Τον τρόπο με τον οποίον οι αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, μέσα από τη θεματολογία και τα κίνητρά τους, διδάσκουν και μπορούν να θεραπεύ...
Τον τρόπο με τον οποίον οι αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, μέσα από τη θεματολογία και τα κίνητρά τους, διδάσκουν και μπορούν να θεραπεύσουν την ψυχή περιγράφει σε άρθρο του στον βρετανικόObserver ο Αμερικανός συγγραφέας και σκηνοθέτης Bryan Doerries, που εδώ και χρόνια ασχολείται με τα σπουδαία έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Το άρθρο δημοσιεύεται σε μετάφραση του pontos-news.gr.
Ο τραγωδός Αισχύλος έγραφε στονΑγαμέμνονα ότι οι θνητοί «μαθαίνουν μέσα από τα βάσανά τους»· για πολύ κόσμο όμως σήμερα η θέαση ή η ανάγνωση αρχαίων ελληνικών τραγωδιών βιώνεται ως βάσανο δίχως προφανή εκπαιδευτική αξία.
Όταν ακούμε τις λέξεις «ελληνική τραγωδία», στα μάτια μας έρχονται θολές εικόνες ηθοποιών που φορώντας χαλαρούς μανδύες και χρυσά σανδάλια, και κινούμενοι σαν ένας, διαμαρτύρονται με στόμφο για τη μοίρα και αλαλάζουν απευθυνόμενοι σε αθέατους Ολύμπιους θεούς.
Σαν εκθέματα σε μουσεία, τα αρχαία αυτά έργα μοιάζουν τελείως αποκομμένα από τις αγωνίες των ανθρώπων του 21ου αιώνα. Και όμως. Οι ελληνικές τραγωδίες έχουν κάτι που θέλουν επειγόντως να μας πουν, και που απελπισμένα χρειαζόμαστε να ακούσουμε.
Ζούμε σε μια κατακλυσμική εποχή, με τον κόσμο μας να σπαράσσεται από πολέμους, λιμούς, μαζική μετανάστευση, σεχταριστική βία, τρομοκρατία, λοιμούς και περιβαλλοντική καταστροφή. Παρά την πρόοδο της τεχνολογίας που έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή επίπεδα την επικοινωνία και την αλληλεπίδραση σε όλον τον πλανήτη, είμαστε με πολλούς τρόπους απομονωμένοι, εξαιτίας των συσκευών.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ E-PONTOS
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.