Γράφει ο Κώστας Αλεξανδράκης Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για την Επανάσταση του 1821 πήγε και μίλησε ο πρωθυπουργός. Δεν θα σταθο...
Γράφει ο Κώστας Αλεξανδράκης
Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για την Επανάσταση του 1821 πήγε και μίλησε ο πρωθυπουργός. Δεν θα σταθούμε στο γεγονός ότι αυτή ήτο η πρώτη πρωθυπουργική ομιλία μετά την αντίστοιχη ομιλία του Γεώργιου Παπαδόπουλου, ούτε στο γεγονός ότι κρατήθηκε απουσιολόγιο για όσους τόλμησαν να αγνοήσουν την πρόσκληση. Αυτά, άλλωστε, ανάγεται σε παραπολιτικό σχολιασμό, που κρίνεται ανεπαρκής με δεδομένο τα όσα ανιστόρητα ανέφερε ο Τσίπρας στην ομιλία του.
Ο Τσίπρας, λοιπόν, αφότου ξεπέρασε τις εθιμοτυπικές ευχαριστίες και τα ευχολόγια για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο, ουσιαστικά επανέλαβε ανιστόρητες απόψεις μαρξιστών καθηγητών, οι οποίες επιχειρούν να απομειώσουν την σημασία και να στρεβλώσουν το δίδαγμα της Επαναστάσεως του 1821, προκειμένου να την ενσωματώσουν στην διδασκαλία τους. Βεβαίως το εγχείρημα είναι εξόχως δύσκολο, αφού πρώτον η Επανάσταση του ’21 ήτο Εθνική και Φυλετική και ουχί κοινωνική ή μαρξιστική και δεύτερον επειδή οι μαρξιστές της εποχής την είχαν καταδικάσει αναφανδόν επειδή έθιγε τα συμφέροντα της Αγγλίας.
«Την Ελληνική Επανάσταση δεν μπορούμε να την διαβάσουμε, ούτε, πολύ περισσότερο, να την κατανοήσουμε, έξω και πέρα από την οικουμενική δυναμική των μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών ρευμάτων της εποχής εκείνης», είπε ο Τσίπρας αναφερόμενος στην Γαλλική και Αμερικανική Επανάσταση, που υποτίθεται ότι ήταν οδηγοί της Ελληνικής Επαναστάσεως.
Ποια, όμως, σχέση μπορεί να έχει η Γαλλική και Αμερικανική Επανάσταση με την Επανάσταση του Γένους έναντι του τουρκικού ζυγού; Η Γαλλική Επανάσταση υπήρξε η επανάσταση της αστικής τάξεως εναντίον του μοναρχικού καθεστώτος, ενώ η Αμερικανική Επανάσταση είχε ως βασικό κίνητρό της την βαρύτατη φορολογία και τους περιορισμούς του εμπορίου από τους Άγγλους.
Την διαφοροποίηση των παραπάνω επαναστάσεων με την Ελληνική Επανάσταση, θα μας επιτρέψετε να μην το πούμε εμείς, αλλά να το θέσουμε με τα λόγια του Γέρου του Μοριά, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος σαφέστατα είναι πιο αρμόδιος να απαντήσει:
«Σὰν μία βροχὴ ἦρθε σὲ ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας καὶ ὅλοι, καὶ οἱ κληρικοὶ καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ οἱ γραμματισμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, ὅλοι συμφωνήσαμε στὸν ἴδιο σκοπὸ καὶ κάναμε τὴν ἐπανάσταση… Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμίαν ἀπὸ ὅσας γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεών τους εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος· ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτο πλέον δίκαιος, Ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλον ἔθνος».
