Οι φρουροί με τα καλάσνικοφέκλεισαν τη σιδερένια πύλη και οι δύο νεαροί Αφγανοί κατευθύνθηκαν βιαστικά προς το πίσω μέρος του κήπου. Π...
Οι φρουροί με τα καλάσνικοφέκλεισαν τη σιδερένια πύλη και οι δύο νεαροί Αφγανοί κατευθύνθηκαν βιαστικά προς το πίσω μέρος του κήπου. Προσπέρασαν τις τριανταφυλλιές και τους ελάχιστους θαμώνες - μιας και λίγοι πια επισκέπτονται τα εστιατόρια-φρούρια της Καμπούλ πια - κι έκατσαν στο τελευταίο τραπέζι δίπλα στον τοίχο. Άνοιξαν τους φακέλους που κρατούσαν στα χέρια. Στο τραπέζι άπλωσαν τα πιστοποιητικά εκτίμησης για τις υπηρεσίες τους ως μεταφραστές με τον ελληνικό στρατό στο Αφγανιστάν με την φωτογραφία από το άγαλμα του Μεγα Αλέξανδρου στη μέση και μια τσαλακωμένη φωτοτυπία της παλιάς ταυτότητας εισόδου στο στρατόπεδο του ΝΑΤΟ που δούλευαν.
Αφού παρήγγειλαν από ένα χυμό καρότο, ο 23χρονος Ραμίν χαμήλωσε τη φωνή του. «Πολλοί από τους μεταφραστές που είναι από άλλες επαρχίες, έξω από την Καμπούλ, έχουν δολοφονηθεί. Πολλές από τις οικογένειες τους έχουν δεχτεί απειλές». Θυμάται τον Μουσταμπά, ένα φίλο του που δούλευε στο ίδιο στρατόπεδο ως μεταφραστής των Αμερικάνων. Πήγε στην επαρχία Κουντούζ και οι μέρες πέρναγαν χωρίς να επιστρέψει. Οι φίλοι τους είπαν στο Ραμίν πως κάποιος τον δολοφόνησε.
«Πριν δύο μήνες δέχτηκα ένα τηλεφώνημα στο κινητό μου γύρω στις 12.30 το βράδυ. ‘Είσαι ο Ραμίν, που δούλευε σαν μεταφραστής;’ Ρώτησα ποιος είναι. Μου είπε ‘μη ρωτάς, πες μου αν ήσουνα μεταφραστής, ναι ή όχι.’ Ρώτησα ποιος είναι και τότε έκλεισε το τηλέφωνο. Για άλλες τρεις μέρες, δεχόμουνα το ίδιο τηλεφώνημα, μετά τα μεσάνυχτα. Και μετά άλλαξα το νούμερο μου», λέει ο 23χρονος Αφγανός.
Ο Ραμίν μαζί με Έλληνες και Ιρακινούς αξιωματικούς κατά την διάρκεια πρωινής εκπαίδευσης σε στρατόπεδο της Καμπούλ τον Απρίλιο του 2010.
Ο Ραμίν είναι από την επαρχία Κουντούζ κι έχει λόγο να φοβάται. Εργάστηκε ως μεταφραστής με την Ομάδα Επιχειρησιακών Συμβούλων και Συνδέσμων (OMLT) του Ελληνικoύ Στρατού στην Καμπούλ υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ και της πολυεθνικής δύναμης στο Αφγανιστάν (ISAF) από το 2010 μέχρι το 2012, όταν η ελληνική ομάδα αποχώρησε. Αποστολή της ήταν η στρατιωτική εκπαίδευση των Ενόπλων Δυνάμεων του Αφγανιστάν και συγκεκριμένα του τάγματος υποστήριξης της μεραρχίας της Καμπούλ. Τώρα ο Ραμίν είναι παγιδευμένος στην αφγανική πρωτεύουσα. «Φοβάμαι να πάω στην επαρχία μου. Είναι 500 χιλιόμετρα μακριά αλλά φοβάμαι να μετακινηθώ έστω και 100 χιλιόμετρα έξω από την Καμπούλ,» συνεχίζει. «Δεν αισθανόμαστε ασφαλείς. Δεν αισθανόμαστε ασφάλεια για τη ζωή μας, για τις οικογένειες μας. Πολλοί ξέρουν πως δουλέψαμε για την ISAF και τους Έλληνες».
Τρεις από τους πέντε μεταφραστές της Ομάδας Επιχειρησιακών Συμβούλων και Συνδέσμων (OMLT) του Ελληνικoύ Στρατού συμφώνησαν - παρά τον κίνδυνο - να μιλήσουν επώνυμα στην «Κ» καθώς πιστεύουν πως με την αποχώρηση των νατοϊκών στρατευμάτων εως το τέλος του έτους ο χρόνος του τελειώνει.«Τους περιμένει ο θάνατος»
Πέντε συνολικά Αφγανοί εργάστηκαν ως μεταφραστές με την ελληνική OMLT. Όλοι σήμερα βρίσκονται στην ίδια θέση με το Ραμίν. Οι Ταλιμπάν εδώ και χρόνια έχουν στοχοποιήσει όσους Αφγανούς συνεργάζονται με το ΝΑΤΟ ως «προδότες» και έχουν επανειλημμένα πει πως «τους περιμένει ο θάνατος». Οι απειλές τους έχουν γίνει πραγματικότητα με τον πιο φρικτό τρόπο, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια που έχει ξεκινήσει η αποχώρηση των νατοϊκών στρατευμάτων, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2014.
