ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΟΥΠΑ... ΙΣΟΒΙΑ ΣΥΝ 129 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΖΙΩΤΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ

Ποινή κάθειρξης 129 ετών κατά συγχώνευση και ισόβια, με χρηματική ποινή 20.000 ευρώ, επιδίκασε στον Νίκο Μαζιώτη το Τριμελές Εφετείο Κα...

Ποινή κάθειρξης 129 ετών κατά συγχώνευση και ισόβια, με χρηματική ποινή 20.000 ευρώ, επιδίκασε στον Νίκο Μαζιώτη το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων στη δίκη (σε πρώτο βαθμό) του Επαναστατικού Αγώνα.

Τα ισόβια σχετίζονται με την κατηγορία για τρομοκρατική δράση, που τον βαραίνει για τηνέκρηξη στην Τράπεζα της Ελλάδος στην οδό Αμερικής, τον Απρίλιο του 2014.

Αντίστοιχα στους συγκατηγορούμενούς του, το δικαστήριο επιδίκασε ποινή κάθειρξης 13 ετών στον Αντώνη Σταμπούλο, 36 ετών χρηματική ποινή 9.000 ευρώ στον Γιώργο Πετρακάκο ενώ σε κάθειρξη 11 ετών καταδικάστηκε η Πόλα Ρούπα, σύντροφος του Ν. Μαζιώτη, για σειρά πλημελλημάτων με τα οποία βαρύνεται.

Οι κακουργηματικές κατηγορίες σε βάρος της εκκρεμούν, για να εκδικαστούν όταν συλληφθεί.

Στο μεταξύ, με κείμενο του – παρέμβαση που δημοσιεύτηκε χθες στον ιστότοπο indymedia ο Ν. Μαζιώτης, κατήγγειλε τις συνθήκες κράτησής του και συγχρόνως σχέδιο μεταγωγής και απομόνωσής του.

Όπως επισημαίνει μεταξύ άλλων στο κείμενό του, μια ημέρα πριν την ανακοίνωση της ποινής, «παρά το γεγονός ότι ήμουν τραυματισμένος με πολλαπλά συντριπτικά κατάγματα στο δεξί χέρι, μετά μια βδομάδα πλήρους απομόνωσης στο νοσοκομείο κρατουμένων του Κορυδαλλού, μεταφέρθηκα στις φυλακές Διαβατών και στα τέλη Δεκεμβρίου 2014 ήμουν ο πρώτος κρατούμενος που μεταφέρθηκε στις φυλακές τύπου Γ στο Δομοκό».

«Σε όλο αυτό το διάστημα όσον αφορά τον τραυματισμό μου, η περίθαλψή μου ήτανε ανεπαρκής και παρέμεινα έναν ολόκληρο χρόνο με σπασμένο χέρι με εξωτερική συσκευή οστεοσύνθεσης ενώ έπρεπε ήδη από τις αρχές του 2015 να έχω κάνει εγχείρηση για να μπει λάμα για αποκατάσταση», καταγγέλλει ακόμη ο Ν.Μαζιώτης και συμπληρώνει: «αν δεν υπήρχε το εφετείο της 1ης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα και αν δεν μεταγόμουν στις φυλακές Κορυδαλλού δεν θα είχε γίνει χειρουργείο – το οποίο ούτως ή άλλως έγινε με καθυστέρηση πολλών μηνών – και θα παρέμενα ανάπηρος από το ένα χέρι. Σε όλο αυτό το διάστημα το κράτος μου φέρθηκε κτηνωδώς αδιαφορούσε για την περίθαλψή μου και αν έμενα ανάπηρος φροντίζοντας αποκλειστικά για την πλήρη απομόνωση μου».