ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ... ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΗΠΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟΥΣ...

Μύδρους κατά των ΗΠΑ και της Βρετανίας τις οποίες χαρακτήρισε υπεύθυνες για την κατάσταση που βιώνει σήμερα η Ελλάδα για το προσφυγικό ...

Μύδρους κατά των ΗΠΑ και της Βρετανίας τις οποίες χαρακτήρισε υπεύθυνες για την κατάσταση που βιώνει σήμερα η Ελλάδα για το προσφυγικό εξαπολύει η Ζωή Λάσκαρη

Όπως έγραψε στο προσωπικό της προφίλ στο Facebook «με την απόφαση τους για εισβολή στο Ιράκ το 2003 υποκίνησαν αυτό το πολεμικό ντόμινο στη Μέση Ανατολή και στις Αραβικές χώρες που διαρκεί μέχρι σήμερα και τις συνέπειες του οποίου καλείται να πληρώσει αδίκως μόνο η Ελλάδα».

Η δημοφιλής ηθοποιός κάνει λόγο για «δεινή θέση της Ελλάδας» περιγράφοντας την σημερινή κατάσταση ως εξής: «να είναι διεθνώς απομονωμένη με τα βόρεια σύνορα της κλειστά και ουσιαστικά να βρίσκεται εδαφικώς εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Καλεί τέλος σε εθνική εγρήγορση «έστω και αν κάποιοι εκτιμούν πως είναι πολύ αργά».

Δείτε την Ζωή Λάσκαρη στο facebook

Διαβάστε την επίμαχη ανάρτηση στο Facebook:

"Δικαιοσύνη θα είχε αποδοθεί εαν ο Τζορτζ Μπους και ο Τόνι Μπλερ δικάζονταν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ως εγκληματίες πολέμου. Με την απόφαση τους για εισβολή στο Ιράκ το 2003 υποκίνησαν αυτό το πολεμικό ντόμινο στη Μέση Ανατολή και στις Αραβικές χώρες που διαρκεί μέχρι σήμερα και τις συνέπειες του οποίου καλείται να πληρώσει αδίκως μόνο η Ελλάδα. Να δεχθούν λοιπόν ΚΑΙ οι ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία πρόσφυγες απο τις χώρες που κατεστρεψαν οι ίδιες με τις πολιτικές τους και να πάψουν να κάνουν μαθήματα στην ανθρωπότητα και ειδικά στην Ελλάδα. Γιατί με τις εγκληματικές αυτές πολιτικές, που το ξεκίνημα τους φτάνει πολύ πίσω στο χρόνο, έφτασαν την Ελλάδα στη σημερινή δεινή θέση: να είναι διεθνώς απομονωμένη με τα βόρεια σύνορα της κλειστά και ουσιαστικά να βρίσκεται εδαφικώς εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί η πραγματικότητα είναι πως η Ελλάδα, που στο προσφυγικό προσπάθησε και προσπαθεί πολύ πέραν των δυνάμεων της, έχασε κάθε εδαφική δίοδο με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια τρομακτική πραγματικότητα που πρέπει να μας κρατάει σε μια εθνική εγρήγορση και να μας προβληματίσει. Έστω και αν κάποιοι εκτιμούν πως είναι πολύ αργά."