Αμέ. Όχι που δεν θάξερε κι απ΄ αυτό. Τι νομίζατε; Πως ζει έξω από την καθημερινότητά σας; Πλανάσθε πλάνην οικτράν. Σας το έχει δείξει, άλ...
Αμέ. Όχι που δεν θάξερε κι απ΄ αυτό. Τι νομίζατε; Πως ζει έξω από την καθημερινότητά σας; Πλανάσθε πλάνην οικτράν. Σας το έχει δείξει, άλλωστε, με όλα όσα έχει ψηφίσει τα χρόνια που τη στέλνετε στη Βουλή. Κι από ξενιτιά, λοιπόν, ξέρει. Και τι σημαίνει να τρέχει η έρμη η μάνα στη Γερμανία να δει τον γιο της, γνωρίζει. Σας το εκμυστηρεύθηκε, πέρυσι, από τηλεοράσεως. Στις 14 Δεκεμβρίου 2014. Μιλώντας στην εκπομπή του Γ.Αυτιά (ΣΚΑΪ TV). Τότε, που, μαζί με το γνωστό χαμόγελο μας χάριζε και το "μήνυμα ελπίδας για το παιδί που θέλουμε να γυρίσει πίσω". Ποιο ήταν το μήνυμα; Μα το γεγονός πως – εκείνη τη χρονική περίοδο – είχαμε "τα πρώτα δείγματα ότι μειώνεται λίγο η ανεργία".
Ευτυχούμε, από τότε! Ευτυχούμε, συμπάσχουμε (στο οικογενειακό δράμα) και θυμόμαστε:
«Γ.ΑΥΤΙΑΣ: Εάν το παιδί σας είχε φύγει στην ξενιτιά, γιατί δεν έβρισκε εδώ δουλειά. Ο σύζυγός σας ήταν άνεργος κι εσείς με τρείς κι εξήντα και στο ενοίκιο και δεν ξέρω τι άλλο. Τι θα λέγατε; Διότι, ένας που είναι άνεργος, που δεν έχει "που την κεφαλήν κλίναι" ή ένας, ο οποίος είναι σε πλήρη εξαθλίωση, λέει: "Bρε παιδιά τι μου λέτε τώρα"; Με ενδιαφέρει εμένα ποιος θα είναι απάνω και τι θα κάνει; Είμαι άνεργος, δεν έχω το παιδί μου, κάθε μέρα βλέπω τις τιμές στο Θεό και μου λέτε για spreαd και το ένα και το άλλο". Μήπως πρέπει να αλλάξει η πολιτική και να φτάσει στον πολίτη, κυρία Μπακογιάννη;
ΝΤ.ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουμε, κύριε Αυτιά. Αλλά, να συνειδητοποιήσουμε – πρωτίστως - ότι χρεοκοπήσαμε και ήρθε το μνημόνιο. Δεν ήρθε το μνημόνιο και χρεοκοπήσαμε. Κι αυτό είναι το τραγικό σε αυτή την ιστορία. Και αν σήμερα έχουμε τα πρώτα δείγματα, τα πρώτα δείγματα, ότι μειώνεται λίγο η ανεργία, πάρα πολύ λίγο, αλλά μειώνεται, αντί να αυξάνεται όπως αυξανόταν πριν, είναι ένα μήνυμα ελπίδας αυτό. Για τον άνεργο, για το παιδί που θέλουμε να γυρίσει πίσω. Εμένα της αδελφής μου το παιδί είναι στη Γερμανία. Και είναι γιατρός διάσημος. Και είναι στη Γερμανία και δουλεύει στο Μόναχο. Ξέρω τι θα πει. Ξέρω πάρα πολύ καλά τι θα πει να πηγαινοέρχεται και να περιμένει να δει τον γιό της».
newpost.gr
Ευτυχούμε, από τότε! Ευτυχούμε, συμπάσχουμε (στο οικογενειακό δράμα) και θυμόμαστε:
«Γ.ΑΥΤΙΑΣ: Εάν το παιδί σας είχε φύγει στην ξενιτιά, γιατί δεν έβρισκε εδώ δουλειά. Ο σύζυγός σας ήταν άνεργος κι εσείς με τρείς κι εξήντα και στο ενοίκιο και δεν ξέρω τι άλλο. Τι θα λέγατε; Διότι, ένας που είναι άνεργος, που δεν έχει "που την κεφαλήν κλίναι" ή ένας, ο οποίος είναι σε πλήρη εξαθλίωση, λέει: "Bρε παιδιά τι μου λέτε τώρα"; Με ενδιαφέρει εμένα ποιος θα είναι απάνω και τι θα κάνει; Είμαι άνεργος, δεν έχω το παιδί μου, κάθε μέρα βλέπω τις τιμές στο Θεό και μου λέτε για spreαd και το ένα και το άλλο". Μήπως πρέπει να αλλάξει η πολιτική και να φτάσει στον πολίτη, κυρία Μπακογιάννη;
ΝΤ.ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουμε, κύριε Αυτιά. Αλλά, να συνειδητοποιήσουμε – πρωτίστως - ότι χρεοκοπήσαμε και ήρθε το μνημόνιο. Δεν ήρθε το μνημόνιο και χρεοκοπήσαμε. Κι αυτό είναι το τραγικό σε αυτή την ιστορία. Και αν σήμερα έχουμε τα πρώτα δείγματα, τα πρώτα δείγματα, ότι μειώνεται λίγο η ανεργία, πάρα πολύ λίγο, αλλά μειώνεται, αντί να αυξάνεται όπως αυξανόταν πριν, είναι ένα μήνυμα ελπίδας αυτό. Για τον άνεργο, για το παιδί που θέλουμε να γυρίσει πίσω. Εμένα της αδελφής μου το παιδί είναι στη Γερμανία. Και είναι γιατρός διάσημος. Και είναι στη Γερμανία και δουλεύει στο Μόναχο. Ξέρω τι θα πει. Ξέρω πάρα πολύ καλά τι θα πει να πηγαινοέρχεται και να περιμένει να δει τον γιό της».
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.