ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΣΤΟΡΑ 1η Νοεμβρίου 2013, ώρα 19.05. Ο χρόνος σταματάει, ταυτόχρονα όμως αποκτά και μια αιώνια διάσταση. Δύο Ξεχωρισ...
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΣΤΟΡΑ
1η Νοεμβρίου 2013, ώρα 19.05. Ο χρόνος σταματάει, ταυτόχρονα όμως αποκτά και μια αιώνια διάσταση. Δύο Ξεχωριστοί και Συνειδητοποιημένοι Έλληνες, δύο Χρυσαυγίτες, δολοφονούνται άνανδρα από το αριστερό παρακράτος που δημιούργησε η μεταπολίτευση και συντηρεί μέχρι και σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά. Έναν χρόνο μετά, κάθε φορά που φέρνω στο νου μου τον Γιώργο Φουντούλη και τον Μανώλη Καπελώνη σκέφτομαι πόσο ανεπαρκής, λειψός και λίγος φαίνομαι μπροστά τους, ακριβώς γιατί αυτά τα δύο Υπέροχα Ελληνόπουλα έδωσαν το πολυτιμότερο αγαθό, την ίδια την Ζωή τους, για την Ιδέα την οποία πίστευαν. Τα παιδιά αυτά κέρδισαν τον Χρόνο, μένοντας Αθάνατοι στην καρδιά, το μυαλό και την σκέψη των Συντρόφων τους, οι οποίοι πρέπει να αποδεικνύουν σε καθημερινή βάση ότι είναι άξιοι υποστηρικτές της Ιδέας, την οποία ενστερνίζονται. Γιατί μετά από αυτό το εγκληματικό περιστατικό οι ζωές όλων των Χρυσαυγιτών, Ανδρών και Γυναικών, έχουν αλλάξει για πάντα. Οι λέξεις Τιμή, Αξιοπρέπεια, Πίστη, Καθήκον, Χρέος, έχουν από εδώ και πέρα μια έννοια πολύ σπουδαιότερη, καθώς πλέον με το Αίμα των αδικοχαμένων μας Συντρόφων αποκτούν ένα πολύ ειδικό βάρος.
Ποιος Χρυσαυγίτης έχει το ηθικό δικαίωμα να κάνει πίσω, να δειλιάσει, να εγκαταλείψει το Κίνημα, να ξεπουλήσει τις Ιδέες του, να «αδειάσει» τους Συναγωνιστές του που έπεσαν από τις σφαίρες των παρακρατικών αλητών, δίνοντας την ίδια τους την Ζωή; Ο Γιώργος και ο Μάνος έπεσαν περιφρουρώντας τα Γραφεία μας στα Βόρεια Προάστια, δολοφονημένοι από αποβράσματα και ανθρωποειδή. Ήταν δύο νέα παιδιά γεμάτα Δύναμη και Ορμή, με Όνειρα και Φιλοδοξίες. Παιδιά με Αγνές Ιδέες, με Απέραντη Αγάπη για την Ελλάδα, την Ιστορία και τον Πολιτισμό της. Ταυτόχρονα, όμως με πραγματικό ενδιαφέρον για το παρόν και το Μέλλον της Χώρας. Ενδιαφέρον, το οποίο εξέφρασαν όχι με το να «ανησυχούν» αραχτοί από τον καναπέ του σπιτιού τους, αλλά με το να ενταχθούν στις γραμμές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Θέλησαν να γράψουν Ιστορία, να αλλάξουν τον Κόσμο, να αγωνισθούν κι αυτοί προκειμένου η Ελλάδα να αποκτήσει και πάλι την θέση που της αρμόζει στο παγκόσμιο στερέωμα. Πάνω στο απάνθισμα της νιότης τους έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες παρακρατικών καθαρμάτων της άκρας αριστεράς. Έχοντας στο νου του το αποτρόπαιο αυτό γεγονός, ποιος Χρυσαυγίτης θα λογαριάσει τις όποιες δυσκολίες, τις συνεχιζόμενες διώξεις του ανθελληνικού συστήματος, τις φυλακίσεις των άλλων