Πέραν των παραπάνω που σαφέστατα θέτουν τέλος στην οποιαδήποτε μαρξιστική αιτίαση για «κοινωνική διάσταση» του Αγώνα των Ηρώων του 1821, υπάρχει και η παραδοχή του μαρξιστή ιστορικού Γ. Κορδάτου, ο οποίος στο έργο του «Μεγάλη ιστορία της Ελλάδας», έγραφε στο 11οΚεφάλαιο: «Δεν πρέπει να βλέπουμε την ελληνική επανάσταση σαν κίνημα πολιτικοκοινωνικό και ούτε με σημερινά ιδεολογικά κριτήρια να ερμηνεύουμε ορισμένα γεγονότα του Εικοσιένα. Η επαναστατημένη Ελλάδα του 1821 δεν ήταν η Ρωσσία του 1917. Εν ονόματι του αριστερισμού δεν πρέπει να γίνεται παραποίηση της Ιστορίας.»
Για να αντιληφθεί το μέγεθος της αριστερίστικης ανοησίας, εκπεφρασμένης δια στόματος Τσίπρα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αρκεί κανείς να δει την επιχειρηματολογία με την οποία γίνεται η σύνδεση της μάχης κατά του απολυταρχισμού. Σας παρουσιάζουμε το απόσπασμα, με το οποίο ο Τσίπρας συνδέει τον Κολοκοτρώνη με τον Μπολιβάρ:
«Χρειάζεται να θυμόμαστε ότι το 1821, πέρα από «Ελληνική υπόθεση», είναι το έτος της εξέγερσης στο Μεξικό, είναι το έτος της ενοποίησης της Αϊτής, το έτος της διακήρυξης της ανεξαρτησίας για μια σειρά από χώρες της Λατινικής Αμερικής. Είναι η εποχή που απέναντι στην Ευρώπη των παλαιών καθεστώτων, της από Θεού ταγμένης απολυταρχίας, των εκ καταγωγής προνομίων και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, συγκροτείται ένα ριζοσπαστικό ρεύμα ιδεών, που διεκδικεί την Ευρώπη της δημοκρατίας, την Ευρώπη της ισότητας, της αλληλεγγύης, της θρησκευτικής ελευθερίας.»
Μάλιστα ο Τσίπρας τονίζει ότι ο Αγώνας έγινε εναντίον της «θεοκρατίας», αφήνοντας μάλλον ανοιχτό το ενδεχόμενο ο Μακρυγιάννης, ο Κολοκοτρώνης και οι λοιποί να ήταν… άθεοι που πολεμούσαν ενάντια στον κλήρο. Ιδού τι είπε: «Αποτελεί την ένοπλη προσπάθεια να ανατραπεί το παλιό απολυταρχικό καθεστώς, στο οποίο οι πληθυσμοί ήταν υποταγμένοι ελέω Θεού, και επιδιώκει ταυτόχρονα την εγκαθίδρυση μιας νέας πολιτικής τάξης, στο όνομα της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των εθνών.»
Θα έπρεπε ίσως να αρκεστούμε στα λόγια του Γέρου του Μοριά: «Ἀφοῦ ὁ Θεὸς ὑπέγραψε τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος, δὲν παίρνει πίσω τὴν ὑπογραφή του». Όμως προς επίρρωση της αλήθειας, θα παραθέσουμε και τα λεγόμενα του Αδαμάντιου Κοραή: «Μόνον τοῦ Εὐαγγελίου ἡ διδαχὴ ἐμπορεῖ νὰ σώση τὴν αὐτονομίαν τοῦ γένους. Οἱ Ἕλληνες πολέμησαν ὄχι μόνο ὑπὲρ πατρίδος ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ πίστεως».
Η ακροτελεύτεια επωδός του Τσίπρα ήταν και το αποκορύφωμα της ανοησίας του, συγχέοντας έναν αγώνα ΕΘΝΙΚΟ, ΦΥΛΕΤΙΚΟ και ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ, με την τον αριστερίστικο «αντιφασισμό» των συνιστωσών. Ιδού τι είπε: «Υπάρχει η Ευρώπη του Διαφωτισμού, και των μεγάλων εργατικών και δημοκρατικών αγώνων, υπάρχει όμως και η Ευρώπη του φασισμού και του ναζισμού. Υπάρχει η Ευρώπη των κινημάτων και των λαών, υπάρχει όμως και η Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού και του καταναγκασμού των αγορών. Υπάρχει η Ευρώπη της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας, των προοδευτικών ιδεών, υπάρχει όμως και η Ευρώπη του κοινωνικού συντηρητισμού, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας.»
