Ο λόγος της απορρίψεως του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς εκ μέρους μου, είναι αποκλειστικώς οι θέσεις του επί των εθνικών θεμάτων, καθώς προσωπικώς δωδεκαθεϊστής ων, θα ψήφιζα ένα κόμμα με την σαφεστάτην υποστήριξιν των εθνικών ιδεωδών καί του διοικητικού διαχωρισμού Κράτους καί Θρησκείας. Μάλιστα, γράφω περί του "διοικητικού διαχωρισμού Κράτους καί Θρησκείας" καί όχι περί του "διοικητικού διαχωρισμού Κράτους καί Εκκλησίας", διότι διερευνήσας ενδελεχώς το θέμα επί έτη, διεπίστωσα ότι πέραν της συνταγματικώς "επικρατούσης θρησκείας" κατ' άρθρον 3Σ. "Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού", τμήμα του Ελληνικού Δημοσίου αποτελούν ταυτοχρόνως η Ρωμαϊκή Καθολική Εκκλησία των εν Ελλάδι καθολικών, Κυκλάδων, Ιονίων Νήσων κ.λ.π. από αιώνων υπαρχόντων, ο Ισλαμισμός εντός της Δυτικής Θράκης διά της συνθήκης της Λωζάννης καί των Νοτίων Σποράδων ή άλλως πως "Δωδεκανήσων" καί τέλος ο Ιουδαϊσμός, διά του "Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος". Άρα, όποιος συνέλληνας ή όποια συνελληνίδα υποστηρίζει απλώς διαχωρισμό "Κράτους καί Εκκλησίας", προφανώς είτε σκοπίμως είτε εν αγνοία του, αφήνει ως τμήμα του Ελληνικού Δημοσίου τις άλλες τρεις(3) θρησκείες, ενώ αντιθέτως, όποιος είναι ο ειλικρινής οπαδός του λαϊκού-κοσμικού κράτους, διαχωρισμένου εξ όλων ανεξαιρέτως των θρησκειών, υποστηρίζει τον διαχωρισμόν "Κράτους καί Θρησκείας". Βεβαίως, όπως έγραψα ήδη αρχικώς, την εποχήν της αγνοίας μου, έγραψα μίαν εργασίαν μου υπό τον τίτλον "Περί του διοικητικού διαχωρισμού Κράτους καί Εκκλησίας", πλήν όμως, μετά την απόκτησιν περισσοτέρων στοιχείων, την ιδίαν ακριβώς εργασίαν θα την διεύρυνα με τον τίτλον "Περί του διοικητικού διαχωρισμού Κράτους καί Θρησκείας", όπως αναφέρω αρχικώς, καθώς οφείλουμε να σκεπτόμαστε ότι επί μειζόνων θεμάτων δεν υπάρχουν εκλεκτικισμοί. Τώρα, ερχόμενος επί του θέματος νομιμοποιήσεως των ελαφρών ναρκωτικών ουσιών, όπως καί περί του συνόλου όλων ανεξαιρέτως των σχετικών θεμάτων επί της αφίσας, υπάρχει μία πρακτική καί δημοκρατική λύση: το δημοψήφισμα, κατ' άρθρον 44.2Σ. Βάσει αυτού, όσον αφορά τα εθνικά θέματα, η κυβέρνηση προτείνει δημοψήφισμα, εγκρινόμενο με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών(151/300) καί ψηφίζει ο λαός τί θα γίνει περί του ονόματος της Μακεδονίας. Αυτό είναι δεσμευτικόν. Επίσης, υπάρχει καί η δυνατότητα του συμβουλευτικού δημοψηφίσματος με πρόταση των δύο πέμπτων(2/5) δηλαδή εκατόν είκοσιν επί τριακοσίων(120/300) καί άμεση έγκριση εκ των τριών πέμπτων(3/5) δηλαδή εκατόν ογδόντα επί τριακοσίων(180/300) βουλευτών καί αποφαίνεται ο λαός. Εκεί, μπορεί να συμπεριληφθούν όλες μαζί προφανώς οι σχετικές προτάσεις, όπως η νομιμοποίηση των ελαφρών ναρκωτικών ουσιών, ο διαχωρισμός Κράτους καί Θρησκείας, η πολιτογράφηση των εν Ελλάδι αλλοεθνών κ.λ.π. καί ό,τι πλέον αποφανθεί ο λαός είναι καταλυτικόν. Άρα, προτείνω μία τέτοια λύση, ως οριστική, άμεση καί πρακτική επί πλείστων θεμάτων. Έτσι, θα δούμε τί θα ψηφίσει ο λαός καί θα παύσουν οι άχρηστες ηθικολογίες.-
