«Όποιοι ψηφιστούνε, δεν θα σώσουν την Ελλάδα, ακόμη κι αν είναι σίγουρη η καλή τους διάθεση. Η Ελλάδα δεν σώζεται πια με τίποτε... Αυτό τ...
«Όποιοι ψηφιστούνε, δεν θα σώσουν την Ελλάδα, ακόμη κι αν είναι σίγουρη η καλή τους διάθεση. Η Ελλάδα δεν σώζεται πια με τίποτε... Αυτό το πιστεύω και λυπούμαι για την φοβερή κατρακύλα η οποία έχει πάρει η Ελλάδα ως κράτος». Η απολαυστική και απαισιόδοξη συνέντευξη του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου στην Κρυσταλία Πατούλη στο tvxs.
Λέει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος:
«Εύχομαι να μην είναι εκατό τοις εκατό, αλλά πάντως έχει μπει σε ένα δρόμο, ας τον πω "της κατολίσθησης" [...] Όσο κι ας σας φάνηκαν απαισιόδοξα σε γενικές γραμμές τα λόγια μου, κατά βάθος είμαι αισιόδοξος. Θα μου πεις, αυτή η αντινομία με τι τρώγεται; Δεν τρώγεται, με τίποτε, αλλά είναι ένα γεγονός. Είμαστε σε μαύρα χάλια, κι όμως ελπίζω πως κάτι παραπάνω καλό θα γίνει [...] Ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος μιλά* στην Κρυσταλία Πατούλη στα πλαίσια της ακτιβιστικής έρευνας για την κρίση, σχολιάζοντας τις επικείμενες εθνικές εκλογές και γενικά τους Έλληνες κυβερνώντες μέσα στο χρόνο(παρελθόντα, παρόντα και ...μέλλοντα).
Εάν υπάρξει κάτι που θα με διαψεύσει με πάρα πολύ χαρά θα το αντιμετωπίσω, αλλά φοβούμαι ότι δεν υπάρχει. Και μακάρι να βγω ψεύτης… Η αλήθεια, όμως, είναι, ότι είναι και ακόμη χειρότερα.
Φοβούμαι να μην σας πιάσει καμιά μελαγχολία. Αλλά μια τέτοια μελαγχολία υφέρπει και πάλι τη φοβούμαι. Εύχομαι βέβαια να πάνε όλα προς το καλύτερο, αλλά είναι πολύ αμφίβολο… Πάντως όλα πάνε προς το χειρότερο. Αυτή είναι η γνώμη μου.
Όσο κι ας σας φάνηκαν απαισιόδοξα σε γενικές γραμμές τα λόγια μου, κατά βάθος είμαι αισιόδοξος. Θα μου πεις, αυτή η αντινομία με τι τρώγεται; Δεν τρώγεται, με τίποτε, αλλά είναι ένα γεγονός. Είμαστε σε μαύρα χάλια, κι όμως ελπίζω πως κάτι παραπάνω καλό θα γίνει. Τι θα γίνει δεν ξέρω, πάντως φαντάζομαι θα γίνει.
Κάτι το καλό, έστω κι όχι αμέσως, έστω κι αν δεν βγει αυτός ο υποψήφιος βουλευτής που τώρα θεωρείται πολύ σπουδαίος… Δεν είναι βέβαια καθόλου σπουδαίος, με τίποτε, αλλά εν πάση περιπτώσει, αφού ο λαός θέλει να τον ψηφίσει ας τον ψηφίσει.
Και όλοι οι προηγούμενοι που ψηφίστηκαν ήταν καλύτεροι; Για να μη σας πω ότι οι πιο πολλοί ήταν τσογλάνια (και να μην τον χαρακτηρίσουμε τσογλάνι, πάντως δεν τρώγεται με τίποτε). Αυτό είναι η μοίρα της Ελλάδος. Από τον έναν κακό να πέφτει στον άλλον κακό και κανένας πολύ καλός να μην βγαίνει με κανέναν τρόπο.
Ε, είδαμε και πάθαμε, τώρα περιμένω να δω ο καινούργιος τι φρούτο θα είναι, κι αν τυχόν αξίζει τον κόπο. Αλλά βέβαια δεν αξίζει. Δεν βαριέσαι…
Κρ.Π.: Για τον Αλέξη Τσίπρα λέτε…
Ντ.Χρ.: Για τον Τσίπρα, φυσικά...
