Δόκιμοι, με μικρότερο μισθό και εργασιακά δικαιώματα υπό... προϋποθέσεις για τους εργαζόμενους στο δημόσιο προβλέπει η νέα συμφωνία με ...
Για το 2015 προβλέπονται προσλήψεις μονάχα εκπαιδευτικών, ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού. Οι προσλήψεις θα περιοριστούν στο ελάχιστο και ουσιαστικά πάμε σιγά, σιγά σε ένα μοντέλο προσλήψεων με ένα ιδιότυπο καθεστώς σύμβασης ορισμένου χρόνου.
Το πρώτο βήμα γίνεται τώρα με τη μείωση των αποδοχών των νεοπροσλαμβανόμενων κατά 96 ως 148 ευρώ και την επί της ουσίας κατάργηση της μονιμότητας για τους νέους εργαζόμενους καθώς επί δύο χρόνια θα βρίσκονται υπό δοκιμή και μετά την παρέλευση του χρόνου αυτού θα κρίνεται η μονιμοποίησή τους.
Αν εξαιρέσει δηλαδή κανείς τις προσλήψεις μέσω παραγωγικών σχολών των σωμάτων ασφαλείας που επί της ουσίας είναι δεδομένη η μονιμοποίηση των στελεχών, όλα τα υπόλοιπα είναι υπό συζήτηση.
Παράλληλα δίδεται η δυνατότητα στο κράτος να “αλλάζει ανά διετία υπαλλήλους κατά χιλιάδες έτσι ώστε να μειώνει το μισθολογικό κόστος στα επίπεδα του ιδιωτικού τομέα και παράλληλα να μην πληρώνει αποζημιώσεις για απόλυση καθώς απλά θα λήγει ο χρόνος μαθητείας.
Οι μισθοί που προβλέπονται για τους νέους και υπό μαθητεία εργαζόμενους του δημοσίου
Για έναν εργαζόμενο βασικής εκπαίδευσης ο μισθός θα είναι 684 από 780 ευρώ που είναι σήμερα, για έναν δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ο μισθός θα διαμορφωθεί στα 752 από τα 858 ευρώ, για τους νεοπροσλαμβανόμενους τεχνικής εκπαίδευσης ο μισθός θα πέσει από τα 1037 στα 889 ευρώ και για τους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης από τα 1.092 στα 957 ευρώ.
Μπουρδέλο εσύ που το γράφεις.Να ζήσεις εσύ με τούς μισθούς που περιγράφει παρακάτω μαλάκα. Οσο για αυτό Παράλληλα δίδεται η δυνατότητα στο κράτος να “αλλάζει ανά διετία υπαλλήλους κατά χιλιάδες έτσι ώστε να μειώνει το μισθολογικό κόστος στα επίπεδα του ιδιωτικού τομέα και παράλληλα να μην πληρώνει αποζημιώσεις για απόλυση καθώς απλά θα λήγει ο χρόνος μαθητείας. Τι δεν καταλαβαίνεις; Καραγκιόζη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω μια απορια. 2 ανθρωποι εχουν τα ιδια ακριβως προσοντα. Ιδιο πτυχιο, ιδια ηλικια, ιδια οικογενειακη κατασταση κλπ. Ποσο δικαιο ειναι ο ενας που ετυχε να διοριστει να δουλευει σε μια δουλεια ξεροντας πως θα ειναι εκει για παντα, ενω ο αλλος να ειναι "καταδικασμενος" επειδη ετυχε και δεν διοριστηκε, να ζει καθε μερα σε μια εργασιακη αβεβαιωτητα. ΑΠΛΑ ρωταω ποσο δικαιο ειναι αυτο. Επισης, ρωτηστε περι μητροτητας στον ιδιωτικο και περι μητροτητας στο δημοσιο τομεα.
ΑπάντησηΔιαγραφή