ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ... ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΝΕΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΤΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ...

H υπόθεση του θανάτου του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου έρχεται εκ νέου στην Βουλή με ερώτηση του Προέδρου του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματο...

H υπόθεση του θανάτου του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου έρχεται εκ νέου στην Βουλή με ερώτηση του Προέδρου του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Νίκου Νικολόπουλου, η οποία σύμφωνα με ανακοίνωση του πολιτικού γραφείου του βουλευτή, ήρθε «μετά την «περίεργη» απάντηση του Υπουργού Δικαιοσύνης ότι «σχηματίστηκε δικογραφία … αλλά ετέθη στο αρχείο…» καθώς και μετά τις γνωστές αποκαλύψεις του π. Επιφανίου Οικονόμου, στενότατου συνεργάτη του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου ο οποίος σε τηλεοπτική εκπομπή μεταξύ άλλων δήλωσε απερίφραστα ότι: «Ο Χριστόδουλος δεν έπρεπε να ζει και γι’ αυτό δεν ζει!»» Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:

«H νέα ερώτηση στη Βουλή έρχεται σε συνέχεια προηγούμενης, στην οποία ο Υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Παρασκευόπουλος του απάντησε ότι δίνει άδεια λέγοντας: «ο οποιοσδήποτε πολίτης θεωρεί ότι έχει στη διάθεση του βάσιμα στοιχεία που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην εκ νέου διερεύνηση της υπόθεσης, μπορεί να τα θέσει υπόψη του Αρμόδιου Εισαγγελέα, ο οποίος και θα κρίνει αν συντρέχει λόγος για περαιτέρω έρευνα!»

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΕΣ…

Κουκούλωμα τέλος στις σοβαρές κρατικές υποθέσεις διαμηνύει ο Ν. Νικολόπουλος προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, προσθέτοντας ότι: «Μετά από 8 χρόνια λήθαργου από τις αρμόδιες διωκτικές κι εισαγγελικές Αρχές, οι πολίτες καθώς και οι Βουλευτές, δεν είναι ούτε εισαγγελείς, ούτε ιατροδικαστές, ούτε αστυνομικοί ερευνητές, ούτε διαπιστευμένοι πράκτορες της ΕΥΠ.

Οι πολίτες και οι βουλευτές δεν διαθέτουν ούτε την απαραίτητη νομική κάλυψη, ούτε τις γνώσεις, ούτε τα μέσα (οικονομικά και τεχνικά) για να προβούν σε ιατροδικαστικές έρευνες, σε εκταφές νεκρών, σε έρευνες τηλεφωνικού απορρήτου, επικοινωνίας με άλλες κρατικές υπηρεσίες, με ξένες αστυνομικές και μυστικές υπηρεσίες και εν γένει με όλες τις πιθανώς εμπλεκόμενες πηγές συγκέντρωσης πληροφοριών & στοιχείων για να τεκμηριωθεί εισαγγελικά μια σύνθετη κρατική υπόθεση όπως η εν θέματι».

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΕΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΚΤΑΦΗ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΠΟΤΕ … ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ !

«Είναι υποχρέωση μιας ευνομούμενης πολιτείας, είναι δουλειά των αρμόδιων Εισαγγελέων», τονίζει ο Νίκος Νικολόπουλος, ο οποίος επιμένει ότι «οι αρμόδιοι πρέπει να δώσουν τις δέουσες εντολές προς την Ιατροδικαστική Υπηρεσία για διενέργεια εκταφής/εξέτασης και συνάμα στις Αστυνομικές Αρχές και Υπηρεσίες Πληροφοριών για τη συγκέντρωση στοιχείων για το ποιοι ενδεχομένως ήταν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί που είχαν συμφέρον από την απώλεια της ζωής του Μακαριστού Χριστόδουλου.

Εάν ζούσε ο Χριστόδουλος «ως καλός ποιμήν» δεν θα επέτρεπε στους λύκους να μας κατασπαράξουν…».

ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΩΣ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ;

Κατόπιν αυτών των γεγονότων, ο Ανεξάρτητος Βουλευτής τονίζει ότι «οι πολίτες έχουν βάσιμο λόγο να ανησυχούν ακόμη περισσότερο για την κατάσταση της Δικαιοσύνης, αφού γεννάται το απλό ερώτημα πως είναι δυνατόν να τίθεται στο αρχείο μία υπόθεση από τον Εισαγγελέα Εφετών.