Κρ.Π.: Πιστεύετε ότι θα βγει;
Ντ.Χρ.: Δεν ξέρω, και το εύχομαι να μην βγει, αλλά, παρ’ όλα αυτά, από δω κι από κει, κάτι μπορεί να γίνει και μπορεί να βγει. Ε, και; Σ’ αυτές τις κουβέντες κάτι λέμε… αλλά είναι λίγο πολύ σόκιν, και δεν θέλω να το πω, αλλά ε... με γαργαλάει και να το πω. Στα παλιά μου τα παπούτσια, αν βγει κι αν δεν βγει».
iefimerida.gr
Λέει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος:
«Εύχομαι να μην είναι εκατό τοις εκατό, αλλά πάντως έχει μπει σε ένα δρόμο, ας τον πω "της κατολίσθησης" [...] Όσο κι ας σας φάνηκαν απαισιόδοξα σε γενικές γραμμές τα λόγια μου, κατά βάθος είμαι αισιόδοξος. Θα μου πεις, αυτή η αντινομία με τι τρώγεται; Δεν τρώγεται, με τίποτε, αλλά είναι ένα γεγονός. Είμαστε σε μαύρα χάλια, κι όμως ελπίζω πως κάτι παραπάνω καλό θα γίνει [...] Ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος μιλά* στην Κρυσταλία Πατούλη στα πλαίσια της ακτιβιστικής έρευνας για την κρίση, σχολιάζοντας τις επικείμενες εθνικές εκλογές και γενικά τους Έλληνες κυβερνώντες μέσα στο χρόνο(παρελθόντα, παρόντα και ...μέλλοντα).
Εάν υπάρξει κάτι που θα με διαψεύσει με πάρα πολύ χαρά θα το αντιμετωπίσω, αλλά φοβούμαι ότι δεν υπάρχει. Και μακάρι να βγω ψεύτης… Η αλήθεια, όμως, είναι, ότι είναι και ακόμη χειρότερα.
Φοβούμαι να μην σας πιάσει καμιά μελαγχολία. Αλλά μια τέτοια μελαγχολία υφέρπει και πάλι τη φοβούμαι. Εύχομαι βέβαια να πάνε όλα προς το καλύτερο, αλλά είναι πολύ αμφίβολο… Πάντως όλα πάνε προς το χειρότερο. Αυτή είναι η γνώμη μου.
Όσο κι ας σας φάνηκαν απαισιόδοξα σε γενικές γραμμές τα λόγια μου, κατά βάθος είμαι αισιόδοξος. Θα μου πεις, αυτή η αντινομία με τι τρώγεται; Δεν τρώγεται, με τίποτε, αλλά είναι ένα γεγονός. Είμαστε σε μαύρα χάλια, κι όμως ελπίζω πως κάτι παραπάνω καλό θα γίνει. Τι θα γίνει δεν ξέρω, πάντως φαντάζομαι θα γίνει.
Κάτι το καλό, έστω κι όχι αμέσως, έστω κι αν δεν βγει αυτός ο υποψήφιος βουλευτής που τώρα θεωρείται πολύ σπουδαίος… Δεν είναι βέβαια καθόλου σπουδαίος, με τίποτε, αλλά εν πάση περιπτώσει, αφού ο λαός θέλει να τον ψηφίσει ας τον ψηφίσει.
Και όλοι οι προηγούμενοι που ψηφίστηκαν ήταν καλύτεροι; Για να μη σας πω ότι οι πιο πολλοί ήταν τσογλάνια (και να μην τον χαρακτηρίσουμε τσογλάνι, πάντως δεν τρώγεται με τίποτε). Αυτό είναι η μοίρα της Ελλάδος. Από τον έναν κακό να πέφτει στον άλλον κακό και κανένας πολύ καλός να μην βγαίνει με κανέναν τρόπο.
Ε, είδαμε και πάθαμε, τώρα περιμένω να δω ο καινούργιος τι φρούτο θα είναι, κι αν τυχόν αξίζει τον κόπο. Αλλά βέβαια δεν αξίζει. Δεν βαριέσαι…
Κρ.Π.: Για τον Αλέξη Τσίπρα λέτε…
Ντ.Χρ.: Για τον Τσίπρα, φυσικά...
Κρ.Π.: Πιστεύετε ότι θα βγει;
Ντ.Χρ.: Δεν ξέρω, και το εύχομαι να μην βγει, αλλά, παρ’ όλα αυτά, από δω κι από κει, κάτι μπορεί να γίνει και μπορεί να βγει. Ε, και; Σ’ αυτές τις κουβέντες κάτι λέμε… αλλά είναι λίγο πολύ σόκιν, και δεν θέλω να το πω, αλλά ε... με γαργαλάει και να το πω. Στα παλιά μου τα παπούτσια, αν βγει κι αν δεν βγει».
iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.