ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ... ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝΑ ΤΖΑΜΙ ΘΑ 'ΧΑΝ ΤΣΑΚΙΣΤΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΩΣΟΥΝ!!!

Σε ηλικία 14 ετών, το 1398, με το κοσμικό όνομα Κωνσταντίνος Μόρφης εγκατέλειψε τη χήρα μητέρα- ύστερα από προτροπή της- και τα επτά αδ...

Σε ηλικία 14 ετών, το 1398, με το κοσμικό όνομα Κωνσταντίνος Μόρφης εγκατέλειψε τη χήρα μητέρα- ύστερα από προτροπή της- και τα επτά αδέρφια του. Προηγουμένως, πέρασε απ" όλα τα εξωκλήσια που αγαπούσε, καθώς και από τον Ι.Ν του Πρωτομάρτυρα Στεφάνου.

Επέστρεψε στο πατρικό του, με πολύ πόνο αποχαιρέτησε τους δικούς του και ετοιμάστηκε να αναχωρήσει για την Αθήνα προκειμένου να μονάσει στη Σταυροπηγιακή Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στο όρος Αμώμων Αττικής.

Το 1982, μια Παρασκευή, η μακαριστή καθηγουμένη και κτητόρισσα της ως άνω μονής Μακαρία Δεσύπρη (1911-1999), «υπό της οποία ανευρέθησαν θαυμαστώς στις 3/1/1950 τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Εφραίμ», ξεκίνησε με συνοδεία για να δει από κοντά το πατρικό σπίτι του.
Όπως γράφει το βιβλίο της, με θέμα τη ζωή και μαρτύρια του Μεγαλομάρτυρος και Θαυματουργού, η Γεωργία Ζαμπετάκη-Μπαμπάνη, «καθώς βαδίζαμε στην πόλη των Τρικάλων, ξαφνικά κάποια δύναμη μας σταμάτησε μπροστά σε ένα πέτρινο σπίτι. Η μητέρα άρχισε να κλαίει βουβά και εμείς οι υπόλοιποι, που απ" την αντίδρασή της καταλάβαμε περί τίνος πρόκειται , μείναμε εκεί κοιτάζοντας βουβά το σπίτι.
Το σπίτι όπου ο Άγιος γεννήθηκε και μεγάλωσε μέχρι που έγινε 14 χρονών και έφυγε για το Μοναστήρι!
Έξω στην αυλή δέσποζε μία παλιά μουριά. Σαν την είδε η μητέρα ψέλλισε με πόνο: «Κι εδώ μουριά, Άγιέ μου;»...
Φωνάξαμε να δούμε αν υπάρχει κανείς μέσα και τότε βγήκε μια γριούλα, μας καλοδέχτηκε και ρώτησε τι ζητάμε. Η γερόντισσα της είπε πως ψάχνουμε να βρούμε το σπίτι του Αγίου Εφραίμ. Τότε η γιαγιούλα χαμογέλασε και μας λέει: «Το ξέρω, το ξέρω, εδώ έρχεται ο Άγιος και με συντροφεύει. Εδώ είναι , παιδιά μου. Σ" αυτά τα χώματα που πατάτε πατούσε και έπαιζε ο Άγιος μικρό παιδάκι».
Μεγάλη συγκίνηση έφεραν τα λόγια της. Το σπίτι ήταν παλιό, με βασικά υλικά την πέτρα και το χώμα. Είχε δοκάρια στη στέγη του και σκεπή με κεραμίδια. Είχε τρία μεγάλα συνεχόμενα δωμάτια και ήταν πολύ ζεστό, είχε χάρη...
Σήμερα είναι πια μισογκρεμισμένο. Είναι, λοιπόν, υποχρέωση όλων μας απέναντι στον Άγιο να φροντίσουμε να διατηρηθεί το σπίτι που μεγάλωσε και ν" αποτελεί μνημείο, να χτιστεί εκεί ένα μικρό εκκλησάκι και να μπορεί ο κόσμος να το «επισκέπτεται», γράφει Δημοσιογράφος-Θεολόγος του ΑΠΘ.

