Ο Φίλιππος Νικολάου έχει 50 χρόνια λαμπρής καριέρας στο τραγούδι, μιας καριέρας που ξεκίνησε τυχαία όπως διηγείται στην εφημερίδα Espress...
Ο Φίλιππος Νικολάου έχει 50 χρόνια λαμπρής καριέρας στο τραγούδι, μιας καριέρας που ξεκίνησε τυχαία όπως διηγείται στην εφημερίδα Espresso και τον Αλκίνοο Μπουνιά.
Πότε σου γεννήθηκε η ιδέα να γίνεις τραγουδιστής;
Δεν μου μπήκε ποτέ, αφού τραγουδιστής χρίστηκα τυχαία. Αυτό που ήθελα να γίνω – όντας σε διάφορες δουλειές του λιμανιού και βλέποντας ποια επαγγέλματα ήταν τα πιο προνομιούχα – ήταν τελωνειακός ή εκτελωνιστής. Έτσι, μετά το νυχτερινό γυμνάσιο έγινα βοηθός εκτελωνιστή και επειδή ήθελα να προχωρήσω επαγγελματικά, παρότι δούλευα σαν σκυλί από το πρωί έως πολύ αργά το βράδυ, έδωσα εξετάσεις στην τότε Ανωτέρα Βιομηχανική Σχολή. Τελικά, ένεκα των σπουδών μου, κατάφερα να γίνω προϊστάμενος του εκτελωνιστικού γραφείου στο οποίο εργαζόμουν.
Και από εκτελωνιστής πως βρέθηκες στο πάλκο;
Από τα 18 έως τα 25 μου δούλευα εντατικά στο εκτελωνιστικό γραφείο και κάποια στιγμή αποφάσισα να πάρω άδεια είκοσι ημερών και να πάω στη Ρόδο. Μέσα στο καράβι, το οποίο ήταν τύπου κρουαζιερόπλοιο και έφτανε στο νησί σε τρεις μέρες, περνώντας από την πόλη Χάιφα του Ισραήλ, γνωρίστηκα με τα μέλη του συγκροτήματος Playboys, που επίσης ταξίδευαν για τη Ρόδο. Στο σαλόνι του καραβιού τα παιδιά μου είπαν στενοχωρημένα ότι είχαν κλείσει να εμφανιστούν στο κλαμπ Κουρσάρος του νησιού, αλλά ο τραγουδιστής τους δεν ήταν μαζί τους, επειδή βρήκε καλύτερη δουλειά στην Αθήνα. Κάποια στιγμή στο σαλόνι του καραβιού, ενώ έκαναν πρόβα, τόλμησα και τους είπα ότι ξέρω δύο τρία ξένα τραγουδάκια και θα ήθελα να τραγουδήσω. Έτσι κι έγινε. Φτάνοντας στη Ρόδο οι Playboys με κάλεσαν στην πρεμιέρα τους και εκεί είχα την ευκαιρία να ξαναπώ μαζί τους τα κομμάτια που ήξερα. Μου άρεσε τόσο πολύ αυτό που έκανα που κάθισα και έμαθα και άλλα τραγούδια για να εμφανιστώ και τις υπόλοιπες μέρες μαζί τους, σε ένα μοντέρνο πρόγραμμα, εναλλάξ με μία τραγουδίστρια της εποχής, την Κούκα, η οποία επίσης θα συνεργαζόταν μαζί τους. Έλα όμως που εγώ πλέον είχα μπολιαστεί με το τραγούδι και ήθελα να κάνω τον τραγουδιστή! Έτσι, αποφάσισα να στείλω μια επιστολή στα αφεντικά μου στο εκτελωνιστικό γραφείο στον Πειραιά, γράφοντας τους ότι θα παρατείνω τις διακοπές μου έως το τέλος του καλοκαιριού. Πράγμα που έγινε και από τότε πήρα τον δρόμο του επαγγελματία τραγουδιστή, συνεχίζοντας και με άλλα συγκροτήματα της εποχής. Μέχρι που έκανα σόλο καριέρα με την προτροπή του – ελληνικής καταγωγής – σπουδαίου τραγουδιστή Ζωρζ Γκεταρύ.
Μήπως θυμάσαι πόσο ήταν το πρώτο σου μεροκάματο;
Εντάξει, τα λεφτά που πήρα από τους Playboys ήταν ελάχιστα, αλλά εκείνο το καλοκαίρι στη Ρόδο συνέβη κάτι που με έκανε να βγάλω πολλά χρήματα. Τι ήταν αυτό; Μετά το τέλος των ζωντανών εμφανίσεων μας στο κλαμπ πηγαίναμε στο καζίνο. Εκεί, ακολουθώντας στη ρουλέτα τις κινήσεις ενός δεινού Ελληνοαμερικανού παίκτη, που έκανε στατιστική για την πιθανότητα της μπίλιας, πόνταρα στα ίδια νούμερα με εκείνον και κέρδισα συνολικά το ποσό των 300.000 δραχμών. Με αυτό το ποσό, που ήταν μεγάλο για εκείνη την εποχή, αγόρασα ένα σπίτι στο Κερατσίνι και ένα αυτοκίνητο.
