ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΤΗΣ ΥΠΟΓΕΙΑΣ ΚΑΙ «ΑΓΡΙΑΣ» ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ: Η 17ΧΡΟΝΗ ΚΑΤΑΛΙΝΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΝΕ ΣΕ ΤΟΥΝΕΛ

Κάτω από την πολύβουη πρωτεύουσα της Ρουμανίας, κρύβεται ένας άλλος, διαφορετικός κόσμος, με ναρκομανείς και ορφανά που μεγαλώνουν στις...

Κάτω από την πολύβουη πρωτεύουσα της Ρουμανίας, κρύβεται ένας άλλος, διαφορετικός κόσμος, με ναρκομανείς και ορφανά που μεγαλώνουν στις σκιές της πόλης.

Ο φωτογράφος και ανθρωπολόγος Μάσιμο Μπράνκα συνάντησε για πρώτη φορά την Καταλίνα, το 2013, όταν εκείνη ήταν 17 ετών.

«Τα μεγάλα, μαύρα μάτια της φαινόταν να είναι όλο και πιο μυστηριώδη όσο περισσότερο κοιτούσα μέσα τους. Μου πήρε πολύ να καταλάβω πόσα είχε περάσει στη σύντομη ζωή της» είχε πει ο ίδιος.

Εκείνη την εποχή, η Καταλίνα ζούσε με μια ομάδα αστέγων, γύρω και κάτω από το σιδηροδρομικό σταθμό Gara de Nord στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Οι γονείς της την εγκατέλειψαν στο νοσοκομείο μόλις γεννήθηκε, μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο μέχρι την ηλικία των έξι ετών, στη συνέχεια την πήρε πίσω η οικογένειά της και τελικά το έσκασε μόνη της στην ηλικία των 12. Στα 13 της άρχισε να χρησιμοποιεί ενδοφλέβια ναρκωτικά.

Ο Μπράνκα φωτογράφισε τη ζωή της Καταλίνα ως μέρος ενός ευρύτερου πρότζεκτ που ονομαζόταν «κάτω από την επιφάνεια» και κατέγραφε την καθημερινότητα των ανθρώπων που ζουν στις σήραγγες κάτω από το Βουκουρέστι.

Ζεστές, υγρές και στενές, οι σήραγγες ήταν μέρος του σχεδίου του πρώην Ρουμάνου δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου για την κεντρική θέρμανση της πόλης. Τώρα, είναι το σπίτι για πολλές γενιές των παιδιών του δρόμου και ενηλίκων αστέγων που έχουν πρόσβαση σε αυτές από τρύπες στην άσφαλτο.

Ο Μπράνκα απέκτησε πρόσβαση στις σήραγγες, τον Ιούλιο του 2013, όταν του έδωσε άδεια ο «αρχηγός» του «υποκόσμου» γνωστός με το προσωνύμιο Μπρους Λι, που ελέγχει τη ζωή στη σήραγγα.

Σύμφωνα με τον Μπράνκα, οι περισσότεροι από τους κατοίκους της σήραγγας πάσχουν από φυματίωση, ηπατίτιδα, HIV, και είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά συμπεριλαμβανομένης της ηρωίνης, της μεφεδρόνης, και των εισπνεόμενων φαρμάκων. Οπως εξηγεί, οι περισσότεροι άνθρωποι καταλήγουν στις σήραγγες, λόγω της έλλειψης σπιτιού, πολλοί είναι πρώην ορφανά, ή άνθρωποι που εξορίστηκαν από τις οικογένειές τους όταν κόλλησαν HIV.

Παρά το γεγονός ότι άρχισε να χρησιμοποιεί ενδοφλέβια φάρμακα σε ηλικία 13 ετών, στην Καταλίνα άρεσε επίσης και να γράφει.

Ο Μπράνκα τη θυμάται να χαμογελάει με προσοχή και ντροπαλά, αφού πριν χρόνια είχε χάσει τα μπροστινά της δόντια.

Παρά το γεγονός ότι ήταν απλός ανθρωπολογικός παρατηρητής, ο Μπράνκα λέει ότι προσπάθησε πολλές φορές να βοηθήσει την Καταλίνα. Τον Ιανουάριο του 2014 λιποθύμησε μετά από εισπνοή αναθυμιάσεων από βλάβη κοντά στους σωλήνες και έκαψε το πόδι της άσχημα σε έναν από τους σωλήνες θέρμανσης της σήραγγας.

Ο Μπράνκα την πήγε στο νοσοκομείο, και αργότερα σε ένα ασφαλές σπίτι, όπου έμεινε μακριά από τα ναρκωτικά για μερικές εβδομάδες και ορκίστηκε ότι θα τα κόψει οριστικά. Αλλά τελικά τον παρακάλεσε να την πάει πίσω στις σήραγγες, και λίγο αργότερα ξεκίνησε να χρησιμοποιεί ξανά ναρκωτικά.

«Ημουν ένας άνθρωπος και προσπαθούσα να σκεφτώ κάποιο τρόπο να την βοηθήσω. Ενιωθα πολύ κοντά της, σαν κάτι μεταξύ αδερφής και κόρης μου, είπε ο Μπράνκα. Ήξερα ότι δεν ήταν καλά στην υγεία της, αλλά πολλοί άλλοι άνθρωποι που ζούσαν μέσα στη σήραγγα ήταν σε χειρότερη κατάσταση. Ήταν αρκετά ανεξάρτητη, και δεν είχα σκεφτεί ποτέ το ενδεχόμενο θανάτου της»

Αλλά στις 28, Μαΐου 2014, έναν μήνα αφότου έκλεισε τα 18, η Καταλίνα πέθανε. Η επίσημη αιτία ήταν καρδιοαναπνευστική ανακοπή-αλλά ανεπίσημα, ήταν από το AIDS και μια μόλυνση από τα ενέσιμα ναρκωτικά. Ο Μπράνκα ήταν στην Ιταλία, όταν το έμαθε και έσπευσε στη Ρουμανία για την κηδεία, την οποία πλήρωσαν οι πρώην υπόγειοι συγκάτοικοι της. Το αγόρι της, ο Σάντο (κάτω δεξιά) που είναι επίσης φορέας του HIV, ζήτησε να θαφτεί μαζί της όταν πεθάνει.

Catalina used to smile with caution and a little shame, because a couple of years earlier she had lost her front teeth.


Washed dishes and a copy of Leonardo da VinciΥs painting The Last SupperΣ are seen in the tunnel. The tunnels inhabitants use generators to produce electricity for lights, fans, stereos, refrigerators and television.


During winter, up to 40 people occupied the tunnel to stay warm, living together in a space of only a few square meters.


For awhile Catalina tried to stay off drugs. During this period she ate and slept most of the time, trying to recover and find relief from her pain.


After a couple of weeks of abstinence, Catalina couldn’t resist using drugs any longer. She wrote: “it’s too late, I’m a drug addict and there is nothing left to do.”


Boredom is common in the tunnels, with few available activities apart from using drugs. Although she started using drugs at age 13, Catalina also liked to write.


Catalina died on May 28, 2014, one month after she turned 18. She had HIV, and suffered an infection in an injection site that spread to her brain. Her street family paid most of the expenses for her funeral. Her boyfriend Santo (bottom right) asked to be buried near her. He is also HIV positive.

TRIBUNE