Ανησυχία δημιουργεί το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην καταγεγραμμένη Ιστορία δύο ίδιου μεγέθους κομήτες θα περάσουν πολύ κοντά από τη...
Ανησυχία δημιουργεί το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην καταγεγραμμένη Ιστορία δύο ίδιου μεγέθους κομήτες θα περάσουν πολύ κοντά από τη Γη διαδοχικά ο ένας μετά τον άλλο, ο πρώτος τη Δευτέρα και ο δεύτερος την Τρίτη καθώς για άλλη μια φορα αποκαλύπτεται οτι ο πολιτισμός μας και η ύπαρξή μας κρίνονται ευάλωτοι μπροστά σε αυτά τα φοβερά ουράνια σώματα επειδή δεν υπάρχει ακόμα τρόπος αντιμετώπισής τους.
Το μόνο που είναι μέχρι αυτή την στιγμή εφικτό, είναι η καταγραφή τους και αυτή όχι πάντα. Υπάρχουν μετεωρίτες που γίνονται αντιληπτοί κυριολεκτικά όταν βρίσκονται σε τροχιά "Συνάντησης" με την Γη.
Το ζήτημ είναι σε τι βοηθάει η καταγραφή και η γνώση ότι περνάνε "ξυστά" από τον πλανήτη μας. Σε τίποτα απολύτως, αυτή τη στιγμή το μόνο που μπορεί να κάνει η Ανθρωπότητα σε ένα ενδεχόμενο σύγκρουσης ενός μετεωρίτη ή ενός κομήτη είναι να... τραγουδάει το "έχετε γεια βρυσούλες".
Θα πρόκειται για ένα από τα πλησιέστερα περάσματα στην ιστορία, κάτι που δεν θα επαναληφθεί για τουλάχιστον τα επόμενα 150 χρόνια.
Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) καθησύχασε ότι οι κομήτες, ο 252P/LINEAR (μήκους 230 μέτρων) και ο P/2016 BA14 (περίπου ο μισός σε μέγεθος), θα περάσουν σε ασφαλή απόσταση, ο πρώτος στα 5,2 εκατομμύρια χιλιόμετρα και ο δεύτερος στα 3,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Η NASA θα τους παρακολουθεί στενά με τα τηλεσκόπιά της, μεταξύ των οποίων και το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ».
Ο P/2016 BA14 ανακαλύφθηκε από το τηλεσκόπιο PanSTARRS του Πανεπιστημίου της Χαβάης στις 22 Ιανουαρίου φέτος, ενώ ο 252P/LINEAR είχε εντοπισθεί για πρώτη φορά από το τηλεσκόπιο «Λίνκολν» του Πανεπιστημίου ΜΙΤ το 2000. Θεωρείται πιθανό ότι ο πρώτος αποτελεί αποσπασμένο κομμάτι του δεύτερου, καθώς οι κομήτες είναι συχνά εύθραυστοι και σπάζουν σε κομμάτια. Επιπλέον, οι δύο κομήτες ακολουθούν ασυνήθιστα παρόμοια τροχιά, πράγμα που συνηγορεί ότι κάποτε αποτελούσαν ένα ενιαίο σώμα.
Η διέλευση του κομήτη P/2016 BA14 θα είναι η τρίτη πλησιέστερη που έχει κάνει ποτέ κομήτης από τη Γη, τουλάχιστον στην καταγεγραμμένη ιστορία. Πιο κοντά από κάθε άλλον, είχε πλησιάσει στη Γη ο κομήτης D/1770 L1 (γνωστός και ως «Λέξελ») το 1770, ενώ τη δεύτερη πλησιέστερη διέλευση είχε κάνει ο κομήτης C/1983 Η1 (γνωστός επίσης ως «IRAS-Αράκι-Αλκοκ») το 1983.