Θα του απαντήσουμε και πάλι παραθέτοντας τα γραπτά του Άγγλου πρέσβη, Stratford Canning, για την καταστροφή των Ψαρών: «Στα Ψαρά, αποκτήσαμε μια τρομακτική εμπειρία, για το τι σημαίνει πόλεμος, με ΦΥΛΕΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΕΣ»
Και όσον αφορά την «ευρωπαϊκή» σημασία της Επαναστάσεως, ας αφήσουμε τον Στρατηγό Μακρυγιάννη να ομιλήσει: «Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης.»
«Την Ελληνική Επανάσταση δεν μπορούμε να την διαβάσουμε, ούτε, πολύ περισσότερο, να την κατανοήσουμε, έξω και πέρα από την οικουμενική δυναμική των μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών ρευμάτων της εποχής εκείνης», είπε ο Τσίπρας αναφερόμενος στην Γαλλική και Αμερικανική Επανάσταση, που υποτίθεται ότι ήταν οδηγοί της Ελληνικής Επαναστάσεως.
Ποια, όμως, σχέση μπορεί να έχει η Γαλλική και Αμερικανική Επανάσταση με την Επανάσταση του Γένους έναντι του τουρκικού ζυγού; Η Γαλλική Επανάσταση υπήρξε η επανάσταση της αστικής τάξεως εναντίον του μοναρχικού καθεστώτος, ενώ η Αμερικανική Επανάσταση είχε ως βασικό κίνητρό της την βαρύτατη φορολογία και τους περιορισμούς του εμπορίου από τους Άγγλους.
Την διαφοροποίηση των παραπάνω επαναστάσεων με την Ελληνική Επανάσταση, θα μας επιτρέψετε να μην το πούμε εμείς, αλλά να το θέσουμε με τα λόγια του Γέρου του Μοριά, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος σαφέστατα είναι πιο αρμόδιος να απαντήσει:
«Σὰν μία βροχὴ ἦρθε σὲ ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας καὶ ὅλοι, καὶ οἱ κληρικοὶ καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ οἱ γραμματισμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, ὅλοι συμφωνήσαμε στὸν ἴδιο σκοπὸ καὶ κάναμε τὴν ἐπανάσταση… Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμίαν ἀπὸ ὅσας γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεών τους εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος· ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτο πλέον δίκαιος, Ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλον ἔθνος».
Πέραν των παραπάνω που σαφέστατα θέτουν τέλος στην οποιαδήποτε μαρξιστική αιτίαση για «κοινωνική διάσταση» του Αγώνα των Ηρώων του 1821, υπάρχει και η παραδοχή του μαρξιστή ιστορικού Γ. Κορδάτου, ο οποίος στο έργο του «Μεγάλη ιστορία της Ελλάδας», έγραφε στο 11οΚεφάλαιο: «Δεν πρέπει να βλέπουμε την ελληνική επανάσταση σαν κίνημα πολιτικοκοινωνικό και ούτε με σημερινά ιδεολογικά κριτήρια να ερμηνεύουμε ορισμένα γεγονότα του Εικοσιένα. Η επαναστατημένη Ελλάδα του 1821 δεν ήταν η Ρωσσία του 1917. Εν ονόματι του αριστερισμού δεν πρέπει να γίνεται παραποίηση της Ιστορίας.»
