«Η Ιστορία γίνεται υποχείριο της πολιτικής και χρησιμοποιείται, χειραγωγείται και δεν είναι σωστό αυτό. Δεν έχει καμία δουλειά η εκάστοτε...
«Η Ιστορία γίνεται υποχείριο της πολιτικής και χρησιμοποιείται, χειραγωγείται και δεν είναι σωστό αυτό. Δεν έχει καμία δουλειά η εκάστοτε κυβέρνηση, το εκάστοτε κοινοβούλιο να αποφαίνεται τι έγινε στην Ιστορία και τι δεν έγινε στο παρελθόν, αυτό είναι δουλειά της Επιστήμης», δήλωσε στο Πρακτορείο 104,9 FM η καθηγήτρια Ιστορίας και Ιστορικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ και πρώην βουλευτής, Μαρία Ρεπούση.
«Όλοι οι γονείς, νομίζω, που στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, δεν θέλουν μέσα στο σχολείο να τους γίνεται προπαγάνδα για οποιονδήποτε λόγο. Θέλουν πολίτες έξυπνους, δυναμικούς, που αργότερα, σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, θα διεκδικήσουν με επιτυχία μία θέση εργασίας, δεν θέλουν υπηκόους», επισήμανε η κ. Ρεπούση, εκτιμώντας ότι «η κατάσταση, που βρίσκεται τώρα η χώρα, έχει να κάνει πάρα πολύ με την εκπαίδευση και με το πώς χρησιμοποιούμε ή μάλλον ακυρώνουμε κάποια μαθήματα μέσα στη σχολική εκπαίδευση».
«Όλα τα σύγχρονα κράτη θέτουν ως στόχο της διδασκαλίας της Ιστορίας το να φτιάξουν πολίτες ιστορικά εγγράμματους και κριτικά σκεπτόμενους, που διαβάζουν και λίγο πίσω από τις γραμμές, που συναρτούν αυτό που διαβάζουν και με το ποιος το λέει και γιατί το λέει», ανέφερε η καθηγήτρια, διευκρινίζοντας ότι «στην Ελλάδα κάναμε πολύ μικρές αλλαγές, μείναμε προσκολλημένοι στο παλιό παράδειγμα- υπόδειγμα που είναι το εθνικιστικό, ηρωικό, γεγονοτολογικό, γεγονότα, χρονολογίες, ήρωες, σαν να διδάσκουμε μία εθνική ελεγεία, όπου δοξάζουμε τον εαυτό μας και μας φταίνε όλοι οι άλλοι, είτε αυτοί είναι ξένοι, είτε είναι οι εχθροί κ.ο.κ.».
Η κ. Ρεπούση επισήμανε την ανάγκη να αλλάξει το αναλυτικό πρόγραμμα στο μάθημα Ιστορίας και να μην έχει μόνο ελληνική Ιστορία, καθώς «η Ελλάδα δεν είναι απομονωμένη, δεν είναι αυτιστική χώρα».
«Θέλουμε άλλη δοσολογία. Και την ελληνική Ιστορία φυσικά, απαραίτητο, θα έλεγα και την τοπική ιστορία, αλλά και βαλκανική και ευρωπαϊκή και παγκόσμια Ιστορία», σημείωσε.
Υπενθύμισε δε, ότι και προηγούμενοι υπουργοί Παιδείας, όπως η κ. Διαμαντοπούλου, επιχείρησαν μέσα από το πόρισμα της Επιτροπής που συγκροτήθηκε, να προχωρήσουν στην αλλαγή του αναλυτικού προγράμματος, όμως «το πόρισμα έμεινε στα συρτάρια και όσο κι αν προσπάθησα ως βουλευτής να μάθω τον λόγο, να μου πουν δημοσίως, γιατί δεν προχώρησε η αλλαγή, η απάντηση ήταν ήξεις αφήξεις».
Ερωτηθείσα εάν σκέφτεται να επιστρέψει στην πολιτική, η κ. Ρεπούση απάντησε ότι «είμαι στο Πανεπιστήμιο, παρακολουθώ και ενδιαφέρομαι, εξάλλου η ενασχόληση με την πολιτική δεν είναι μόνο μέσα από τη βουλευτική έδρα».
