ΣΑΡΚΟΖΙ: ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΜΕ ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΙΞΙΑ. ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗ ΡΑΤΣΑ ΚΑΙ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΡΑΤΣΑ ΜΕ ΑΦΡΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΑΒΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ  ethnikismos.net Ένα απόσπασμα από μια ομιλία που έδωσε ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί στις 17 Δ...

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ethnikismos.net

Ένα απόσπασμα από μια ομιλία που έδωσε ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί στις 17 Δεκεμβρίου 2008 για τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Ecole Polytechnique στο Palaiseau (Παλεζώ).

Η εξαιρετικά απειλητική ομιλία του Σαρκοζί επικεντρώνεται στην υποχρέωση της Γαλλίας να γίνει μια «μικτή» (ή σύμμικτη ή ανομοιογενής) χώρα – η γαλλική λέξη “métissé”. Το ρήμα «métisser» θεωρητικά σημαίνει να αναμίξετε αίμα ή να διασταυρώσεις τα είδη, αλλά μερικές φορές χρησιμοποιείται πιο χαλαρά εννοώντας μείγμα πολιτισμών. Ο Σαρκοζί χρησιμοποιεί τη λέξη, ή μια μορφή της, τουλάχιστον 50 φορές στην ομιλία του. Είτε αναφέρεται στην ανάμειξη του αίματος ή απλώς στην καταστροφή της γαλλικής κουλτούρας, φέρνοντας εχθρικούς – προς την κουλτούρα της Γαλλίας – αλλοδαπούς, είναι αδύνατο να αποφευχθεί το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός είπε στον (ξένο γι’ αυτόν) γαλλικό λαό, με ξεκάθαρο απειλητικό τρόπο, ότι πρέπει να αναμειχθούν οπωσδήποτε.

Η γαλλική λέξη «métissage» σημαίνει «επιμειξία» ή «διασταύρωση» ή «φυλετική ανάμειξη» και άλλους παρόμοιους όρους. Αν και δεν μεταφέρουν οι λέξεις αυτές πάντα το σωστό νόημα. Η «διασταύρωση» ακούγεται πολύ επιστημονική, όπως όταν οι αγρότες διασταυρώνουν καλλιέργειες. Η «επιμιξία» είναι πολύ τεχνική και αναφέρεται σε γάμο.

Είπε λοιπόν στην ομιλία του ο Σαρκοζί:

«Ο στόχος είναι να ανταποκριθούμε στην πρόκληση της «επιμειξίας» («métissage») – της πρόκλησης της «επιμειξίας» που αντιμετωπίζουμε τον 21ο αιώνα. Με την πρόκληση της «επιμειξίας», η Γαλλία ήταν πάντα εξοικειωμένη και αντιμετωπίζοντας την πρόκληση της «επιμειξίας» η Γαλλία παραμένει πιστή στην ιστορία της. Επιπλέον, είναι η συγγένεια αίματος που έχει προκαλέσει πάντα το τέλος των πολιτισμών και των κοινωνιών».

Προσέξτε ότι στην παραπάνω πρόταση μιλά για φυλετική ανάμειξη του ΑΙΜΑΤΟΣ των συμπατριωτών του με αλλοδαπούς (και ξέρουμε ότι μιλώντας για αλλοδαπούς, αυτοί δεν είναι οι Σουηδοί ή οι Ιταλοί…).

Επίσης, μιλώντας για την ιστορία της Γαλλίας ότι ήταν πάντα «métissée», παραποιεί την ιστορία, καθώς προσπαθεί να εξισώσει την ανάμειξη των Φράγκων, Λατίνων και Κελτών με την ανάμειξη των λευκών με τους μαύρους ή των Ευρωπαίων με τους Βορειο-Αφρικανούς μουσουλμάνους.

(Κάτι ανάλογο συμβαίνει στην πατρίδα μας, που κάποιοι εξισώσουν τους Έλληνες πρόσφυγες της Μ. Ασίας και του Πόντου με τους τριτοκοσμικούς λαθρομετανάστες, για να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό και να τον ενοχοποιήσουν που διαμαρτύρεται για την επιβαλλόμενη «πολυπολιτισμική» βαβυλωνία).

Το ανατριχιαστικό είναι ότι ο Σαρκοζί απειλεί τους Γάλλους, να τους παντρέψει με νέγρους και άραβες με το ζόρι): «Κυρίες και κύριοι, αυτό είναι το τελευταίο πράγμα: Αν η δύναμη της δημοκρατικής θέλησης δεν λειτουργήσει, θα χρειαστεί η Δημοκρατία να καταφύγει σε ακόμα πιο ΒΙΑIΕΣ μεθόδους».

«Αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή. Η διαφορετικότητα στη βάση της χώρας (στον λαό) θα πρέπει να αντανακλάται με την ποικιλομορφία στην ΚΕΦΑΛΗ της χώρας (εννοεί τον ίδιο)».

«Δεν είναι μια επιλογή. Είναι μια υποχρέωση. Είναι επιτακτική ανάγκη. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, ρισκάροντας να βρεθούμε αντιμέτωποι με σημαντικά προβλήματα».

«Θα πρέπει να αλλάξουμε και γι’ αυτό θα αλλάξουμε».

Ο γαλλικός λαός σίγουρα δεν είχε εκλέξει τον Σαρκοζί για να αλλάξει το DNA της χώρας.

