Το στέλεχος της ΟΝΝΕΔ και υποψήφια περιφερειακή σύμβουλο Έλλη Παπαγγελή, που μετά τα όσα αληθινά υποστήριξε, ότι δηλαδή δεν σκοτώθηκε κανεί...
Το στέλεχος της ΟΝΝΕΔ και υποψήφια περιφερειακή σύμβουλο Έλλη Παπαγγελή, που μετά τα όσα αληθινά υποστήριξε, ότι δηλαδή δεν σκοτώθηκε κανείς μέσα στο Πολυτεχνείο έσπευσαν να της στείλουν στην πυρά, να την "φάνε", υπερασπίστηκε ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Φαήλος Κρανιδιώτης με ανάρτησή του στο facebook.
"Η δικτατορία βούλιαξε και έπεσε μέσα στο αίμα της Κύπρου. Δεν την έριξε το Πολυτεχνείο. Αρκετά με τις ανιστόρητες μαλακίες", αναφέρει ο κ. Κρανιδιώτης.
Συνεχίζει λέγοντας πώς "το Πολυτεχνείο είχε ως αποτέλεσμα το δεύτερο πραξικόπημα της 25ης Νοεμβρίου 1973, που έφερε στην εξουσία μια ακόμη πιο σκληρή δικτατορία, αυτή του Ιωαννίδη, ο οποίος έκανε τον τυχοδιωκτισμό του πραξικοπήματος στην Κύπρο στις 15 Ιουλίου 1974, που έφερε τον Αττίλα. Αυτή η δεύτερη Χούντα τότε ΔΕΝ πολέμησε, πολιτεύθηκε για το τομάρι της και εγκατέλειψε τους γενναίους πολεμιστές της Κύπρου. Μέσα στο Πολυτεχνείο δεν υπήρξε κανένας νεκρός, υπήρξαν όμως στους γύρω δρόμους κι αλλού.
Αυτό είπε κι η Έλλη Παπαγγελή, την αλήθεια δηλαδή, όχι πως δεν υπήρχαν καθόλου νεκροί, και μας τα πρήξανε γι αυτό διάφοροι, διάφοροι υπεραγανακτισμένοι φωταδιστές ισχυριζόμενοι ψευδέστατα πως δήθεν είπε πως δεν υπήρχαν καθόλου νεκροί".
Υπενθυμίζεται ότι χθες το 26χρονο μοντέλο και στέλεχος της ΝΔ με άρθρο της στο Facebook, ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρξε κανένας νεκρός στο Πολυτεχνείο, ενώ έκανε λόγο για «μυθολογία της Αριστεράς». «Τέσσερις δεκαετίες αρλούμπας αρκούν» είχε πει προσθέτοντας πώς «δεν χρειαζόμαστε νέα Πολυτεχνεία και νέους μάρτυρες, αλλά μια επανάσταση του πιο αυτονόητου πράγματος:"της κοινής λογικής"».
Ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού σημειώνει πώς "είναι δε προφανές πως οι ιωαννιδικοί ήθελαν την αναρχία και το κλίμα τρόμου που έφεραν οι αδιάκριτες δολοφονίες πολιτών για να φάνε τον Παπαδόπουλο.
Με μια φράση, το Πολυτεχνείο χρησιμοποιήθηκε από τον Ιωαννίδη για την κατάληψη της εξουσίας, είναι μύθος πως έριξε την δικτατορία, την έριξε η τραγωδία της Κύπρου τον Ιούλιο του 1974, αντίθετα ακολούθησε μια σκληρότερη και είναι γεγονός πως φτιάχτηκαν καριέρες από αληθινούς αλλά και πλήθος μαϊμού αντιστασιακούς.. Αυτή είναι η αλήθεια και μην μας τα ζαλίζετε άλλο με τις φαντασιώσεις σας".
Και καταλήγει επισημαίνοντας: "Θα μπορούσε κανείς, κατά το παλιό ανέκδοτο, όταν μας τα ζαλίζουν με τα παραμύθια τους να απαντάμε απλώς: Δώσαμε, δώσαμε! Την λεηλατήσατε την χώρα, την ξεχαρβαλώσατε επί 40 χρόνια, πήγατε με την ίδια επιταγή στο ταμείο 100 φορές, γίνατε βουλευτές, επίτροποι, τάχα μου διανοούμενοι. Δώσαμε, ρε, τέλος!".
defencenet.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε βάση την ετεροχρονισμένη δομική αντιπαλότητα, η αέναη μορφή των κοινωνικών προτσές οφείλει να μετατρέψει την αυθόρμητη φευγαλέα σκέψη του λούμπεν προλεταριάτου σε συνειδητή μόνιμη πράξη της αναγκαίας ταξικής ανασυγκρότησης της εργατικής τάξης και του κομμουνιστικού κινήματος, πάνω σε νέες επεξεργασμένες πλατφόρμες κομματικής δημιουργίας. Στον αντίποδα του άκρατου ρεφορμισμού, της αστικής γνωσεολογίας, του οικονομικού ντετερμινισμού και του αρριβισμού της πιθανοκρατίας εμείς οι μαρξιστές-λενινιστές οφείλουμε να αντιτάξουμε τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό του Homus sovieticus, την γραμμική αντανάκλαση που συνεπάγεται η τελειωτική σύλληψη της υλιστικής ενέργειας, την κολχοζνική διάσταση της απέραντης κολεκτιβοποίησης και την περαιτέρω όξυνση της ταξικής πάλης, εισερχόμενοι στην συνέπεια της ιστορικής ασυνέπειας. Ως νέοι επίδοξοι Σταχανοβιστές, αναιρούμε την οποιαδήποτε ύπουλη σπέκουλα που επιχειρείται από τους παραχαράκτες σοσιαλφασίστες και τους σύγχρονους κουλάκους σε σεχταριστικές ερμηνείες του μπολσεβικικού γίγνεσθαι. Αρνούμενοι τον σουρεαλισμό στην τέχνη της πολιτικής παλαίστρας, αντανακλούμε την αμείλικτη ποδηγέτηση της εργατικής τάξης από το αυθεντικό κόμμα της, διατρανώνοντας ότι η νόρμα παραγωγής του διαλεκτικού υλισμού θα οδηγήσει σε πλήρη απογύμνωση και αποσύνθεση τους σεναριολόγους φραξιονιστές της ακοινώνητης λεκτικής θεώρησης, που κατέστησαν το άλλοτε τιμημένο ΚΚΕ σε ευνουχισμένο και διχοτομημένο ρεβιζιονιστικό τερατούργημα των απανταχού μικροαστών.