ΣΕ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΝΤΑΡΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ, ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΤΟΥΡΚΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝ...
ΠΑΝΩ ΑΠΟ 700 ΣΠΙΤΙΑ, 2 ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ, ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ! ΔΕΚΑΔΕΣ ΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΦΑΓΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...30 Ιουλίου 1906... Ο Μακεδονικός Αγώνας κρατεί αλλά στην Ανατολική Ρωμυλία, οι βούλγαροι θα πάρουν εκδίκηση. Σαν λυσσασμένα σκυλιά άτακτα τμήματα Βουλγάρων (Κομιτατζήδες) με αρχηγό τον Δραγιοϋλεφ, επιτίθενται εναντίον των ελληνικών σχολείων και εκκλησιών της Αγχιάλου και, παρά τη σθεναρή αντίσταση των κατοίκων της και την παρουσία Χωροφυλακής, πυρπολούν μεγάλο μέρος της πόλης και σφάζουν απροστάτευτο πληθυσμό. Ανάλογες καταστροφές γίνονται σε όλα τα κέντρα του ελληνισμού της Ανατολικής Ρωμυλίας.
Όσοι Έλληνες γλίτωσαν από την τρομερή πυρκαγιά που κατέκαυσε την πόλη, κατέφυγαν στην περιοχή των αλυκών και από εκεί με βάρκες διασώθηκαν στο τουρκικό έδαφος, στην Σμύρνη, στην Κων/λη και στην Αίγυπτο. Ενώ άλλοι κατευθύνθηκαν στον Πύργο, στην Μεσημβρία και στην Σωζώπολη απ όπου αναχώρησαν με ατμόπλοια για την Ελλάδα. Συνολικά καταστράφηκαν 707 ελληνικά σπίτια, 2 ελληνικές εκκλησίες από του Βούλγαρους. Οι Αγχιαλίτες πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα και τον Πειραιά και ένα χρόνο αργότερα άρχισαν να εγκαθίστανται στην σημερινή Νέα Αγχίαλο του Βόλου. Το δεύτερο ρεύμα των Αγχιαλιτών προσφύγων ήρθε στην Ελλάδα μετά την ελληνοβουλγαρική σύμβαση για την ανταλλαγή των πληθυσμών (Νεϊγύ, 1919) και σχημάτισαν κοντά στη Θεσσαλονίκη το συνοικισμό της Νέας Αγχιάλου. Μετά το 1919 παρέμεινα μόνο 346 ελληνικές οικογένειες στην Αγχίαλο της Βουλγαρίας.
Είναι χαρακτηριστικό για να καταλάβει κανείς ΠΟΣΟ ΖΩΑ ήταν οι βούλγαροι ότι Ελληνικοί πληθυσμοί κετέφευγαν σε τουρκικό έδαφος για να σωθούν. Αυτά τα ίδια ζώα και οι απογόνοι τους κατασκεύασαν τον "Μαεκδονισμό" όταν είδαν ότι είναι ο μοναδικός τρόπος να καταφέρουν κάτι στην Μακεδονία, που αποτελούσε ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ τον πόθο τους με την έξοδο στο Αιγαίο...Οι ελληνικές επιτυχίες που σημειώθηκαν στη Μακεδονία κατά το Μακεδονικό Αγώνα, είχαν σοβαρότατες επιπτώσεις στις συνθήκες διαβιώσεως του Ελληνισμού της Ανατολικής Ρωμυλίας. Το καλοκαίρι του 1906 ξέσπασαν οι ανθελληνικοί διωγμοί στην Ανατολική Ρωμυλία και ιδιαίτερα στα κυριότερα αστικά ελληνικά κέντρα της Φιλιππουπόλεως του Στενήμαχου, του Πύργου, της Βάρνας που κορυφώθηκαν με την καταστροφή της Αγχιάλου. Οι ελληνικές επιτυχίες στη Μακεδονία αντισταθμίστηκαν με την εκτόνωση του βουλγαρικού πληθυσμού, την καταστροφή των ελληνικών περιουσιών, την καταδίωξη του ελληνικού στοιχείου με κάθε μέσο και τη μαζική μετανάστευσή του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα δραματικά γεγονότα του 1906 που συνέβησαν στην Ανατολική Ρωμυλία και απετέλεσαν την αφορμή του ξεριζωμού του βορειοθρακικού Ελληνισμού από τις προαιώνιες πατρίδες του, «είχαν οργανωθεί και σχεδιασθεί με τη συμμετοχή επισήμων βουλγαρικών κύκλων» όπως επισημαίνεται σε σχετικό κείμενο του αντιπολιτευόμενου βουλγαρικού τύπου.
"ΣΤΟΧΟΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.