωπούν), δεν γεννήθηκαν χτες. Έχουν από πίσω τους μια ιστορία, είναι φορείς μνήμης με συνέχεια στο χρόνο.
Αναγνωρίζουμε δηλαδή ότι η απώλεια των 56.000 Εβραίων Θεσσαλονικέων είναι απώλεια για όλους μας –Χριστιανούς, Εβραίους και Μουσουλμάνους, άθεους και αγνωστικιστές. Είναι απώλεια για εκείνους που έζησαν αλλά και για όλους εκείνους που θα ζήσουν εδώ μετά από εμάς. Το Ολοκαύτωμα δεν σφράγισε μόνο το παρελθόν της πόλης μας, αλλά έκανε κάτι χειρότερο: της έκλεψε το μέλλον. Ποιος αμφιβάλλει ότι μια Θεσσαλονίκη μητέρα-πατρίδα μιας ανθούσας και κοσμοπολίτικης εβραϊκής κοινότητας θα ήταν μια άλλη πόλη;».
Ποιοι είναι οι μπελάδες; Όπως πληροφορηθήκαμε, μετά το λόγο του Μπουτάρη –στον οποίο υποστήριξε ότι οι ελληνικές αρχές και Έλληνες πολίτες συνήργησαν στις διώξεις των εβραίων της Θεσσαλονίκης, καταχράστηκαν τις περιουσίες τους, κατέστρεψαν τα μνημεία τους κ.τ.λ.- κάποιοι απόγονοι των διωχθέντων προτίθενται να κινήσουν δικαστικές διαδικασίες για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων από το ελληνικό κράτος, διότι ασφαλώς και «η ευθύνη μεταβιβάζεται» – παρότι ο Μπουτάρης λέει το αντίθετο! Κι όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις, οι προσφεύγοντες δικαιώνονται πάντα. Και μετά να δούμε ποιος θα τους πληρώσει!
http://ethnikismosblog.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.