Στις 27 Οκτωβρίου 1904, εγκαινιάστηκε ο πρώτος σταθμός υπόγειου σιδηροδρόμου στην πόλη της Νέας Υόρκης. Μερικές δεκαετίες αργότερα, και...
σχεδόν σε όλη την πόλη (υπόγεια και υπέργεια), εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη του πλανήτη και σίγουρα το πιο επικίνδυνο μέρος των ΗΠΑ για να κυκλοφορεί κανείς.
Την δεκαετία του 1980, μια διαδρομή με το Μετρό της Νέας Υόρκης, θεωρούνταν παράτολμη και επικίνδυνη ενέργεια για τον κάθε επιβάτη. Οι σταθμοί και τα βαγόνια των συρμών, ήταν άντρο συμμοριών, ανωμαλίας και πάσης φύσεως περιθωριακών τύπων.
Τα χρόνια εκείνα, πάνω από 250 εγκλήματα πάσης φύσεως την εβδομάδα γίνονταν στους σταθμούς ή μέσα στους συρμούς. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας, το Μετρό να χάσει περίπου 300 εκατομμύρια επιβάτες οι οποίοι επέλεξαν άλλο μέσο για τη μεταφορά τους.
Ληστείες, δολοφονίες, βιασμοί, εμπόριο ναρκωτικών, ήταν καθημερινά φαινόμενα και χρειαζόταν πολύ κουράγιο αλλά και τύχη, για να μπορέσει ένας επιβάτης να φτάσει σώος στον προορισμό του.
Το Μετρό της Νέας Υόρκης, είναι το μεγαλύτερο Μέσο Ταχείας Μεταφοράς Επιβατών του κόσμου. Διαθέτει σε λειτουργία 469 σταθμούς και οι διαδρομές του καλύπτουν συνολική απόσταση 375 χιλιομέτρων. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που η αστυνόμευση ήταν από δύσκολη έως αδύνατη.
Καλύτερα όμως να αφήσουμε τα πολλά λόγια και να επιτρέψουμε στην εικόνα να «μιλήσει» από μόνη της.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.