ΖΑΡΡΙΤ
Πότε σου γεννήθηκε η ιδέα να γίνεις τραγουδιστής;
Δεν μου μπήκε ποτέ, αφού τραγουδιστής χρίστηκα τυχαία. Αυτό που ήθελα να γίνω – όντας σε διάφορες δουλειές του λιμανιού και βλέποντας ποια επαγγέλματα ήταν τα πιο προνομιούχα – ήταν τελωνειακός ή εκτελωνιστής. Έτσι, μετά το νυχτερινό γυμνάσιο έγινα βοηθός εκτελωνιστή και επειδή ήθελα να προχωρήσω επαγγελματικά, παρότι δούλευα σαν σκυλί από το πρωί έως πολύ αργά το βράδυ, έδωσα εξετάσεις στην τότε Ανωτέρα Βιομηχανική Σχολή. Τελικά, ένεκα των σπουδών μου, κατάφερα να γίνω προϊστάμενος του εκτελωνιστικού γραφείου στο οποίο εργαζόμουν.
Και από εκτελωνιστής πως βρέθηκες στο πάλκο;
Από τα 18 έως τα 25 μου δούλευα εντατικά στο εκτελωνιστικό γραφείο και κάποια στιγμή αποφάσισα να πάρω άδεια είκοσι ημερών και να πάω στη Ρόδο. Μέσα στο καράβι, το οποίο ήταν τύπου κρουαζιερόπλοιο και έφτανε στο νησί σε τρεις μέρες, περνώντας από την πόλη Χάιφα του Ισραήλ, γνωρίστηκα με τα μέλη του συγκροτήματος Playboys, που επίσης ταξίδευαν για τη Ρόδο. Στο σαλόνι του καραβιού τα παιδιά μου είπαν στενοχωρημένα ότι είχαν κλείσει να εμφανιστούν στο κλαμπ Κουρσάρος του νησιού, αλλά ο τραγουδιστής τους δεν ήταν μαζί τους, επειδή βρήκε καλύτερη δουλειά στην Αθήνα. Κάποια στιγμή στο σαλόνι του καραβιού, ενώ έκαναν πρόβα, τόλμησα και τους είπα ότι ξέρω δύο τρία ξένα τραγουδάκια και θα ήθελα να τραγουδήσω. Έτσι κι έγινε. Φτάνοντας στη Ρόδο οι Playboys με κάλεσαν στην πρεμιέρα τους και εκεί είχα την ευκαιρία να ξαναπώ μαζί τους τα κομμάτια που ήξερα. Μου άρεσε τόσο πολύ αυτό που έκανα που κάθισα και έμαθα και άλλα τραγούδια για να εμφανιστώ και τις υπόλοιπες μέρες μαζί τους, σε ένα μοντέρνο πρόγραμμα, εναλλάξ με μία τραγουδίστρια της εποχής, την Κούκα, η οποία επίσης θα συνεργαζόταν μαζί τους. Έλα όμως που εγώ πλέον είχα μπολιαστεί με το τραγούδι και ήθελα να κάνω τον τραγουδιστή! Έτσι, αποφάσισα να στείλω μια επιστολή στα αφεντικά μου στο εκτελωνιστικό γραφείο στον Πειραιά, γράφοντας τους ότι θα παρατείνω τις διακοπές μου έως το τέλος του καλοκαιριού. Πράγμα που έγινε και από τότε πήρα τον δρόμο του επαγγελματία τραγουδιστή, συνεχίζοντας και με άλλα συγκροτήματα της εποχής. Μέχρι που έκανα σόλο καριέρα με την προτροπή του – ελληνικής καταγωγής – σπουδαίου τραγουδιστή Ζωρζ Γκεταρύ.
Μήπως θυμάσαι πόσο ήταν το πρώτο σου μεροκάματο;
Εντάξει, τα λεφτά που πήρα από τους Playboys ήταν ελάχιστα, αλλά εκείνο το καλοκαίρι στη Ρόδο συνέβη κάτι που με έκανε να βγάλω πολλά χρήματα. Τι ήταν αυτό; Μετά το τέλος των ζωντανών εμφανίσεων μας στο κλαμπ πηγαίναμε στο καζίνο. Εκεί, ακολουθώντας στη ρουλέτα τις κινήσεις ενός δεινού Ελληνοαμερικανού παίκτη, που έκανε στατιστική για την πιθανότητα της μπίλιας, πόνταρα στα ίδια νούμερα με εκείνον και κέρδισα συνολικά το ποσό των 300.000 δραχμών. Με αυτό το ποσό, που ήταν μεγάλο για εκείνη την εποχή, αγόρασα ένα σπίτι στο Κερατσίνι και ένα αυτοκίνητο.
ΖΑΡΡΙΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.