Το πέρασμα των δύο αυτών κομητών και ιδίως του P/2016 BA14, που θα προσεγγίσει στα 3,5 εκατ. χλμ., θα είναι το πιο κοντινό για το προβλεπτό μέλλον. Σύμφωνα με τη NASA, κανένας άλλος κομήτης δεν αναμένεται να περάσει πιο κοντά από τη Γη μέσα στα επόμενα 150 χρόνια.
Μέχρι τότε όμως πολλα μπορεί να αλλάξουν το ζήτημα είναι: Πώς θα αντιμετωπιστεί ένας κομήτης σε τροχιά σύγκρουσης με την Γη; Ο πολιτισμός ως έχει μπορεί να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Ακόμα όχι αλλά στο άμεσο μέλλον εάν Ρωσία και ΗΠΑ συνεργαστούν κάτι θα μπορούσε να γίνει.
Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να αλλάξουμε την τροχιακή πορεία ενός αστεροειδή, αλλά ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να το κάνουμε;
Κατ ‘αρχάς, ας μιλήσουμε λίγο για ποιά σώματα έχουμε να κάνουμε. Ένα Αντικείμενο Κοντά στη Γη είναι ένας αστεροειδής ή κομήτης του οποίου η τροχιά εισέρχεται στη γειτονιά της Γης – οτιδήποτε βρεθεί να κινείται στην τροχιά της, κάπου 195 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
Ορισμένα αντικείμενα που ταξιδεύουν μαζί μας εδώ και εκατομμύρια χρόνια όπως αναφέρει το physics4u, κινούνται λίγο πάνω λίγο κάτω από την τροχιακή πορεία μας. Τελικά, ένα από αυτά τα αντικείμενα, πρόκειται να βρεθεί σε λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή και θα πέσει στη Γη.
Αυτό το γράφημα δείχνει πώς δεδομένα από τον δορυφόρο WISE της NASA έχουν ως αποτέλεσμα την αναθεώρηση του εκτιμώμενου πληθυσμού των αστεροειδών κοντά στη Γη
Οι αστρονόμοι πάντως είναι ενήμεροι για το πρόβλημα, και υπάρχουν πολλές έρευνες σε εξέλιξη για να ανακαλύψουν και να καταγράψουν όλους τους αστεροειδείς που πιθανώς διέλθουν κοντά στη Γη, όπως είναι η έρευνα SpaceGuard, που εργάζονται για να ανακαλύψουν το σύνολο των αστεροειδών κοντά στη Γη, που είναι μεγαλύτερα από 1 χλμ σε διάμετρο. Βράχοι πάνω από αυτό το μέγεθος έχουν τη δυνατότητα να τερματίσουν τον πολιτισμό όπως τον ξέρουμε, κι έτσι θα ήταν καλό να γνωρίζουμε αν κάποιο από αυτά οδεύει προς τον δρόμο μας.
Όμως αντικείμενα πιο μικρά, όπως 140 μέτρων, θα προκαλέσουν μια περιφερειακή καταστροφή, ακόμα και το θάνατο εκατομμυρίων, αν συμβεί να χτυπήσει μια μεγάλη πόλη. Αυτοί οι μικρότεροι βράχοι αποτελούν επίσης μεγάλη προτεραιότητα για τους ερευνητές.
Από το Νοέμβριο του 2011, έχουν ανακαλυφθεί κοντά στη Γη 8421 αντικείμενα. Περίπου 830 από αυτά είναι NEOs αστεροειδείς με διάμετρο περίπου 1 χιλιόμετρο ή και μεγαλύτερη. Επίσης, 1.262 από αυτά τα NEOs έχουν ταξινομηθεί ως δυνητικά επικίνδυνοι αστεροειδείς, που έχουν τη δυνατότητα να φτάσουν κοντά στη Γη, με ένα μέγεθος αρκετό για να προκαλέσει σημαντικές περιφερειακές βλάβες σε περίπτωση πρόσκρουσης.
