ΚΑΛΑ Ο ΠΑΠΑΣ ΘΕΙΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΟ ΑΥΤΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;;; Στο πατρογονικό του χωριό, το Αθαμανιό της Αρτας β...
ΚΑΛΑ Ο ΠΑΠΑΣ ΘΕΙΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΟ ΑΥΤΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;;;
Στο πατρογονικό του χωριό, το Αθαμανιό της Αρτας βρέθηκε ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας και βρέθηκε στο τοπικό πανηγύρι.
Δεν άντεξε μάλιστα και σηκώθηκε να χορέψει τον παραδοσιακό χορό «καγκελάρι». Τον χορό, έσυρε πρώτος ο 95χρονος θείος του, ο παπα-Δημήτρης Τσίπρας, που είναι ο ιερέας του χωριού.
Δείτε τις φωτογραφίες από το epirusgate.blogspot.gr
Τι είναι ο «Καγκελάρης»
Το «Καγκελάρι» ή «Καγκελάρης» Παπαδατών Πρεβέζης χορεύεται πάνω σ’ ένα τραγούδι, χωρίς ενόργανη συνοδεία που το εκτελουν οι άντρες και οι γυναίκες χορευτές. Δηλαδή, ο χορός δεν συνοδεύεται από μουσικά όργανα, αλλά παίρνει τον ρυθμό από το τραγούδι. Ακούγονται λόγια που εξυμνούν την πίστη, την Παναγία και τον Άγιο Γεώργιο, που αναφέρονται στην εκκλησία, στην αγάπη, στην ξενιτιά, στην τοπική παράδοση, στον πόλεμο εναντίον των Τούρκων στη σκλαβωμένη Ελλάδα και την προσδοκία για την απελευθέρωση του γένους.
Ο χορός παραπέμπει σε αρχαϊκές μορφές τόσο με το ρυθμικό του σχήμα (αντίσπαστος U_ , _U) όσο και με την αντιφωνία, το τραγούδισμα δηλαδή των εξαρχόντων γεροντότερων ανδρών των πρώτων στίχων και της ακόλουθης επανάληψής τους από τους υπόλοιπους χορευτές. Το χορευτικό του μοτίβο σχηματιζόταν από 5 κινήσεις που επαναλαμβάνονταν σ’ όλη τη διάρκεια του τραγουδιού.
Ο καγκελάρης, ο οποίος χορευόταν την τελευταία μέρα ενός εξαήμερου πανηγυριού που άρχιζε στο χωριό την Κυριακή του Πάσχα και τελείωνε την Παρασκευή της Ζωοδόχου Πηγής, οφείλει το όνομά του στα «καγκέλια», το δίπλωμα δηλαδή του χορού.
Οι χορευτές ήταν πιασμένοι θηλυκωτά από το μπράτσο και η διάταξή τους ήταν αυστηρά προκαθορισμένη, με τους γεροντότερους μπροστά, τους νεότερους να ακολουθούν και τις γυναίκες να έπονται, επίσης κατά ηλικία.
Αυτός ο χορός ήταν ένα πρόσχημα για να συναντηθούν οι σκλαβωμένοι κάτοικοι, χωρίς να τους υποψιαστούν οι Τούρκοι. Με τα λόγια του τραγουδιού, αντάλλασαν μηνύματα, μάθαιναν ειδήσεις και σχεδίαζαν τον αγώνα τους για τη λευτεριά. Τα χέρια είναι σφιχτά δεμένα, γιατί έτσι έδινε ό ένας στο άλλο θάρρος, ενώ το πάτημα, στο τελευταίο βήμα του χορού, είναι έντονο, καθώς συμβόλιζε τη θέληση για τη λευτεριά.
iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.