Για την περιπέτεια που έζησε όταν την δάγκωσε σκύλος στο πρόσωπο μιλάει η Λίτσα Γιαγκούση στο περιοδικό "Λοιπόν" και τη Ρεν...
«Ήταν το σκυλί του εκτροφέα μας που είχαμε πάρει το ντόπερμαν. Είμαστε φίλοι με τον Βασίλη κι είχαμε πάει με το Μανόλη, στο σπίτι του, που είχε γενέθλια το σκυλί του. Πήγαμε 12:30 τη νύχτα. Δεν το ήξερα το σκυλί, δεν το είχα ξαναδεί, αλλά με το Μανόλη είμαστε "άρρωστοι" με τα ζώα. Μπαίνοντας στο σπίτι, πήγε ο Μανόλης στο σκυλί και του έλεγε χρόνια πολλά και το φίλαγε στα μούτρα. Τον σπρώχνω για να κάνει στην άκρη να φιλήσω κι εγώ το σκυλί. Κόλλησα το πρόσωπό μου στο πρόσωπό του. Είπα: "Ποιος έχει γενέθλια;" και με βούτηξε. Εγώ έφταιξα, δεν έφταιγε το σκυλί».
Και μετά;
«Τρόμαξε το σκυλί και με άρπαξε στο πρόσωπο. Έκανα 4,5 ώρες χειρουργείο. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πως ένοιωσα, τι είχα πάθει. Ευτυχώς ήταν ψύχραιμος ο Μανόλης, πήραμε το Γιάννη Καραλή κατευθείαν τηλέφωνο που ήξερε έναν πολύ καλό πλαστικό χειρουργό. Στον πανικό μπορούσα να πάω στο οποιοδήποτε νοσοκομείο και να μου ράψουν το πρόσωπο ειδικευόμενοι και μετά να είχα πιέτες στο πρόσωπο. Έχω ένα σημάδι ακόμα. Σε ένα σημείο του προσώπου λείπει κομμάτι. Είχα κάνει πάρα πολλά ράμματα. Παραλίγο δεν θα είχα μάτι. Με δάγκωσε ακριβώς κάτω από το μάτι στο βλέφαρο και κάτω από το φρύδι. Αν ήταν μεγαλύτερο το σκυλί και ήξερε να δαγκώνει, κι "έκλεινε", την ώρα που με έπιασε και τραβήχτηκα ενστικτωδώς, θα είχε μείνει το μισό μου πρόσωπο στο στόμα του. Με έπιασε από την αριστερή πλευρά. Ήταν μικρό, ενός χρόνου και δεν είχε μάθει να δαγκώνει. Μου έκανε 3 δαγκωνιές».
Πόσο καιρό σου πήρε η ανάρρωση;
«Γύρω στο μήνα και παραπάνω, είχα κρυφτεί. Στο χειρουργείο ήμουν χάλια, μέσα στον πανικό. Όταν με δάγκωσε πλημμύρισα στο αίμα. Σχεδόν λιποθύμησα από την τρομάρα μου. Την ώρα που τελειώσαμε και μου είπε ο γιατρός ότι δεν θα έχω κανένα πρόβλημα ήμουν μέσα στην καλή χαρά και δεν με ένοιαζε καθόλου».
Παρόλα αυτά η αγάπη σου για τα ζώα παρέμεινε αμείωτη.
«Εννοείται, απλά είμαι προσεκτική και δεν πλησιάζω σκυλί που δεν το γνωρίζω και δεν είμαι τόσο διαχυτική μαζί του. Δεν έφταιγε το σκυλάκι».
ΖΑΡΡΙΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.