Επιπλέον, πρόσφατα αποτελέσματα από το διαστημικό σκάφος WISE, οι αστρονόμοι κάνουν τώρα εκτιμήσεις ότι υπάρχουν περίπου 19.500 μεσαίου μεγέθους αστεροειδείς κοντά στη Γη, που σημαίνει ότι η πλειοψηφία αυτών των μεσαίου μεγέθους αστεροειδών παραμένουν ακόμα άγνωστοι. Αυτά είναι αντικείμενα πλάτους μεταξύ 100 και 1.000 μέτρων.
Οι αστρονόμοι προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ολοκληρωμένη λίστα με όλους τους επικίνδυνους διαστημικούς βράχους εκεί έξω. Τι γίνεται αν υπάρχει ένας αστεροειδής που μας κοιτάζει απειλητικά; Τι μπορούμε να κάνουμε για να τον προφτάσουμε και να τον καταστρέψουμε, ή τουλάχιστον να αλλάξει την τροχιά του μακριά από μια σύγκρουση του με τη Γη;
Δεν μιλάμε για ένα σενάριο με Αρμαγεδδώνα ή σαν το Deep Impact (το σφυρί που τρύπησε ένα στεροειδή πριν λίγο καιρό). Δεν υπάρχει δυστυχώς κανένας τρόπος να σταματήσουμε έναν αστεροειδή που θα μας κτυπούσε σε λίγους μόνο μήνες – δεν ξέρουμε πώς και δεν έχουμε ακόμη την τεχνολογία. Αλλά ας πούμε ότι έχουμε μια προειδοποίηση λίγων δεκαετιών..
Πώς θα μπορούσαμε να σταματήσουμε ένα τέτοιο αντικείμενο;
Το σκάφος Deep Impact της NASA χτυπά τον κομήτη Tempel 1
Ο πρώην αστροναύτης του Απόλλωνα Rusty Schweickart τονίζει ότι η τεχνολογία που απαιτείται για την εκτροπή ενός αστεροειδούς υπάρχει και σήμερα. «Δηλαδή, δεν έχουμε να πάμε σε ένα μεγάλο πρόγραμμα τεχνολογικής ανάπτυξης, προκειμένου να εκτρέψουμε τον αστεροειδή που θα μπορούσε να συνιστά απειλή για μας», λέει. "Ωστόσο, η τεχνολογία αυτή δεν έχει ελεγχθεί, δοκιμαστεί ή αποδειχθεί ότι θα μπορούσε να εκτρέψει στην πραγματικότητα έναν αστεροειδή στην πράξη. Έτσι, θα πρέπει να δοκιμάσετε τα πάντα και τέλεια.
Ο καλύτερος τρόπος για να την δοκιμάσουμε τη μέθοδο αυτή θα ήταν να έχει η NASA, ή ίσως μια κοινοπραξία διαστημικών οργανισμών, διεξάγει μια πραγματική αποστολή για να ελέγξουμε ολόκληρο το σύστημα.
"Όχι με έναν αστεροειδή που είναι απειλητικίος”, δήλωσε ο Schweickart, "αλλά με έναν αστεροειδή μακριά μας, με τον οποίο θα είχαμε την ευκαιρία να δείξουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε ελαφρώς την τροχιά του με έναν ελεγχόμενο τρόπο."
Ο Schweickart περιγράφει δύο τύπους εκστρατείες για την εκτροπή ενός απειλητικού αστεροειδή: ένακινητικό κτύπημα που θα "σπρώξει" τον αστεροειδή σε μια διαφορετική τροχιά (μια μεγαλύτερη εκδοχή του τι συνέβη με το διαστημικό σκάφος Deep Impact ) και ένα βαρυτικό τρακτέρ ή ένα διαστημικό σκάφος που αργά αργά θα τον τραβούσε με την δική του βαρύτητα τον αστεροειδή, για να τον βάλει σε μια νέα πορεία. Μαζί οι δύο αυτές μέθοδοι περιλαμβάνουν μια ολοκληρωμένη καμπάνια εκτροπής, χρησιμοποιώντας την υπάρχουσα τεχνολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.