O 28χρονος Ζαχίρ, ακούει τον Ραμίν από τη διπλανή καρέκλα και θυμάται πως μια εβδομάδα πριν η οικογένεια του τον ειδοποίησε να μην πάει σε ένα γάμο που ήταν καλεσμένος, στην επαρχία Καπισά, ούτε μια ώρα έξω από την Καμπούλ. «Η κατάσταση δεν είναι καλή», του είπαν, «κάποιοι ξέρουν πως δούλευες με τον ελληνικό στρατό. Μην έρθεις». Εκτός από την οικογένεια του λέει, εκείνος δεν είχε πει σε κανένα πως δούλευε με την ISAF.
Λίγο αργότερα χαμογελάει και το πρόσωπο του φωτίζεται. Αν και με τους Ελληνες συνεννοούνταν στα Αγγλικά, προφέρει με περηφάνια κάποιες ελληνικές λέξεις που θυμάται. «Καλημέρα!» «Πως σε λένε;» Και βγάζει από την τσάντα του ένα USB. «Θυμάμαι τους Έλληνες κάθε μέρα», λέει. «Βάζω το USB στο laptop και βλέπω τις φωτογραφίες και την εκπαίδευση που κάναμε. Το είπα στη μητέρα μου και στην αδερφή μου. Ήταν όμορφες στιγμές. Και είπαν κι εκείνες πως ναι, ήταν όμορφες στιγμές. Όχι μόνο για μένα αλλά για όλη την οικογένεια μου. Στήριξα την οικογένεια μου με τα χρήματα της Ελλάδας».
Ο ταγματάρχης τους
Ο ταγματάρχης (ΥΠ) Ευάγγελος Σαλαμπάσης ήταν ο τέταρτος και τελευταίος διοικητής της ελληνικής OMLT, η οποία κατά τη διάρκεια της διοίκησης του μετονομάστηκε σε Military Advisor Team (Ομάδα Στρατιωτικών Συμβούλων).
«Βρίσκονταν μαζί μας όπου και να πηγαίναμε, ήταν υποχρεωτικό για να εκτελέσουμε την αποστολή μας εκεί να έχουμε τη συνεργασία τους και μάλιστα σε πάρα πολύ καλό επίπεδο»», λέει για τους μεταφραστές ο Ταγματάρχης Ευάγγελος Σαλαμπάσης.
Η ομάδα του πήγε στο Αφγανιστάν το Μάρτιο του 2012 και οι πέντε Αφγανοί μεταφραστές ήταν η πρώτη και όπως λέει, άριστη επαφή που είχε με Αφγανούς υπηκόους.
«Καθ’ όλη τη διάρκεια της συνεργασίας μας ήμασταν πολύ στενά δεμένοι μεταξύ μας και αποτελούσαν, να μην πω το δεξί αλλά το αριστερό χέρι μας που έπρεπε να κάνει με το δεξί όλες τις δουλειές. Βρίσκονταν μαζί μας όπου και να πηγαίναμε, ήταν υποχρεωτικό για να εκτελέσουμε την αποστολή μας εκεί να έχουμε τη συνεργασία τους και μάλιστα σε πάρα πολύ καλό επίπεδο».
Για τα δεδομένα του Αφγανιστάν, οι πέντε Αφγανοί μεταφραστές πληρώνονταν πολύ καλά. Έβγαζαν περίπου 465 ευρώ το μήνα, σχεδόν εξαπλάσια χρήματα από όσα βγάζει ο μέσος Αφγανός. Τώρα μόνο ο Ραμίν κι ένας ακόμη έχουν καταφέρει να βρουν άλλη δουλειά με λιγότερα από 80 ευρώ το μήνα. «Είμαστε περήφανοι που δουλεύαμε με τους Έλληνες. Και οι δύο δουλεύαμε για το στρατό της χώρας μας, για να τους δείξουμε το σωστό δρόμο,» λέει ο Ραμίν. Δεν ήταν μόνο η δουλειά.«Ήταν κάτι σαν τιμή για μένα».
Ο Ραμίν και ο Ζαχίρ θεωρούν πως οι Έλληνες ήταν διαφορετικοί από τις υπόλοιπες εθνικότητες συμμάχων που βρίσκονταν στο στρατόπεδο που δούλευαν. Ήταν ειλικρινείς, πολύ ευγενικοί και, όπως λένε, τους καταλάβαιναν.
Σε μια άλλη γωνιά της Καμπούλ, ο Βάις, ένας ακόμη από τους πέντε μεταφραστές της ελληνικής OMLT, το θυμάται αυτό καλύτερα από όλους. Είχε ζήσει στην Ελλάδα από τα 17 του, μέχρις ότου επέστρεψε εθελοντικά στο Αφγανιστάν το 2006 για να βρει την οικογένεια του, που είχε χάσει στον πόλεμο όταν ήταν παιδί. Ο Βάις ήταν ο μόνος από τους Αφγανούς μεταφραστές που μιλούσε Ελληνικά. Ο ταγματάρχης Σαλαμπάσης λέει πως αυτό ήταν ένα επιπλέον πλεονέκτημα για την ομάδα του.
Οι Έλληνες στρατιώτες λείπουνε στο Βάις, όχι μόνο γιατί, όπως εξηγεί τον βοηθούσαν να μην ξεχάσει την ελληνική γλώσσα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ...
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.