«Η καταστροφή του Grexit μπορεί να αποτραπεί» τονίζει ο γνωστός αρθρογράφος των Financial Times W. Münchau. Στο άρθρο του αναλύει τις επ...
«Η καταστροφή του Grexit μπορεί να αποτραπεί» τονίζει ο γνωστός αρθρογράφος των Financial Times W. Münchau.
Στο άρθρο του αναλύει τις επιπτώσεις στην Ευρώπη από το ενδεχόμενο αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ και επισημαίνει ότι: «Η περασμένη εβδομάδα μας υπενθύμισε τρεις αλήθειες.
Η πρώτη είναι ότι η κρίση της ευρωζώνης δεν θα λήξει μέχρι να επιλυθεί, δηλαδή, μέχρι να διαγραφεί το υπερβολικό χρέος. Αυτή η αλήθεια αποδείχθηκε αδιαπέραστη στις εναλλαγές ψυχολογίας του Νταβός.
Η δεύτερη είναι ότι, κάτι που είναι αφόρητο, θα πρέπει να λήξει κάποια στιγμή. Αυτό το είδαμε, όταν οι Ελληνες ψηφοφόροι έθεσαν τέλος σε μια στρατηγική που δεν κατάφερε να προσφέρει, ούτε καν με τα δικά του περιορισμένα στάνταρ, την μείωση στο δανειακό βάρος. Το τρίτο είναι ότι ατυχήματα συμβαίνουν.
Από όλα τα προβλεπόμενα ατυχήματα, το δυνητικά πιο καταστροφικό θα ήταν, φυσικά, το Grexit –μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Θα μπορούσε να συμβεί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι αναπόφευκτο».
Όπως εξηγεί η κυρίαρχη γερμανική άποψη είναι ότι το Grexit θα ήταν όλεθρος για την Ελλάδα, μικρό σοκ για την ευρωζώνη και αδιάφορο για την παγκόσμια οικονομία και τονίζει ότι κάνουν μεγάλο λάθος όσοι το πιστεύουν αυτό.
Τονίζει ότι: «Στην πραγματικότητα, πιστεύω ότι οι επιπτώσεις του Grexit θα ήταν εξίσου καταστροφικές για την ευρωζώνη, όσο και για την ίδια την Ελλάδα. Όσοι υποτιμούν τον κίνδυνο είναι καλοί στην αριθμητική, αλλά δεν αντιλαμβάνονται τις περίπλοκες δυναμικές μιας χρεοκοπίας τέτοιου μεγέθους.
Θα πρέπει να θυμηθούμε ότι οι Αμερικανοί ρυθμιστές υποτίμησαν τις επιπτώσεις της χρεοκοπίας της Lehman Brothers το 2008 με ανάλογο σκεπτικό. Δεν ήταν η επίδραση σε όσους είχαν άμεση έκθεση στην Lehman που είχε σημασία. Σημασία είχαν οι τεράστιες παγκόσμιες αλυσιδωτές επιπτώσεις».
Υπογραμμίζει ότι αν η Ελλάδα έφευγε από την ευρωζώνη, οι τιμές των μετοχών και άλλων χρεογράφων θα βούλιαζαν σε όλη την Ευρώπη, πολλοί θα έμεναν ξεκρέμαστοι και τότε οι επενδυτές θα αναρωτηθούν αν η ευρωζώνη παραμένει μια νομισματική ένωση ή ένα χαλαρό νομισματικό καθεστώς με μεγάλα σημεία εισόδου και εξόδου. Θα αναρωτηθούν αμέσως αν η Πορτογαλία είναι ασφαλής.
«Με το Grexit η Ελλάδα θα έμενε εκτός της ευρωζώνης αλλά εντός της Ε.Ε. Θα μπορεί η Ε.Ε. να υπολογίζει στην υποστήριξη της Ελλάδας στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας; Ποιός λογικός πολιτικός θα ήθελε να αντιμετωπίσει τέτοια ζητήματα, για λίγα δισεκατομμύρια ευρώ; Και τι θα σήμαινε το Grexit για την Ελλάδα;» αναφέρει ο γνωστός αρθρογράφος.
Επισημαίνει ακόμη ότι: «Από τα διάφορα αρνητικά σενάρια, το απολύτως χειρότερο είναι η συνέχιση πολιτικών που δεν έχουν καμία ελπίδα να πετύχουν και δεν τις υποστηρίζουν οι Ελληνες ψηφοφόροι.