Στο διαδίκτυο υπήρχαν πολλές αντιδράσεις για τις απειλές του Σαρκοζί. Υπήρχαν σχόλια που έλεγαν «Ας πάρουμε τις οικογένειές μας και ας βγούμε από την Ευρώπη» έως και «ΣΤΕΙΛΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΥΠΟ ΣΤΗΝ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ».

Η δεύτερη πρόταση άρεσε στους περισσότερους…

Στην συνέχεια της ομιλίας του ο εβραίος Σαρκοζί αναφέρεται στους άραβες της Γαλλίας. Προσέξτε πόσο διαφορετικά μιλάει ο Σαρκοζί για τους Άραβες. Είναι ξεκάθαρο ότι βάσει σχεδίου, οι λευκοί Ευρωπαίοι πρέπει να πολυπολιτισθούν με το ζόρι και να αναμειχθούν, χάνοντας εντελώς την ταυτότητα τους, ενώ από την άλλη ΟΙ ΑΡΑΒΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, αλλιώς υπάρχει η «απειλή της βίας». «Γιατί τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο από ΜΙΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ, λέει με «πόνο» ο Σαρκοζί. Όταν ο αλλοδαπός ζητάει να μην χάσει την ταυτότητά του είναι «δικαιολογημένος» και «πληγωμένος». Όταν ο γηγενής Ευρωπαίος ζητά να μην χάσει την ταυτότητά του είναι «ρατσιστής» και ως εκ τούτου οι ίδιοι αυτοί «πονόψυχοι» βγάζουν λογίδρια και διοργανώνουν συνέδρια για την άνοδο του «ρατσισμού και του φασισμού» στην Ευρώπη.

Οι εβραϊκές ρίζες του Σαρκοζί (και της Μπρούνι!)

Ο Σαρκοζί είναι ο γιος του Pál István Ernő Sárközy de Nagy-Bócsa, Ούγγρου αριστοκράτη και της Andrée Jeanne «Dadu» Mallah (γεν. στο Παρίσι, στις 12 Οκτωβρίου 1925), της οποίας ο πατέρας ήταν Εβραίος της Ελλάδας που ασπάστηκε τον καθολικισμό για να παντρευτεί τη Γαλλίδα καθολική γυναίκα του.

Ο παππούς του Σαρκοζί, ονόματι Benico Mallah, ήταν εβραίος από τη Θεσσαλονίκη, που έφυγε για τη Γαλλία για να γίνει γιατρός. Ο Benico ήταν ο γιος του Mordechai Mallah, ενός από τους οκτώ γιους του Ααρών Μαλλάχ, ιδρυτή της ραβινικής σχολής της Θεσσαλονίκης.

Σε αποκαλυπτικό άρθρο της το 2007, η γαλλική εφημερίδα ‘Le Figaro’, ανέφερε ότι ο Σαρκοζί εργάστηκε για μια φορά – και ίσως να εξακολουθούσε να το κάνει, όπως άφησε να εννοηθεί – για λογαριασμό της ισραηλινής αντικατασκοπίας ως Sayan (στα εβραϊκά σημαίνει ‘βοηθός’), ένας από τους χιλιάδες Εβραίους πολίτες άλλων χωρών που βρίσκονται εκτός του Ισραήλ, οι οποίοι συνεργάζονται με τους ‘katsas’ (αξιωματικοί της Μοσάντ).

Όπως αναφέρει για την Κάρλα Μπρούνι το European Jewish Press σε άρθρο του το 2008:

Η γυναίκα του Σαρκοζί, Carla Bruni, γεννήθηκε ως Tedeschi, ένα όνομα μιας εβραϊκής οικογένειας από τη βόρεια περιοχή του Πιεμόντε της Ιταλίας.

Σύμφωνα με την αδελφή της Κάρλα, ηθοποιού Valerie-Bruni Tedeschi, ο παππούς της από την πλευρά του πατέρα της, έφυγε από τον Ιουδαϊσμό και έγινε καθολικός κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ως αποτέλεσμα του γάμου του με μια Καθολική γυναίκα, η οικογένεια έχασε κάθε επαφή με την εβραϊκή κοινότητα του Τορίνο.

Πρώην σύντροφοι της Κάρλα, όπως ο Arno Klarsfeld, γιος του διάσημου Γάλλου δικηγόρου και κυνηγού Ναζί Serge Klarsfeld και ο Jean-Paul Enthoven, καθώς και ο γιος του Ραφαήλ, (η Μπρούνι είχε σχέση με πατέρα ΚΑΙ μετά με το γιο) είναι και οι δύο Εβραίοι διανοούμενοι.

Ο Raphael Enthoven, με τον οποίο η Κάρλα Μπρούνι έχει ένα γιο, τον Aurélien, στο παρελθόν ήταν παντρεμένος με την συγγραφέα Justine Lévy, κόρη του συγγραφέα και φιλοσόφου Μπερνάρ-Ανρί Λεβί.

Και ο διάδοχος του Σαρκοζί στην ηγεσία της γαλλικής δεξιάς, ο Ζαν-Φρανσουά Κοπέ, έχει εβραϊκές ρίζες. Γεννήθηκε στο Παρίσι, στις 5 Μαΐου του 1964, από μετανάστες εβραϊκής καταγωγής. Ο Εβραίος παππούς του δραπέτευσε από τη Ρουμανία τη δεκαετία του ’20. Ο πατέρας του έγινε γιατρός και αργότερα παντρεύτηκε την επίσης εβραϊκής καταγωγής μητέρα του. Ο ίδιος ο Κοπέ, αυτοχαρακτηρίζεται «μη θρησκευόμενος Εβραίος».

Π.Ζ.