Μεταφέρουμε: Κλίμα εν όψει της επανέναρξης της Μεγάλης Δίκης της Χρυσής Αυγής, προσπαθούν να δημιουργήσουν οι αριστεριστές. Εφόσο...
Μεταφέρουμε:
Κλίμα εν όψει της επανέναρξης της Μεγάλης Δίκης της Χρυσής Αυγής, προσπαθούν να δημιουργήσουν οι αριστεριστές. Εφόσον, όμως, η «άλλη πλευρά» δεν ανταποκρίνεται στις συνεχείς προκλήσεις τους, φαντασιώνονται… «Ενέδρες θανάτου από νεοναζί». Αλλά δεν τους φτάνουν οι… φρέσκιες (όπως αυτή για την δήθεν επίθεση που δέχθηκαν «φίλοι του Παύλου Φύσσα» την ημέρα έναρξης της δίκης), παρουσιάζουν και… ετεροχρονισμένες.
Μία τέτοια φαντασίωσή του, λοιπόν, με καθυστέρηση… είκοσι ημερών (!!!) παρουσιάζει και κάποιος που δηλώνει «συνεργάτης της Εφ. Συν.», στη φυλλάδα του φον Δημητράκη Ψαρρά. Σας την μεταφέρουμε:
«Τάγματα εφόδου, κρυμμένα μέσα στα σκοτάδια, ύπουλα και άνανδρα πραγματοποιούν επιθέσεις.
Φαντάσου ένα βράδυ Δευτέρας, ύστερα από ένα σεμινάριο Ιστορίας του Πολιτισμού που σε έχει μεταφέρει αλλού, να κάθεσαι σε ένα φιλικό σπίτι, καταστρώνοντας σχέδια για το πόσο όμορφα θα περάσεις τις γιορτινές μέρες μαζί με αγαπημένα πρόσωπα. Ιδέες για το πού και το πώς, παρακολουθώντας πολιτικές εκπομπές στην τηλεόραση που σου προδιαγράφουν ένα μέλλον μέσα στην αβεβαιότητα και εσύ εκτεθειμένος σ’ αυτό… Ενα συνηθισμένο βράδυ της καθημερινότητας.
Στις δύο μετά τα μεσάνυχτα φεύγεις με έναν φίλο, ο προορισμός το σπίτι σου. Καθώς οδηγείς τη μηχανή σου δίπλα στην πλατεία Αμερικής, στην οδό Λευκωσίας, εμφανίζεται ένα παπάκι με δύο αναβάτες που σου κάνουν νόημα να σε ρωτήσουν για μια οδό. Κόβεις ταχύτητα για να εξυπηρετήσεις τον συνάνθρωπό σου, αλλά πριν προλάβεις να σταματήσεις, αυτοί σου κλείνουν τον δρόμο. Είναι η στιγμή που αισθάνεσαι ένα ψύχος να σε κατακλύζει. Η πρώτη σκέψη είναι ότι θα σε ληστέψουν. Πρώτα κατεβαίνει ο συνοδηγός και κινείται απειλητικά προς τον φίλο σου, έρχεται και ο οδηγός προς εσένα. Πριν πέσουν με μανία πάνω σας, ακούγεται μια κραυγή: «Αναρχικοί κουφάλες, θα σας γ…., θα σας σκοτώσουμε».
Τα περιθώρια αντίδρασης είναι μηδαμινά έως ανύπαρκτα, ο αιφνιδιασμός της ενέδρας πέτυχε. Η μηχανή σου τρώει μια κλοτσιά, πέφτεις και βλέπεις άλλους τρεις αγνώστους να έχουν ριχτεί πάνω στον φίλο σου ακινητοποιώντας τον κι έχουν αρχίσει ήδη να τον χτυπούν. Ο οδηγός επιτίθεται σε σένα. Το κυνήγι του θηράματος άρχισε. Το βλέμμα του έχει κάτι που δεν το έχεις συναντήσει ποτέ πριν και δεν θες να το ξανασυναντήσεις. Ένα μίσος και μία τρέλα ακατανόητη για ένα άτομο που δεν γνωρίζεις και συναντάς για πρώτη φορά. Ολα γίνονται τόσο γρήγορα που δεν καταλαβαίνεις τι έχει συμβεί, πόσο σε έχουν χτυπήσει κι αν πονάς. Λογικά έχουν περάσει λίγα λεπτά. Πριν προλάβεις να το συνειδητοποιήσεις έχουν τελειώσει την επίθεσή τους κι έχουν φύγει. Εχεις χάσει τον προσανατολισμό σου… Ψάχνεις τον φίλο σου…
Μια παρέα μεταναστών σού δείχνει μια κατεύθυνση καθώς φεύγουν τρομοκρατημένοι. Δεν τον βλέπεις πουθενά, πας από το ένα στενό στο άλλο, στον χαμηλό φωτισμό του δρόμου και σε σημεία τελείως σκοτεινά. Τον διακρίνεις μετά από λίγο, τα αίματα είναι παντού, στο κεφάλι, στα ρούχα, στον δρόμο. Αυτόν τον χτυπούσαν τέσσερις…».
Τη Μεγάλη Δευτέρα ήμουν εγώ και ο φίλος μου, τυχαίοι και περαστικοί από ένα δρόμο στο κέντρο της Αθήνας, αύριο μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε άλλος άσχετος, αν δεν μπει σύντομα ένα τέλος στον εκφασισμό της κοινωνίας».
Γιατί άραγε θυμήθηκε να καταγγείλει τώρα ο «συνεργάτης της Εφ.Συν.» την «ενέδρα» της Μεγάλης Δευτέρας (ήταν στις 6 Απριλίου…); Λέτε να είχε πάθει καμιά… αμνησία από τα «χτυπήματα» που δέχτηκε κατά την «ενέδρα»;
http://ethnikismos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.