Συντρόφων μας από τους αδίστακτους πραιτοριανούς του καθεστώτος; Ποιος θα αδιαφορήσει, θα δειλιάσει, θα προδώσει, όταν γνωρίζει ότι δύο Δικοί μας Άνθρωποι έφτασαν στο υπέρτατο σημείο Πίστης και Αφοσίωσης, πέφτοντας νεκροί για την Ιδέα, το Κίνημα, τους Συναγωνιστές τους; Ποιος Χρυσαυγίτης θα σκεφτεί με φθηνή, στενή και δειλή ατομικιστική διάθεση, όταν γνωρίζει ότι δύο Εξαίρετοι Συναγωνιστές του έπεσαν νεκροί δίνοντας ό,τι πιο Πολύτιμο, δηλαδή την ίδια τους την Ζωή;
Έχουμε πολλά να πούμε στο μέλλον, μα πολύ περισσότερο να κάνουμε για τον Γιώργο και τον Μάνο. Η εύρεση των φυσικών αυτουργών αποτελεί ζήτημα Τιμής και Αληθινής Δικαιοσύνης, καθώς το επίσημο κράτος όχι μόνο είναι ανίκανο να τους εντοπίσει, αλλά με την όλη του στάση κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ήταν αυτό που ουσιαστικά όπλισε τα χέρια των δολοφόνων αλητών. Κυβέρνηση, κόμματα του «συνταγματικού τόξου», «δικαιοσύνη», ΜΜΕ με την ανήθικη, παράνομη και απαράδεκτη στάση τους, με τις επαναλαμβανόμενες φράσεις περί «εγκληματικής συμμορίας», «αιμοσταγών δολοφόνων», «μαχαιροβγαλτών» κλπ, φρόντισαν να αφαιρέσουν κάθε ανθρώπινη ιδιότητα από τους Άνδρες και τις Γυναίκες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, καθιστώντας τους έτσι επιθυμητούς στόχους από τα επιδοτούμενα και προστατευόμενα παρακρατικά κοπρόσκυλά τους. Όλοι αυτοί, που όπλισαν έμμεσα τους ψυχοπαθείς δολοφόνους, είναι οι ηθικοί αυτουργοί. Για Εμάς, που θέλουμε να επιβεβαιώνουμε σε καθημερινή βάση ότι είμαστε Συνειδητοποιημένοι Χρυσαυγίτες, έχει ιδιαίτερη Αξία και Σημασία να πάμε κόντρα στην ευθυνοφοβία και τον χυδαίο ατομικισμό, που αποτελούν τα κυρίαρχα πρότυπα του παρακμιακού αυτού κόσμου. Να σταθούμε στο Ύψος που μας αρμόζει και να τηρήσουμε μια Αγέρωχη Στάση, η οποία θα Τιμά τους Νεκρούς Συναγωνιστές μας, τους ΑΙΩΝΙΟΥΣ ΗΡΩΕΣ της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και της Εθνικιστικής Ιδέας. Μια Στάση και έναν Τρόπο Ζωής που θα αντανακλούν έναν Φόρο Τιμής και τον ανάλογο Σεβασμό στον Γιώργο και τον Μάνο. Συνεχίζουμε τον Αγώνα τους, γνωρίζοντας ότι αυτό αποτελεί Υποχρέωση και Καθήκον απέναντί τους.
Ας Τιμήσουμε την Μνήμη τους όπως ΕΚΕΙΝΟΙ θα επιθυμούσαν, ως ΔΥΟ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ! Να Νικήσουμε! Γκρεμίζοντας, λοιπόν, κάθε γέφυρα επικοινωνίας με τον αστισμό, την αδιαφορία, την μεμψιμοιρία, την ηττοπάθεια, την ανάθεση ευθυνών σ’ άλλους, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν μπορούμε, ποτέ πια, να φερθούμε διαφορετικά. Αυτός είναι ο μόνιμος πλέον Δρόμος μας, αυτή είναι η ουσία της Ύπαρξής μας. Να Τιμούμε Αληθινά τα Αδέρφια μας, συνεχίζοντας έμπρακτα την Πορεία τους. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.