Η Elisabeth Daynes, είναι «palaeoartist», δηλαδή καλλιτέχνης παλαιοντολογίας. Αρχικά έφτιαχνε μάσκες για το θέατρο όταν άρχισε να ενδιαφ...
Η Elisabeth Daynes, είναι «palaeoartist», δηλαδή καλλιτέχνης παλαιοντολογίας. Αρχικά έφτιαχνε μάσκες για το θέατρο όταν άρχισε να ενδιαφέρεται για την εξέλιξη του ανθρώπου. Τα τελευταία 20 χρόνια έχει δώσει μορφή σε πλήθος παλαιοντολογικών ευρημάτων και «Homo erectus», με κορυφαίο τη «Lucy», το περίφημο δείγμα Αυστραλοπίθηκου, που έζησε στο διάστημα μεταξύ τριών και δύο εκατομμυρίων χρόνων στο παρελθόν.
Η δουλειά της έχει εκτεθεί σε μουσεία σε όλο τον κόσμο, ενημερώνεται από την επιστημονική έρευνα και εισάγει νέες τεχνικές γλυπτικής στο παρισινό ατελιέ της.
«Έχω μια σαφή αποστολή να αποκαλύψω τα μυστικά των αρχαίων οστών και των αποδεικτικών στοιχείων του παρελθόντος. Για να δώσουμε σε αυτούς τους μακρινούς προγόνους μας το πρόσωπό τους, την ταυτότητά τους, την ανθρωπιά τους πίσω», δηλώνει η ίδια στη DailyMail.
Είχε εμμονή με τα κρανία, ενώ η πρώτη της πρόκληση ήταν να δώσει μορφή σε ένα μαλλιαρό μαμούθ και μια ομάδα Μαγδελιανών ανθρώπων που έζησαν πριν από 11.000 χρόνια στη Δυτική Ευρώπη.
Η τεχνική
Για να κάνει τα μοντέλα της, τα οποία περιλαμβάνουν την παραμικρή λεπτομέρεια από τις ρυτίδες μέχρι τα σπυράκια, αρχίζει με την ενδελεχή εξέταση του κρανίου του δείγματος, η οποία φανερώνει τα διακριτά χαρακτηριστικά των ομάδων των ανθρωποειδών.
Η Daynes και η ομάδα της χρησιμοποιούν υπολογιστικά μοντέλα των κρανίων με 18 σημεία δεδομένων στο οστό, ώστε να έχουν μια προσομοίωση των μυών, το σχήμα ενός προσώπου, τη μύτη, το μέτωπο και το πηγούνι.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιεί πηλό για να αποδώσει τα χαρακτηριστικά του προσώπου με βάση τα στοιχεία που της έχει δώσει η έρευνα. Ταυτόχρονα, φτιάχνει ένα προσχέδιο του κρανίου και αναζητεί περισσότερα στοιχεία στα οστά και τα δόντια για να υπολογίσει το ανάστημα.
Ουσιαστικά, υπάρχει ένα πρωτόκολλο δύο σταδίων: η ανάδειξη των γενικών χαρακτηριστικών της ομάδας στην οποία ανήκει το κρανίο και στη συνέχεια, η μελέτη για τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του θέματος.
Μόλις ολοκληρωθεί το πήλινο γλυπτό, επικαλύπτεται με ένα στρώμα σιλικόνης πάνω στο οποίο βάφονται με προσοχή όλες οι μικρές λεπτομέρειες, όπως φλέβες, ρυτίδες και κηλίδες. Η προσθετική στα μάτια μπορεί να αποδώσει ένα παράξενα ρεαλιστικό βλέμμα και στα δόντια, ένα ευχάριστο χαμόγελο.
Όσον αφορά σε ακριβείς λεπτομέρειες, όπως τα χρώματα των ματιών και των μαλλιών, οι καλλιτέχνες παλαιοντολογίας ανατρέχουν στην επιστημονική βιβλιογραφία, η οποία αποκαλύπτει ότι οι Νεάντερταλ είχαν κόκκινα μαλλιά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.