Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου Κάθε ημέρα που περνά όλο και περισσότερο πληθαίνει η αντίδραση και οι επικρίσεις, όσον αφορά την οικονομι...
Κάθε ημέρα που περνά όλο και περισσότερο πληθαίνει η αντίδραση και οι επικρίσεις, όσον αφορά την οικονομική πολιτική και τις πρακτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση έναντι των δανειστών. Πλέον έχει αρχίσει να γίνεται σαφές ότι οι προεκλογικές εξαγγελίες και οι άκρατοι λεονταρισμοί για διαγραφή μέρους του χρέους ή για άρνηση παράτασης του μνημονίου ή για γενικότερη επαναδιαπραγμάτευση, ανήκουν στην σφαίρα της ανεκπλήρωτης φαντασίας, όπως επίσης ότι η «κυβέρνηση σωτηρίας» αυτός ο επικοινωνιακά επιτυχημένος χαρακτηρισμός, κατ ουσία σχεδόν ταυτίζεται με την «κυβέρνηση πανωλεθρίας» των προκατόχων.
Αντί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να καταγγείλει όπως διατυμπάνιζε το μνημόνιο, απεδέχθη το 70%, μεγαλύτερο ποσοστό και από αυτό που είχε αποδεχθεί η προηγούμενη κυβέρνηση. Φυσικά το 30% δεν απερρίφθη. Απλά έχει συμφωνηθεί η ανεύρεση ισοδύναμων δημοσιονομικών.
Οι πρώτοι λοιπόν που αρχίζουν να πιέζουν σε κοινοβουλευτικό επίπεδο τη νέα κυβέρνηση είναι το ΚΚΕ, με την κατάθεση νομοσχεδίου προς ψήφιση στη βουλή για κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο, κάτι που αποτελεί τραγελαφική συνέχεια των δηλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη βραδιά των εκλογών. Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι όσα χρόνια και αν πέρασαν το ΚΚΕ δεν συγχώρησε ποτέ τους «αναθεωρητές» για τη διάσπαση του 1968, ούτε ότι κατόρθωσαν να τους υπερκεράσουν αποσπώντας τους την «εργολαβία» της «πρωτοπορία» της εργατικής τάξης.
Έτσι λοιπόν με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, έχουν σκοπό να τους αναγκάσουν να παραδεχθούν και επισήμως πλέον, ότι δεν έχουν καμία απολύτως πρόθεση να αντιπαρατεθούν ουσιαστικά μέχρι το επίπεδο ρήξης με τους δανειστές, οπότε οι προεκλογικές εξαγγελίες, υποσχέσεις και δεσμεύσεις τους είναι άνευ αντικρίσματος. Έτσι λοιπόν ποιο είναι το κόμμα που κατέχει -με ISO- τον τίτλο του υπέρμαχου των εργαζομένων και του ανυποχώρητου ταξικού αγωνιστή; Ποιο κόμμα είναι ο μόνος και γνήσιος εκφραστής του Μαρξισμού; Μα φυσικά το ΚΚΕ.
Τώρα, αν κάποιος ήθελε να κάνει το δικηγόρο του διαβόλου θα μπορούσε να υποστηρίξει, ότι το ΚΚΕ βλέποντας τη συρρικνωμένη πολιτική του δύναμη, προσπαθεί να αποσπάσει δυσαρεστημένους από τον ΣΥΡΙΖΑ, γι αυτό προσπαθεί να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης και να τους φέρει σε δύσκολη θέση για να επωφεληθεί.
Έλα όμως που εδώ ο ίδιος ο κύριος Γιάννης Μηλιός, τομεάρχης οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ αποδομεί εντελώς τη συμφωνία του Eurogroup σε άρθρο του με τον τίτλο, «Μόνη διέξοδος η φυγή προς τα εμπρός», το οποίο μάλιστα συνυπογράφουν οι κύριοι Λαπατσιώρας και Σωτηρόπουλος.
Ο κύριος Μηλιός με σκληρή, αλλά ειλικρινή γλώσσα καταρρίπτει τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί νίκης αποδίδοντας στην κυβέρνηση ευθύνες ελλιπούς προετοιμασίας και στον κύριο Βαρουφάκη ευθύνες για αντιφατικές τακτικές. Επίσης ομιλεί για προφανή υποχώρηση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική ήττα.
Αναφέροντας ως παράδειγμα το επεισόδιο με τον Ντάισεμπλουμ επισημαίνει, ότι ναι μεν ενίσχυσε το εθνικό συναίσθημα, αλλά συγχρόνως κατάστησε την κυβέρνηση πιο αδύναμη διαπραγματευτικά, αφού όλο το Σαββατοκύριακο που ακολούθησε, ασχολήθηκε με το να καθησυχάζει τις αγορές, γεγονός που ερμηνεύθηκε ως απουσία σταθερής τακτικής διαπραγμάτευσης, όπως επίσης έδωσε την εντύπωση ότι η διαπραγματευτική ομάδα αποτελείται από μη ισότιμα πρόσωπα.
Βλέπουμε λοιπόν ότι καθημερινά η αξιοπιστία και η φερεγγυότητα της κυβέρνησης, όσον αφορά την πολιτική γραμμή και τις πρακτικές της τίθεται σε αμφισβήτηση, όχι μόνο από τους πολιτικούς της αντίπαλους, αλλά ακόμη και από σημαίνοντα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.