Ετσι.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λόγος της απορρίψεως του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς εκ μέρους μου, είναι αποκλειστικώς οι θέσεις του επί των εθνικών θεμάτων, καθώς προσωπικώς δωδεκαθεϊστής ων, θα ψήφιζα ένα κόμμα με την σαφεστάτην υποστήριξιν των εθνικών ιδεωδών καί του διοικητικού διαχωρισμού Κράτους καί Θρησκείας. Μάλιστα, γράφω περί του "διοικητικού διαχωρισμού Κράτους καί Θρησκείας" καί όχι περί του "διοικητικού διαχωρισμού Κράτους καί Εκκλησίας", διότι διερευνήσας ενδελεχώς το θέμα επί έτη, διεπίστωσα ότι πέραν της συνταγματικώς "επικρατούσης θρησκείας" κατ' άρθρον 3Σ. "Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού", τμήμα του Ελληνικού Δημοσίου αποτελούν ταυτοχρόνως η Ρωμαϊκή Καθολική Εκκλησία των εν Ελλάδι καθολικών,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυκλάδων, Ιονίων Νήσων κ.λ.π. από αιώνων υπαρχόντων, ο Ισλαμισμός εντός της Δυτικής Θράκης διά της συνθήκης της Λωζάννης καί των Νοτίων Σποράδων ή άλλως πως "Δωδεκανήσων" καί τέλος ο Ιουδαϊσμός, διά του "Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος".
Άρα, όποιος συνέλληνας ή όποια συνελληνίδα υποστηρίζει απλώς διαχωρισμό "Κράτους καί Εκκλησίας", προφανώς είτε σκοπίμως είτε εν αγνοία του, αφήνει ως τμήμα του Ελληνικού Δημοσίου τις άλλες τρεις(3) θρησκείες, ενώ αντιθέτως, όποιος είναι ο ειλικρινής οπαδός του λαϊκού-κοσμικού κράτους, διαχωρισμένου εξ όλων ανεξαιρέτως των θρησκειών,
υποστηρίζει τον διαχωρισμόν "Κράτους καί Θρησκείας". Βεβαίως, όπως έγραψα ήδη αρχικώς, την εποχήν της αγνοίας μου, έγραψα μίαν εργασίαν μου υπό τον τίτλον "Περί του διοικητικού διαχωρισμού Κράτους καί Εκκλησίας", πλήν όμως, μετά την απόκτησιν περισσοτέρων στοιχείων, την ιδίαν ακριβώς εργασίαν θα την διεύρυνα με τον τίτλον "Περί του διοικητικού διαχωρισμού Κράτους καί Θρησκείας", όπως αναφέρω αρχικώς, καθώς οφείλουμε να σκεπτόμαστε ότι επί μειζόνων θεμάτων δεν υπάρχουν εκλεκτικισμοί.
Τώρα, ερχόμενος επί του θέματος νομιμοποιήσεως των ελαφρών ναρκωτικών ουσιών, όπως καί περί του συνόλου όλων ανεξαιρέτως των σχετικών θεμάτων επί της αφίσας, υπάρχει μία πρακτική καί δημοκρατική λύση: το δημοψήφισμα, κατ' άρθρον 44.2Σ. Βάσει αυτού,
όσον αφορά τα εθνικά θέματα, η κυβέρνηση προτείνει δημοψήφισμα, εγκρινόμενο με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών(151/300) καί ψηφίζει ο λαός τί θα γίνει περί του ονόματος της Μακεδονίας. Αυτό είναι δεσμευτικόν. Επίσης, υπάρχει καί η δυνατότητα του συμβουλευτικού δημοψηφίσματος με πρόταση των δύο πέμπτων(2/5) δηλαδή εκατόν είκοσιν επί τριακοσίων(120/300) καί άμεση έγκριση εκ των τριών πέμπτων(3/5) δηλαδή εκατόν ογδόντα επί τριακοσίων(180/300) βουλευτών καί αποφαίνεται ο λαός. Εκεί, μπορεί να συμπεριληφθούν όλες μαζί προφανώς οι σχετικές προτάσεις, όπως η νομιμοποίηση των ελαφρών ναρκωτικών ουσιών, ο διαχωρισμός Κράτους καί Θρησκείας, η πολιτογράφηση των εν Ελλάδι αλλοεθνών κ.λ.π. καί ό,τι πλέον αποφανθεί ο λαός είναι καταλυτικόν. Άρα, προτείνω μία τέτοια λύση, ως οριστική, άμεση καί πρακτική επί πλείστων θεμάτων.
Έτσι, θα δούμε τί θα ψηφίσει ο λαός καί θα παύσουν οι άχρηστες ηθικολογίες.-