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΑΝ ΟΧΙ ΔΟΛΙΟ … ΝΑ ΜΗΝ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΠΟΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΥΟ ΚΑΡΚΙΝΟΙ

ΚΑΙ ΕΠΗΛΘΕ Ο ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ…

Στο αρχείο χωρίς πρώτα να έχει ερευνήσει κι αξιολογήσει έστω κι επιδερμικά τα στοιχεία, αφού ούτε έρευνα έχει κάνει για τις συνθήκες ασθένειας του Αρχιεπισκόπου (δύο ταυτόχρονοι πρωτογενείς καρκίνοι σε άσχετα σημεία), ούτε ιατροδικαστική έρευνα έχει διενεργηθεί επί της σορού, ούτε καν έχει ερευνήσει τις υποθέσεις στις οποίες επί τουλάχιστον 8 χρόνια πάρα πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα τον πολεμούσαν σε συνθήκες ολοκληρωτικού και βρόμικου πολέμου».

ΠΟΣΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΚΟΥΚΟΥΛΩΘΕΙ…

«Γνωρίζετε εσείς κύριε Υπουργέ καλύτερα από εμένα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ν. Νικολόπουλος, «πόσες σημαντικότατες υποθέσεις τέθηκαν στο Αρχείο «κατ’ Άρθρον 43 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας» και έμειναν εκεί «κουκουλωμένες» και καταχωνιασμένες «στην κατάψυξη».

Αυτό όμως δεν είναι ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Είναι κάτι άλλο…

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΔΙΕΝΕΡΓΗΘΗΚΕ ΝΕΚΡΟΨΙΑ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΤΟΜΗ

Στην περίπτωση του Μακαριστού Χριστοδούλου η ανεπίσημη αιτία θανάτου ήταν «δύο ταυτόχρονοι πρωτογενείς καρκίνοι».

Λέω δε «ανεπίσημη αιτία θανάτου», διότι σύμφωνα με το επίσημο έγγραφο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας που κατατέθηκε στη Βουλή κατόπιν ερώτησης μου: «ουδέποτε διενεργήθηκε νεκροψία και νεκροτομή»!

ΔΕΝ ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΤΣΙ ΤΥΧΑΙΑ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ…

Πρέπει πλέον να αποκαλυφθεί ότι οι εξελίξεις στη χώρα μας σε σχέση με την απώλεια της Εθνικής Κυριαρχίας και της επιβολής των μνημονίων ξένης επικυριαρχίας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής ξεκίνησαν από τη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών.

Δεν φτάσαμε εδώ τυχαία. Δεν φτάσαμε εδώ ξαφνικά.

Δεν φτάσαμε έτσι απλά να έχουμε Πρωθυπουργό το Γιωργάκη Παπανδρέου.

Δεν φτάσαμε με φυσιολογικό τρόπο στο 2016, με τη χώρα «υπό κατοχή» και τους πολίτες χωρίς επιλογές.

ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ «ΠΡΙΟΝΙΖΟΝΤΑΝ» ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ

Ας αναλογιστούμε την «σκοτεινή» περίοδο 2006-2008, τότε που καιγόταν η Αθήνα και ζούσαμε τα Δεκεμβριανά τότε που βαλλόταν ποικιλοτρόπως ο Κώστας Καραμανλής (βλέπε πόρισμα ανακριτή Φούκα για το σχέδιο «Πυθία») και τότε θα καταλάβουμε πως χτυπιόταν καθημερινά κάθε επιφανής, καθάρια και πατριωτική προσωπικότητα, έτσι ώστε να επικρατήσουν τελικά οι λακέδες του αντιπατριωτισμού της νέας Τάξης Πραγμάτων.

Καραμανλής και Χριστόδουλος «πριονίζονταν» κάθε μέρα επί χρόνια, από πολύ συγκεκριμένα «παραμάγαζα» της εξουσίας (βλέπε συγκεκριμένα ΜΜΕ, «δημοσιογράφοι» και παραπολιτικές ορντινάντσες).

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ ΑΡΝΟΥΝΤΑΝ

ΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΘΕΜΑ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΥΘΙΑ

ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΦΟΥΚΑ …

Η υπόθεση του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου είναι εθνικής σημασίας, όχι μόνο γιατί χάθηκε ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος κι ένας Μεγάλος Έλληνας, αλλά κυρίως διότι επειδή όπως και στην υπόθεση του Κώστα Καραμανλή (όπου κι εκεί αρχικά αρνούνταν ότι υπήρχε θέμα), τελικώς αποδεικνύεται ότι στη χώρα υπάρχει και δραστηριοποιείται ένα ξενοκίνητο, δόλιο παρακρατικό σύστημα, το οποίο αφού ρίχνοντας μια Κυβέρνηση κατέλυσε το πολίτευμα (το 2009), έστρωσε το δρόμο για τις μνημονιακές Κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.

Εδώ όμως έρχεται ο θεσμικός και ουσιαστικός ρόλος της Δικαιοσύνης.

Επιτέλους, η Ελλάδα δικαιούται μια ανεξάρτητη και απολύτως τυφλή Δικαιοσύνη.»