Η καλύτερη λύση θα ήταν μια ελάφρυνση από το χρέος, σε συνδυασμό με μεταστροφή από το δημοσιονομικό πλεόνασμα σε έναν δημοσιονομικά ουδέτερο προϋπολογισμό, συν τις μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της φοροείσπραξης. Πιστεύω ότι αυτοί είναι στόχοι που αξίζει να επιδιώξει κάποιος, πριν παραιτηθεί στο Grexit».
Ο ίδιος τάσσεται επίσης υπέρ μιας ευρείας διάσκεψης πιστωτών και δανειοληπτών που θα καταλήξει σε συμφωνία για μείωση του επιπέδου του χρέους σε ένα βιώσιμο επίπεδο και θα σταματήσει άμεσα την λιτότητα.
«Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, έχουν δίκιο στις οικονομικές τους απόψεις, αλλά πρέπει να θυμούνται ότι μια λεπτή γραμμή ξεχωρίζει το σωστό από το δίκαιο. Οι ποικίλες μονομερείς διακηρύξεις της περασμένης εβδομάδας δεν ήταν καλή αρχή.
Τι θα γίνει αν ο κ. Τσίπρας δεν κάνει σωστό υπολογισμό; Ή αν δεν κάνουν οι πιστωτές σωστό υπολογισμό; Οι Έλληνες είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσουν μια στάση «take-it-or-leave-it» από μέρους των πιστωτών, ως οικονομική βιαιοπραγία» σημειώνει.
Τρόπος αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση(Ε.Ε.) καί το ευρώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή αρκετοί εντός καί εκτός Ελλάδος συζητούν για τον ενδεχόμενο τρόπο αποχώρησης της Ελλάδας από την Οικονομική καί Νομισματική Ένωση(Ο.Ν.Ε.), την θεσπίζουσα καί ορίζουσα το ευρώ, καθώς καί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εγώ προσωπικώς παραθέτω την σχετική διάταξη της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης ή «Ευρωσυντάγματος», ώστε να κατανοήσουν όλοι οι Έλληνες καί όλες οι Ελληνίδες ότι όλα είναι θέμα επιλογών καί άρα όλα ανεξαιρέτως είναι διαρκώς διαπραγματεύσιμα, ώστε να αποφασίσουν άπαξ διά παντός να σοβαρευθούν.
Μέρος Ι
άρθρο Ι-60, Εθελούσια αποχώρηση από την Ένωση
1) Κάθε κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει να αποχωρήσει από την Ένωση, σύμφωνα με τους εσωτερικούς συνταγματικούς του κανόνες.
2) Το κράτος μέλος που αποφασίζει να αποχωρήσει γνωστοποιεί την πρόθεσή του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Υπό το πρίσμα των προσανατολισμών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η Ένωση προβαίνει σε διαπραγματεύσεις καί συνάπτει με το εν λόγω κράτος συμφωνία που καθορίζει τις λεπτομερείς ρυθμίσεις για την αποχώρησή του, λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο των μελλοντικών του σχέσεων με την Ένωση. Η διαπραγμάτευση της συμφωνίας αυτής γίνεται σύμφωνα με το άρθρο ΙΙΙ-325 παράγραφος 3. Η συμφωνία συνάπτεται εξ ονόματος της Ένωσης από το Συμβούλιο το οποίο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία, μετά από έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
3) Το Σύνταγμα παύει να ισχύει στο εν λόγω κράτος από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας αποχώρησης ή ελλείψει τέτοιας συμφωνίας δύο έτη μετά τη γνωστοποίηση που μνημονεύεται στην παράγραφο 2, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε συμφωνία με το εν λόγω κράτος μέλος, αποφασίσει την παράταση της συμφωνίας αυτής.
4) Για τους σκοπούς των παραγράφων 2 καί 3, το μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου καί του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύει το αποχωρούν κράτος μέλος δεν συμμετέχει ούτε στις συζητήσεις ούτε στις ευρωπαϊκές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή του Συμβουλίου των Υπουργών που το αφορούν.
Ως ειδική πλειοψηφία ορίζεται ποσοστό τουλάχιστον 72% των μελών του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύουν τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, εφόσον η πλειοψηφία αυτή συγκεντρώνει ποσοστό τουλάχιστον 65% του πληθυσμού των κρατών αυτών.
5) Εάν το κράτος που αποχώρησε από την Ένωση ζητήσει την εκ νέου προσχώρησή του, η αίτησή του υπόκειται στη διαδικασία του άρθρου Ι-58.
Σχόλιο: Άρα, εδώ πλέον μαθαίνουν καί οι αγνοούντες-αγνοούσες, ότι υπάρχει η δυνατότητα αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, ας δούμε καί τα σχετικώς οριζόμενα στην αναφερομένη παράγραφο.
