Το κείμενο αναρτήθηκε στο fb από τον συνδικαλιστή της ΕΛ.ΑΣ. κ. Φ. Παγιαύλα: "Υπήρξε μια μαρτυρία ενός αγνώστου στο athens.indyme...
Το κείμενο αναρτήθηκε στο fb από τον συνδικαλιστή της ΕΛ.ΑΣ. κ. Φ. Παγιαύλα:
"Υπήρξε μια μαρτυρία ενός αγνώστου στο athens.indymedia για το τι συνέβη με τον ξυλοδαρμό του Διοικητή της Υποδ/νσης Τροχαίας Αθηνών.
Αυτομάτως αυτή η αδύναμη μαρτυρία γίνεται η κυρίαρχη στη κοινή γνώμη.
Όσα μέχρι εκείνη τη στιγμή ακουγόντουσαν ότι έχουν συμβεί ξεχνιούνται. Επειδή έχει σχηματιστεί δικογραφία και η αλήθεια θα φανεί προσεχώς, δεν θέλω και εγώ να προβώ σε "αποκαλύψεις".
Θα ήθελα μόνο να σταθώ σε κάτι που αναφέρει ο μάρτυρας: μετά τον ξυλοδαρμό του Διοικητή είδε τον "δεύτερο αξιωματικό τρομοκρατημένο να φεύγει τρέχοντας".
Αξίζει σχολιασμού αυτή η φράση.
1. Αυτό που χαρακτηρίζει τους αστυνομικούς του δρόμου και του πεζοδρομίου είναι η αλληλεγγύη μεταξύ τους. Αλληλεγγύη στη πράξη. Φέρνω για παράδειγμα τη τροχαία που υπηρετώ εγώ: η τροχαία έχει δικό της κέντρο. Όποτε ως πεζός τροχονόμος καλώ για βοήθεια στον ασύρματο, πάντα μέσα σε ένα- δυο λεπτά θα έρθει ή ο επόπτης υπαστυνόμος ή ο αστυνόμος ή οι δικυκλιστές ή όλοι μαζί να με συνδράμουν. Υπό οποιεσδήποτε συνθήκες κι αν βρίσκονται. Το ίδιο θα κάνω κι εγώ όταν έχω υπηρεσία σε περιπολικό όχημα. ΠΟΤΕ δεν αφήνουμε τον συνάδελφο ακάλυπτο, δεν υπάρχει ούτε σαν σκέψη αυτό στο μυαλό μας. Δεν είναι υποχρεωμένος να έρθει εάν τον διατάξει το κέντρο; Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι με το που ακουστεί στον ασύρματο ότι συνάδελφος κινδυνεύει ή χρειάζεται συνδρομή πριν καν δοθεί η εντολή του κέντρου τα οχήματα έχουν ήδη ανάψει φάρο και τα ηχητικά και έχουν ξεκινήσει να κατευθύνονται στο σημείο της βοήθειας.
2. Η αλληλεγγύη αυτή δεν είναι μόνο μεταξύ κατωτέρων ή μόνο μεταξύ ανωτέρων, αλλά και από ανώτερο προς κατώτερο και το ανάποδο. Όταν γίνεται πορεία αναρχικών στο κέντρο της Αθήνας δεν υπάρχει βαθμός. Μόνο η ιδιότητα του αστυνομικού. Ένας Δόκιμος Αστυφύλακας, ένας άνδρας της ασφάλειας κι ένας Ταξίαρχος μπορεί να βρίσκονται πλάι πλάι και όταν πέφτουν οι μολότοφ προς το μέρος τους ο ένας να ενημερώνει και να καλύπτει τα νώτα του άλλου.
3. Δεν τρομοκρατείται ένας αστυνομικός από τη βιαιοπραγία εναντίον συναδέλφου του. Από τη στιγμή που κάνουμε πεζοδρόμιο γνωρίζουμε πως μπορεί να κτυπηθούμε σε πορεία αναρχικών. Έχουμε συμφιλιωθεί με την ιδέα. Πόσω μάλλον ένας μάχιμος Αστυνόμος που έχει χρόνια στο πεζοδρόμιο από το βαθμό του Αστυφύλακα. Ένας Αστυνόμος της Τροχαίας που όταν δουλεύει βράδυ με το που διαβιβάζει το κέντρο της Τροχαίας για επεισόδια στα Εξάρχεια πάει μόνος του και τοποθετεί κορδέλες χωρίς τη συνδρομή άλλων αστυνομικών δυνάμεων. Ένας Αστυνόμος που κατά το παρελθόν έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού. Ένας Αστυνόμος που επί τουλάχιστον μια δεκαετία μπαίνει μπροστά και πολλές φορές μόνος του στην πιο φιλειρηνική έως στην πιο επικίνδυνη πορεία, όπως αυτές των αναρχικών. Αυτόν τον Αστυνόμο, που ΔΕΝ φοβάται, νοιώθει, καταλαβαίνει, διάλεξε ο άγνωστος μάρτυρας του athens.indymedia για να μας πει ότι την ώρα του ξυλοδαρμού του Διοικητή του τρομοκρατήθηκε και έφυγε προς τα πάνω τρέχοντας.
Το κάθε περιστατικό πρέπει να εξετάζεται μεμονωμένα. Αυτό που δεν πρέπει να γίνεται είναι να ακούμε τη μαρτυρία μόνο της μιας πλευράς ή μόνο της άλλης.
Αργά η γρήγορα η αλήθεια θα μαθευτεί και θα επιβεβαιώσει ή θα διαψεύσει τους άνωθεν άγραφους κανόνες και δεδομένα των αστυνομικών του πεζοδρομίου."
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.