Ό, τι διαβαστεί, θερμά παρακαλώ, αποζητά τη σεβαστή σας προσοχή και μη βιαστείτε να με κρίνετε αυστηρά για τις συγκεκριμένες τιμωρίες τ...
Στο ψαχνό, αποδυτηριάκια. Ένας Αλβανός 40χρονος την έπεφτε σε ηλικιωμένους στη Μεσσηνία και την Αρκαδία. Μπουκάριζε στα σπίτια τους και από τα γερόντια τους έπαιρνε τις οικονομίες τους, δηλαδή ό, τι απέμεινε από τις συντάξεις τους και αν δεν έδιναν τίποτα περισσότερο τους κακοποιούσε, τους κοπανούσε, τους βασάνιζε.
Ο βασανιστής, να το πω για όσους δεν το γνωρίζουν, ήταν επίσημο όργανο της εξουσίας. Θεσμός κανονικός μέχρι και 150-200 χρόνια πριν στην πολιτισμένη Ευρώπη. Ο δήμιος, και μιλάμε πολύ σοβαρά, ήταν ένας μάστορας στη δουλειά του, υψηλής τεχνικής όταν έκοβε με αρτίστικη κίνηση το κεφάλι του ενόχου.
Το κεφάλι δεν πέφτει κάτω, όχι βέβαια. Λησμόνησα να αναφέρω ότι η εκτέλεση του κακοποιού γίνεται μπροστά στο πλήθος, έχει θεσμικό χαρακτήρα και απαιτεί όχι μονάχα λαϊκή συμμετοχή αλλά και σκηνοθεσία φρίκης. Να μάθει ο κάθε καριόλης που θα την πέφτει σ' ένα συνταξιούχο ογδονταφεύγα τι έχει να πάθει. Βέβαια.
Ο αποκεφαλισμός υπακούει στους κανόνες του show. Ο δήμιος κρατάει από τα μαλλιά τον μελλοθάνατο και όταν γίνει η αποκοπή επιδεικνύει μετά το κεφάλι του στον κόσμο. Να μείνει χαραγμένη στη μνήμη όλων η εκτέλεση της ποινής με την ευλογία της εκκλησίας.
Οι «τελετές», άλλωστε, λέμε για τη δημόσια απόδοση της Δικαιοσύνης, γινόντουσαν στην κεντρική πλατεία, μπροστά στην εκκλησία και πάντα Κυριακή.
Λοιπόν. Ποια ποινή προτείνω στον Αλβανό καθήκι; Να σου πω. Το μενού είναι πλούσιο. Οι επιλογές αρκετές. Αγχόνη. Κρεμάλα, μάλιστα όχι κατ' ευθείαν, πρώτα να αφαιρεθεί το ένα χέρι, όχι και τα δύο, ίσως μόνο η γλώσσα. Μια άλλη πρόταση είναι να τσακιστούν οι αρθρώσεις του. Να καεί ο συλληφθείς στην πυρά...
Να σταματήσω; Ναι, κάποιοι δεν αντέχουν.
ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.