Μέρος ΙΙΙ
άρθρο ΙΙΙ-325
3) Η Επιτροπή, ή ο Υπουργός Εξωτερικών της Ένωσης όταν η σχεδιαζόμενη συμφωνία αφορά αποκλειστικά ή κυρίως την κοινή εξωτερική πολιτική καί πολιτική άμυνας, υποβάλλει συστάσεις στο Συμβούλιο, το οποίο εκδίδει ευρωπαϊκή απόφαση που επιτρέπει την έναρξη διαπραγματεύσεων καί ορίζει, ανάλογα με το αντικείμενο της σχεδιαζόμενης συμφωνίας, τον διαπραγματευτή ή τον επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας.
Σχόλιο: Άρα, αφού μάθαμε ότι πλέον η αποχώρηση μίας χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εφικτή, εφ' όσον η όποια χώρα το επιθυμήσει, μέσω της εκλογής μίας σχετικής ηγεσίας από τον αντίστοιχο λαό, μένει να δούμε κατά πόσον είναι εφικτή καί η αποχώρηση από την Οικονομική Νομισματική Ένωση(Ο.Ν.Ε.) καί άρα από το ευρώ καί η επιστροφή κάθε χώρας στο εθνικό νόμισμά της.
Άρθρο ΙΙΙ-177
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους σκοπούς του άρθρου Ι-3, η δράση των κρατών μελών καί της Ένωσης περιλαμβάνει, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπει το Σύνταγμα, τη θέσπιση οικονομικής πολιτικής η οποία βασίζεται στον στενό συντονισμό των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών, την εσωτερική αγορά καθώς καί τον καθορισμό κοινών στόχων καί ασκείται σύμφωνα με την αρχή της ανοιχτής οικονομίας της αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό.
Παράλληλα, σύμφωνα με τους όρους καί τις διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα, η δράση αυτή περιλαμβάνει ένα ενιαίο νόμισμα, το ευρώ, καθώς καί τον καθορισμό καί την άσκηση ενιαίας νομισματικής πολιτικής καί ενιαίας συναλλαγματικής πολιτικής, πρωταρχικός στόχος των οποίων είναι η διατήρηση της σταθερότητας των τιμών καί, με την επιφύλαξη του στόχου αυτού, η υποστήριξη των γενικών οικονομικών πολιτικών στην Ένωση, σύμφωνα με την αρχή της ανοιχτής οικονομίας της αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό.
Η δράση αυτή των κρατών μελών καί της Ένωσης συνεπάγεται την τήρηση των ακόλουθων κατευθυντήριων αρχών: σταθερές τιμές, υγιή δημόσια οικονομικά, υγιείς νομισματικές συνθήκες καί σταθερό ισοζύγιο πληρωμών.
Σχόλιο: Άρα, διά της απλής καί τετράγωνης λογικής, τεκμηριώνεται ότι εφ' όσον ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποφασίσει για οποιονδήποτε λόγο, την αποχώρησή του από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκτός των άλλων εννόμων συνεπειών, παύει αυτομάτως να μετέχει στο "ευρώ" καί επιστρέφει στο εθνικό νόμισμά του, ενώ επίσης παύει να ισχύει σε αυτό, η Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη ή «Ευρωσύνταγμα». Άρα, είναι πλέον απολύτως αιτιολογημένη ως περιττή η μη-συμπερίληψη ρήτρας «αποχώρησης από την ευρωζώνη», διότι είναι σαν μία πολιτεία(π.χ. η Αλαμπάμα) να όφειλε σε μίαν ενδεχομένη απόσχισή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής να αποχωρήσει καί από το δολλαριο, πράγμα εντελώς ηλίθιο.
Ακριβώς τα ίδια προβλέπουν καί τα σχετικά άρθρα της συνθήκης της Λισσαβώνος του 2.009μ.α.χ.χ. Επομένως, το ερώτημα ουσιαστικώς είναι πλέον άπαξ διά παντός ένα: εντός ή εκτός Ε.Ε.-Ο.Ν.Ε., απόντος τρόπου απλής αποχωρήσεως εκ της Ο.Ν.Ε. καί παραμονής επί της ευρυτέρας Ε.Ε.; Η απόφαση πλέον δική σας. Καί ως ένα ευτράπελον ενθύμιον, απλώς επισημαίνω εκ του 1.997μ.α.χ.χ., το σύνθημα του παλαιού εκδότου της εφημερίδος «Το Ποντίκι» Κωνσταντίνου(Κώστα) Παπαϊωάννου, βάσει του οποίου: «Θα μας βάλει ο Σημίτης στην ΟΝΕ κι όταν θα μας τον πιάνουνε, εμείς θα λέμε ΝΑΙ».-