«Θα επανερχόμουν, αλλά όχι χωρίς όρους. Δεν είμαι από τους πολιτικούς, που συναρτώ τα πάντα στη ζωή μου, με το αν έχω μία βουλευτική έδρα ή όχι, καθόλου μάλιστα, έχω μία δουλειά που την αγαπάω και μ' αρέσει στο Πανεπιστήμιο», ανέφερε, σημειώνοντας, πάντως, ότι «ο κύκλος μου στην πολιτική δεν έχει κλείσει», καθώς και ότι έχει αποχωρήσει από τη ΔΗΜΑΡ.
«Όλοι οι γονείς, νομίζω, που στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, δεν θέλουν μέσα στο σχολείο να τους γίνεται προπαγάνδα για οποιονδήποτε λόγο. Θέλουν πολίτες έξυπνους, δυναμικούς, που αργότερα, σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, θα διεκδικήσουν με επιτυχία μία θέση εργασίας, δεν θέλουν υπηκόους», επισήμανε η κ. Ρεπούση, εκτιμώντας ότι «η κατάσταση, που βρίσκεται τώρα η χώρα, έχει να κάνει πάρα πολύ με την εκπαίδευση και με το πώς χρησιμοποιούμε ή μάλλον ακυρώνουμε κάποια μαθήματα μέσα στη σχολική εκπαίδευση».
«Όλα τα σύγχρονα κράτη θέτουν ως στόχο της διδασκαλίας της Ιστορίας το να φτιάξουν πολίτες ιστορικά εγγράμματους και κριτικά σκεπτόμενους, που διαβάζουν και λίγο πίσω από τις γραμμές, που συναρτούν αυτό που διαβάζουν και με το ποιος το λέει και γιατί το λέει», ανέφερε η καθηγήτρια, διευκρινίζοντας ότι «στην Ελλάδα κάναμε πολύ μικρές αλλαγές, μείναμε προσκολλημένοι στο παλιό παράδειγμα- υπόδειγμα που είναι το εθνικιστικό, ηρωικό, γεγονοτολογικό, γεγονότα, χρονολογίες, ήρωες, σαν να διδάσκουμε μία εθνική ελεγεία, όπου δοξάζουμε τον εαυτό μας και μας φταίνε όλοι οι άλλοι, είτε αυτοί είναι ξένοι, είτε είναι οι εχθροί κ.ο.κ.».
Η κ. Ρεπούση επισήμανε την ανάγκη να αλλάξει το αναλυτικό πρόγραμμα στο μάθημα Ιστορίας και να μην έχει μόνο ελληνική Ιστορία, καθώς «η Ελλάδα δεν είναι απομονωμένη, δεν είναι αυτιστική χώρα».
«Θέλουμε άλλη δοσολογία. Και την ελληνική Ιστορία φυσικά, απαραίτητο, θα έλεγα και την τοπική ιστορία, αλλά και βαλκανική και ευρωπαϊκή και παγκόσμια Ιστορία», σημείωσε.
Υπενθύμισε δε, ότι και προηγούμενοι υπουργοί Παιδείας, όπως η κ. Διαμαντοπούλου, επιχείρησαν μέσα από το πόρισμα της Επιτροπής που συγκροτήθηκε, να προχωρήσουν στην αλλαγή του αναλυτικού προγράμματος, όμως «το πόρισμα έμεινε στα συρτάρια και όσο κι αν προσπάθησα ως βουλευτής να μάθω τον λόγο, να μου πουν δημοσίως, γιατί δεν προχώρησε η αλλαγή, η απάντηση ήταν ήξεις αφήξεις».
Ερωτηθείσα εάν σκέφτεται να επιστρέψει στην πολιτική, η κ. Ρεπούση απάντησε ότι «είμαι στο Πανεπιστήμιο, παρακολουθώ και ενδιαφέρομαι, εξάλλου η ενασχόληση με την πολιτική δεν είναι μόνο μέσα από τη βουλευτική έδρα».
«Θα επανερχόμουν, αλλά όχι χωρίς όρους. Δεν είμαι από τους πολιτικούς, που συναρτώ τα πάντα στη ζωή μου, με το αν έχω μία βουλευτική έδρα ή όχι, καθόλου μάλιστα, έχω μία δουλειά που την αγαπάω και μ' αρέσει στο Πανεπιστήμιο», ανέφερε, σημειώνοντας, πάντως, ότι «ο κύκλος μου στην πολιτική δεν έχει κλείσει», καθώς και ότι έχει αποχωρήσει από τη ΔΗΜΑΡ.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.