Καθώς εντείνεται παγκοσμίως το ενδιαφέρον όσον αφορά στο πώς θα μπορούσαν οι εκτοξεύσεις δορυφόρων στο Διάστημα να γίνουν ευκολότερες και...
Καθώς εντείνεται παγκοσμίως το ενδιαφέρον όσον αφορά στο πώς θα μπορούσαν οι εκτοξεύσεις δορυφόρων στο Διάστημα να γίνουν ευκολότερες και φθηνότερες, μία πρόταση από την Αυστραλία έχει ελληνικό «χρώμα». Ερευνητές του University of Queensland (Centre for Hypersonics) δουλεύουν πάνω στο «SPARTAN»: ένα πολυμορφικό διαστημικό πρόγραμμα/ σύστημα τριών επιπέδων, με στόχο την αποστολή σε τροχιά δορυφόρων μέχρι και 500 κιλών σε τροχιά.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Μάικλ Σμαρτ (Hypersonic Propulsion), το πρόγραμμα έχει στόχο να εκμεταλλευτεί τις συνθήκες που δείχνουν να επικρατούν λόγω της σημαντικής ανάπτυξης στην αγορά των μικρών δορυφόρων – ανοίγοντας τον δρόμο για την αυστραλιανή αεροδιαστημική βιομηχανία.
Στόχος, όπως εξηγεί, είναι η μείωση του κόστους, ώστε να γίνει οικονομικά πιο βιώσιμο για μικρότερες χώρες και οργανισμούς να εκτοξεύουν τους δικούς τους δορυφόρους και να παρακολουθούν/ επιβλέπουν τη διαστημική τους δραστηριότητα, μέσω της ανάπτυξης επαναχρησιμοποιούμενων συστημάτων εκτόξευσης.
Το πρώτο στάδιο του συστήματος αποτελείται από το ALV (Austral Launch Vehicle), ένα επαναχρησιμοποιούμενο σκάφος/πύραυλος που θα ανεβάζει τα ανώτερα επίπεδα του οχήματος σε ταχύτητα όπου μπορεί να αναλάβει το scramjet (5 Μαχ), πριν επιστρέψει στη βάση χρησιμοποιώντας φτερά και έλικες. Το σκάφος απογειώνεται σαν αεροπλάνο, «κλείνει» τα φτερά του και μετά την ολοκλήρωση της αποστολής τα ανοίγει ξανά για την επιστροφή.
Το επόμενο στάδιο είναι το scramjet (SPARTAN), που επιτρέπει στο όχημα να πιάσει ταχύτητα 10 Μαχ, ώστε να φτάσει σε σημείο όπου μπορεί να αφεθεί ελεύθερος ο δορυφόρος. Ακολούθως, το σκάφος επιστρέφει στη βάση. Συνολικά, ο συνδυασμός αυτός (ALV-SPARTAN) θα επιτρέπει επαναχρησιμοποίηση του 95% του υλικού, με τα τεράστια πλεονεκτήματα που αυτό συνεπάγεται από οικονομικής πλευράς.
Η ομάδα του πανεπιστημίου αναπτύσει εκδόσεις σε κλίμακα του ALV και του SPARTAN για επίδειξη/ δοκιμές τεχνολογίας, σε συνεργασία με την Heliaq Advanced Engineering. Θεωρείται πως το ALV-0, με άνοιγμα φτερών τριών μέτρων, θα είναι έτοιμο και θα πραγματοποιήσει πτήση κατά τα τέλη του 2015.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Μάικλ Σμαρτ (Hypersonic Propulsion), το πρόγραμμα έχει στόχο να εκμεταλλευτεί τις συνθήκες που δείχνουν να επικρατούν λόγω της σημαντικής ανάπτυξης στην αγορά των μικρών δορυφόρων – ανοίγοντας τον δρόμο για την αυστραλιανή αεροδιαστημική βιομηχανία.
Στόχος, όπως εξηγεί, είναι η μείωση του κόστους, ώστε να γίνει οικονομικά πιο βιώσιμο για μικρότερες χώρες και οργανισμούς να εκτοξεύουν τους δικούς τους δορυφόρους και να παρακολουθούν/ επιβλέπουν τη διαστημική τους δραστηριότητα, μέσω της ανάπτυξης επαναχρησιμοποιούμενων συστημάτων εκτόξευσης.
Το πρώτο στάδιο του συστήματος αποτελείται από το ALV (Austral Launch Vehicle), ένα επαναχρησιμοποιούμενο σκάφος/πύραυλος που θα ανεβάζει τα ανώτερα επίπεδα του οχήματος σε ταχύτητα όπου μπορεί να αναλάβει το scramjet (5 Μαχ), πριν επιστρέψει στη βάση χρησιμοποιώντας φτερά και έλικες. Το σκάφος απογειώνεται σαν αεροπλάνο, «κλείνει» τα φτερά του και μετά την ολοκλήρωση της αποστολής τα ανοίγει ξανά για την επιστροφή.
Το επόμενο στάδιο είναι το scramjet (SPARTAN), που επιτρέπει στο όχημα να πιάσει ταχύτητα 10 Μαχ, ώστε να φτάσει σε σημείο όπου μπορεί να αφεθεί ελεύθερος ο δορυφόρος. Ακολούθως, το σκάφος επιστρέφει στη βάση. Συνολικά, ο συνδυασμός αυτός (ALV-SPARTAN) θα επιτρέπει επαναχρησιμοποίηση του 95% του υλικού, με τα τεράστια πλεονεκτήματα που αυτό συνεπάγεται από οικονομικής πλευράς.
Η ομάδα του πανεπιστημίου αναπτύσει εκδόσεις σε κλίμακα του ALV και του SPARTAN για επίδειξη/ δοκιμές τεχνολογίας, σε συνεργασία με την Heliaq Advanced Engineering. Θεωρείται πως το ALV-0, με άνοιγμα φτερών τριών μέτρων, θα είναι έτοιμο και θα πραγματοποιήσει πτήση κατά τα τέλη του 2015.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.