Για να αντιληφθεί το μέγεθος της αριστερίστικης ανοησίας, εκπεφρασμένης δια στόματος Τσίπρα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αρκεί κανείς να δει την επιχειρηματολογία με την οποία γίνεται η σύνδεση της μάχης κατά του απολυταρχισμού. Σας παρουσιάζουμε το απόσπασμα, με το οποίο ο Τσίπρας συνδέει τον Κολοκοτρώνη με τον Μπολιβάρ:
«Χρειάζεται να θυμόμαστε ότι το 1821, πέρα από «Ελληνική υπόθεση», είναι το έτος της εξέγερσης στο Μεξικό, είναι το έτος της ενοποίησης της Αϊτής, το έτος της διακήρυξης της ανεξαρτησίας για μια σειρά από χώρες της Λατινικής Αμερικής. Είναι η εποχή που απέναντι στην Ευρώπη των παλαιών καθεστώτων, της από Θεού ταγμένης απολυταρχίας, των εκ καταγωγής προνομίων και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, συγκροτείται ένα ριζοσπαστικό ρεύμα ιδεών, που διεκδικεί την Ευρώπη της δημοκρατίας, την Ευρώπη της ισότητας, της αλληλεγγύης, της θρησκευτικής ελευθερίας.»
Μάλιστα ο Τσίπρας τονίζει ότι ο Αγώνας έγινε εναντίον της «θεοκρατίας», αφήνοντας μάλλον ανοιχτό το ενδεχόμενο ο Μακρυγιάννης, ο Κολοκοτρώνης και οι λοιποί να ήταν… άθεοι που πολεμούσαν ενάντια στον κλήρο. Ιδού τι είπε: «Αποτελεί την ένοπλη προσπάθεια να ανατραπεί το παλιό απολυταρχικό καθεστώς, στο οποίο οι πληθυσμοί ήταν υποταγμένοι ελέω Θεού, και επιδιώκει ταυτόχρονα την εγκαθίδρυση μιας νέας πολιτικής τάξης, στο όνομα της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των εθνών.»
Θα έπρεπε ίσως να αρκεστούμε στα λόγια του Γέρου του Μοριά: «Ἀφοῦ ὁ Θεὸς ὑπέγραψε τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος, δὲν παίρνει πίσω τὴν ὑπογραφή του». Όμως προς επίρρωση της αλήθειας, θα παραθέσουμε και τα λεγόμενα του Αδαμάντιου Κοραή: «Μόνον τοῦ Εὐαγγελίου ἡ διδαχὴ ἐμπορεῖ νὰ σώση τὴν αὐτονομίαν τοῦ γένους. Οἱ Ἕλληνες πολέμησαν ὄχι μόνο ὑπὲρ πατρίδος ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ πίστεως».
Η ακροτελεύτεια επωδός του Τσίπρα ήταν και το αποκορύφωμα της ανοησίας του, συγχέοντας έναν αγώνα ΕΘΝΙΚΟ, ΦΥΛΕΤΙΚΟ και ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ, με την τον αριστερίστικο «αντιφασισμό» των συνιστωσών. Ιδού τι είπε: «Υπάρχει η Ευρώπη του Διαφωτισμού, και των μεγάλων εργατικών και δημοκρατικών αγώνων, υπάρχει όμως και η Ευρώπη του φασισμού και του ναζισμού. Υπάρχει η Ευρώπη των κινημάτων και των λαών, υπάρχει όμως και η Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού και του καταναγκασμού των αγορών. Υπάρχει η Ευρώπη της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας, των προοδευτικών ιδεών, υπάρχει όμως και η Ευρώπη του κοινωνικού συντηρητισμού, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας.»
Θα του απαντήσουμε και πάλι παραθέτοντας τα γραπτά του Άγγλου πρέσβη, Stratford Canning, για την καταστροφή των Ψαρών: «Στα Ψαρά, αποκτήσαμε μια τρομακτική εμπειρία, για το τι σημαίνει πόλεμος, με ΦΥΛΕΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΕΣ»
Και όσον αφορά την «ευρωπαϊκή» σημασία της Επαναστάσεως, ας αφήσουμε τον Στρατηγό Μακρυγιάννη να ομιλήσει: «Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης.»
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.