«Η Πολεοδομία απέρριψε αίτημα για ανέγερση ναού»
Μια γριούλα , η οποία «έφυγε» προ 10ετίας, έμενε στις παλιές κατοικίες, παραπλεύρως της οικίας του Αγ. Εφραίμ.
Κάθε βράδυ έβλεπε Φως μέσα στα ερείπια του σπιτιού. Αναρωτιόταν τι να συμβαίνει...
Έπειτα από καιρό, εμφανίσθηκε ο Άγιος, της αποκάλυψε ποιος είναι και πού ακριβώς διέμενε. Η άγνωστη για τα τρικαλινά δεδομένα μαρτυρία αποκαλύφθηκε μόλις το 2014 από τη νύφη της θανούσας που «ήλθε στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ για θερινές διακοπές- στην Ασπασία Παπαστάθη, επιτρόπισσα του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού Αγίου Στεφάνου (όπου σήμερα υπάρχει εκκλησάκι του Οσιομάρτυρος), η οποία, με τη σειρά της, τη μετέφερε αυτολεξεί στον νυν εφημέριο π. Στέργιο Γιαννάκο, οικονόμο.
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
Μιλώντας στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ανέφερε πως «με τις ευλογίες του σεβασμιοτάτου μητροπολίτη Τρίκης & Σταγών κ. Αλεξίου, όστις και ταυτοχρόνως και πρόεδρος της Εκκλησιαστικής & Διοικητικής Επιτροπής του ΙΠΝ, κάναμε μία προσπάθεια να ανεγερθεί παρεκκλήσι του Αγίου Εφραίμ κοντά στο σπίτι του και συγκεκριμένα στην πλατεία Βουβής, μόλις 50 μέτρα μακρύτερα. Θέσαμε το θέμα στην προηγούμενη δημοτική Αρχή, όμως η Πολεοδομία απέρριψε το αίτημά μας.
Τέθηκε ξανά στη νέα διοίκηση του ΟΤΑ, ωστόσο το αποτέλεσμα δεν ήταν διαφορετικό:
Και πάλι η Πολεοδομική Υπηρεσία είπε «όχι», επικαλούμενη σχετική νομοθεσία που απαγορεύει την κατασκευή και την τοποθέτηση λυόμενων κατασκευών σε κοινόχρηστους χώρους , όπως πλατείες κτλ.Ο αγώνας μας δεν σταματά εδώ, δεδομένου ότι εξετάζονται από κοινού (τοπική Εκκλησία & Δήμος Τρικκαίων) κι άλλες τοποθεσίες, πάντοτε πλησίον της οικίας».
Κάθε Τρίτη τελείται ιερά παράκληση, παρουσία πλήθους πιστών, οι οποίοι ψάλλουν με ένα στόμα.
Ο Ιερός Ναός του Αγ. Στεφάνου τιμά ξεχωριστά τον Άγ. Εφραίμ , ήτοι:
Πανηγυρίζεται λαμπρά δύο φορές τον χρόνο, στις 5 Μαϊου (η κοίμησή του) και στις 3 Ιανουαρίου (ανακομιδή των λειψάνων του).
«Ο κόσμος επιθυμεί να γίνει κάτι κοντά στο σπίτι του Αγίου. Αυτές οι προτροπές μας έκαναν να κινηθούμε και.... επιβάλλουν να μην εγκαταλείψουμε της ενέργειές μας» υπογραμμίζει , καταπληκτικά, ο π. Σ. Γιαννάκος.
Σημειωτέον ότι υπάρχουν ήδη δύο παρεκκλήσια προς τιμήν του Αγίου, ένα μεταξύ Πυργετού & Αγίας Μονής κι έτερο (δισυπόστατο: Άγ. Ευθύμιος- Άγ. Εφραίμ) στην Μπάρα.

πηγή: Εφημερίδα, Ορθόδοξη Αλήθεια