ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΑΛΗΤΑΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ! Κάποτε ο Θεός ήταν μικρός. Ζούσε στο απόλυτο κενό. «Από πού βγήκε;», θα με ρωτήσεις. Μ...
Κάποτε ο Θεός ήταν μικρός. Ζούσε στο απόλυτο κενό. «Από πού βγήκε;», θα με ρωτήσεις. Μα από το κενό φυσικά. Ο Θεός έκανε δυόμισι εκατομμύρια χρόνια να ενηλικιωθεί. Δεν είναι πολλά 2,5 εκατ. χρόνια για να ωριμάσει ένας Θεός, για να αποκτήσει αυτή τη σοφία που θα του επιτρέψει για παράδειγμα να φτιάξει τις πυγολαμπίδες. Σήμερα είναι πια γέρος. Σωστά τον παριστάνουν στις εκκλησίες μας με μακριά γένια. Αλλά είναι ένας γέρος που έχει δυνάμεις, που κοιτάει ακόμη τις γυναίκες, που τυχαίνει να ρίξει κι έναν χορό στο πανηγύρι του χωριού. Ο Θεός είναι σαν κι εμένα τελικά. Παρά το γεγονός ότι είναι μεγαλύτερός μου κατά πολλά δισεκατομμύρια χρόνια - όλα τα κεριά που έφτιαξε η ανθρωπότητα από τότε που αποκαλύφθηκε το κερί, δεν θα αρκούσαν για να γιορτάσει τα γενέθλιά του - έχω την εντύπωση πως μάλλον θα φύγω πρώτος.
Ο Θεός δεν είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού. Πρέπει να ανοίξεις τα μάτια της ψυχής σου για να τον δεις. Όταν τ´ ανοίξεις θα διαπιστώσεις ότι ο Θεός είναι παντού. Είναι κάτω απ´ το σταχτοδοχείο, μέσα στην ντουλάπα για τα ωραία καλλυντικά σου, μέσα στο νερό των μακαρονιών. Όταν αρχίσει να βράζει βγαίνει από μέσα. Ο Θεός δεν είναι κανένας ανόητος βέβαια! Μόλις βγει ο Θεός απ´ το νερό, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να ρίξεις τα μακαρόνια. Βρίσκεται και μέσα στους σωλήνες αποχέτευσης. Το «χρου - χρου» που ακούγεται απ´ τον νiπτήρα όταν έχει βουλώσει, είναι η φωνή του Θεού. Αλλά πρέπει να ανοίξεις τα αυτιά της ψυχής σου για να την ακούσεις. Η ψυχή δεν έχει μόνο μάτια, έχει και αυτιά. Έχει επίσης και στομάχι, όπως αποδεικνύει άλλωστε και η έκφραση «έφαγε με την ψυχή του».
Απουσιάζω συστηματικά από την Τήνο τον 15Αύγουστο. Οι πιο γνωστοί κάτοικοι του νησιού είμαστε η Παναγία κι εγώ. Δεν μ´ αρέσει όμως να της κλέβω την παράσταση. Τον 15Αύγουστο της αφήνω το πεδίο ελεύθερο να κάνει τα δικά της. Απ´ όσο ξέρω δεν κάνει τίποτα σπουδαίο, αλλά αυτό δεν είναι δικό μου ζήτημα. Μπορεί να έχει κουραστεί: είναι 2.000 ετών, πράγμα που δεν είναι λίγο, ιδιαίτερα για μια γυναίκα. Το βράδυ του 15αύγουστου που γυρίζω στο νησί, δεν βρίσκω στους δρόμους παρά μερικές επιγονατίδες και στο πεζοδρόμιο καθισμένο έναν τυφλό που δεν κατάλαβε ότι η μέρα πέρασε και ότι θα χρειαστεί να ξανάρθει του χρόνου.
*O Βασίλης Αλεξάκης είναι συγγραφέας. Το τελευταίο βιβλίο του, «Ο μικρός Έλληνας», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εξάντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.