Θα είμαι όσο πιο σύντομος γίνεται αφενός μεν για να μην γίνω κουραστικός, αφετέρου δε, ελπίζων πως ίσως και να πετύχω την …αυτοπροσώπως...
Το πρώτο που θα επεσήμανα κύριε καθηγητά (σας τιμώ γι’ αυτήν σας την ιδιότητα, διότι θα σας έχουν ήδη κουράσει τα «κύριε υπουργέ») στην τοποθέτησή σας, είναι το θετικόν του σαφέστατου διαχωρισμού μεταξύ «θυλάκων της Χρυσής Αυγής ή άλλης ακραίας πολιτικής αντίληψης» και «θυλάκων διαφθοράς».
Και τούτο, διότι ο εκ των προκατόχων σας κύριος Δένδιας, εξέφρασε την «άποψιν» πως «κάποιοι διεφθαρμένοι αστυνομικοί συνεργάζονται με την Χρυσή Αυγή» (ασφαλώς μη προσδιορίζων εις τι ακριβώς συνίσταται μια τέτοια «συνεργασία», η οποία -ειρήσθω εν παρόδω- διερευνηθείσα είχε την τύχην του γνωστού ,,,»οπλοστασίου»), σάμπως η διαφθορά να ‘χει να κάμει με τις όποιες πολιτικές του καθενός μας απόψεις, κι’ όχι με την χυδαία κατάχρηση της εμπιστοσύνης του πολίτη στην ιδιότητα του οργάνου και την έναντι ηθικώς ποταπού ανταλλάγματος εκπόρνευση της συνείδησης του διεφθαρμένου.
Παρενθετικά, στα περί «ακρότητος πολιτικών αντιλήψεων», επιτρέψτε μου να εκφράσω την ταπεινή γνώμη πως το «ακραίον» δεν είναι παρά αναπόσπαστον μέρος του «όλου» και ανάγεται σε εκ περιστάσεων συμπεριφορές ευκαιρίας, κατά το δοκούν αυτού του «όλου» (εν προκειμένω πολιτικού «όλου») και όχι σε αυθύπαρκτη «πολιτική αντίληψη».
Αλλά και πέραν της «θεωρητικής» προσέγγισης, το όλον ζήτημα άπτεται εξόχως πρακτικών παραγόντων : «Θύλακες» της Χρυσής Αυγής και κανενός κόμματος στην Αστυνομία δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν, διότι η φύσις του αστυνομικού λειτουργήματος, ο τρόπος οργάνωσης και η ιεραρχική δομή, καθιστούν εκ των πραγμάτων απαγορευτική για το όργανο την άσκηση καθηκόντων, με κριτήριο την όποια πολιτική του αντίληψη.
Θετικόν επίσης το «αν» που περιείχε η έκφρασή σας πριν το «υπάρχουν», και αυτό σας τιμά διότι δεν εμπιστεύεστε απαίδευτα την περί «θυλάκων» κινδυνολογία, την εκπορευόμενη από κύκλους που, προσωπικά, δεν είμαι βέβαιος (ας μου επιτραπεί μία …ακρότητα εις την εκτίμησιν), ότι …δεν οίδασι τι ποιούσι, την ικανή να διαρρήξει τον κοινωνικόν ιστό, κλονίζοντας την εμπιστοσύνη του πολίτη στον αστυνομικό υπάλληλο.
Κι’ αυτό ακριβώς το «αν» με κάνει να σας εμπιστεύομαι απέναντι σ’ αυτούς που επικαλούνται την «πίστη στο δημοκρατικό πολίτευμα», ως προϋπόθεση άσκησης των αστυνομικών καθηκόντων, βέβαιος ων ότι συμφωνούμε, πως «πίστιν εις το πολίτευμα» (επιτρέψτε μου : στο οποιοδήποτε πολίτευμα) συνιστά η μη παράβασις των νομοθετημάτων του και μόνον. Μακράν εμού (και είμαι βέβαιος κι’ από σας) «αντιλήψεις» που συνδέουν την «πίστιν» με …»ομολογίαν πίστεως», ικανή να ικανοποιήσει μονάχα τον σαδισμό του ιεροεξεταστή που θέλει ν’ ακούσει από τον επιστήμονα πως «η Γη δεν κινείται»…
Μετά τιμής
ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.