ΞΕΣΠΑΣΕ Ο ΧΑΡΟΚΑΜΜΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ: «ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥΝ ΠΩΣ ΠΝΙΓΗΚΕ» ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

Ένας ολόκληρος χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από το δυστύχημα στο παλιό λιμάνι της Πάτρας, που στοίχισε τη ζωή σε τρεις φοιτητές και το ...

Ένας ολόκληρος χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από το δυστύχημα στο παλιό λιμάνι της Πάτρας, που στοίχισε τη ζωή σε τρεις φοιτητές και το «γιατί» παραμένει αναπάντητο για γονείς και συγγενείς που ακόμη περιμένουν να λάμψει η αλήθεια.

Μια αλήθεια που, όπως πιστεύουν αρκετοί, βρίσκεται στις απαντήσεις που θα δώσουν οι φίλοι των παιδιών που σώθηκαν και βρίσκονταν μαζί τους. Αυτή την αλήθεια προσπαθεί να μάθει ένα χρόνο τώρα και ο πατέρας του ενός θύματος ο οποίος παρακαλεί τους φίλους του παιδιού του να μιλήσουν. Γιατί κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει πως τα ξημερώματα της 21ης Σεπτεμβρίου, το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν έξι φοιτητές, έπεσε στη θάλασσα στο μώλο του Αγίου Νικολάου και ανασύρθηκαν νεκροί ο 21χρονος Ανδρέας Αλέξης, η 23χρονη Ρεγγίνα Ζαπάντη και η 20χρονη Γεωργιάννα Μουραφέτη.

Μάλιστα σύμφωνα όσα αποκαλύφθηκαν εκείνες τις ημέρες ο Ανδρέας Αλέξης, μπορούσε να σωθεί αλλά έμεινε μέσα στο μοιραίο αυτοκίνητο που βούλιαζε στο λιμάνι της Πάτρας για να σώσει τις δύο φίλες του, που είχαν εγκλωβιστεί. Ο νεαρός, ωστόσο, δεν τα κατάφερε και χάθηκε μαζί με τις δύο κοπέλες.

Ένα χρόνο μετά οι τραγικοί γονείς συνεχίζουν να αναζητούν απαντήσεις στο τι ακριβώς συνέβη εκείνες τις μοιραίες ώρες και πως ακριβώς το αυτοκίνητο βρέθηκε στη θάλασσα. Ο πατέρας του ήρωα, όπως χαρακτήρισαν τον νεαρό Ανδρέα, Βησσαρίων Αλέξης μίλησε στο protothema.gr ζητώντας να μάθει την αλήθεια. «'Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε μακριά από το παιδί μου και ακόμα παλεύω να μάθω τι έγινε εκείνο το μοιραίο βράδυ και γιατί έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή ο Αντρέας μου . Αιτία θανάτου βίαιος πνιγμός εντός θαλάσσιου ύδατος . Αυτό έδειξε η νεκροψία και αυτή η φράση είναι ένα χρόνο καρφωμένη στο μυαλό μου και με βασανίζει μέρα νύχτα . Βίαιος πνιγμός. Γιατί στο δικό μου το παιδί».




Όπως λέει ο πατέρας του Ανδρέα, ο οποίος είναι εν ενεργεία αστυνομικός, ακόμη δεν έχει βρει τις απαντήσεις στα ερωτήματα που τον βασανίζουν κάθε βράδυ.«Αυτή τη στιγμή που σας μιλώ ανάβω το καντηλάκι στον γιο μου και στην άλλη τη κοπελίτσα , την Ρεγγίνα που ήταν μαζί του εκείνο το βράδυ μέσα στο αυτοκίνητο και πνίγηκαν μαζί. Δεν μπορώ να βρω απαντήσεις στα ερωτήματα που με πνίγουν για το θάνατο του παιδιού μου. Δεν υπάρχουν μάρτυρες.Τις απαντήσεις τις έχουν οι τρεις φίλοι του γιου μου που επέζησαν και δεν έρχονται να με βρουν και να μου δώσουν εξηγήσεις για τον πνιγμό του Αντρέα . Το ένα το παιδί που ήταν συνοδηγός είχε έρθει στη κηδεία αλλά έχει πάθει μετατραυματικό σοκ και είναι με ψυχοφάρμακα . Δεν είναι σε θέση να μιλήσει . Όσες φορές τον πλησίασα μου είπε ότι δεν θυμάται τίποτα . Θέλει να θυμηθεί αλλά δεν μπορεί». Όπως υποστηρίζει ο τραγικός πατέρας εκείνος που έχει εξαφανιστεί και δεν το έχει βρει για να του μιλήσει είναι ο ένας φίλος του γιου του και ο οδηγός του μοιραίου οχήματος. « Ο οδηγός που ήταν πέντε χρόνια φίλοι με τον γιο μου,που είναι. Είναι απών. Έχει εξαφανιστεί. Αυτός ευθύνεται για τον άδικο χαμό τριών ψυχών . Και τα κορίτσια που χάθηκαν ήταν μοναχοκόρες. Ούτε μια συγνώμη δεν έχει ζητήσει και αυτό αυξάνει πιο πολύ τον εκνευρισμό μας . Εγώ δεν απείλησα κανέναν και μιλάω με τα καλύτερα λόγια για 'όλους αλλά εσύ παιδί μου , που κρατούσες το τιμόνι εκείνο το βράδυ και έριξες το αυτοκίνητο μέσα στη θάλασσα , έλα να μου πεις τι συνέβη και το έκανες αυτό και χάθηκε για πάντα ο Αντρέας μου».
Ο κ. Βησσαρίων Αλέξης θυμάται όλα όσα έγιναν εκείνη την ημέρα και γεμάτος συγκίνηση αποκαλύπτει πως έμαθε για το μοιραίο τροχαίο που στοίχισε στον μονάκριβο γιο του τη ζωή.


«Εκείνο το βράδυ είχαμε τις εκλογές και ήμουν βάρδια επιφυλακής. Ξαφνικά μας κάλεσαν να πάμε στο λιμάνι για ένα αυτοκίνητο με επιβαίνοντες που είχε πέσει μέσα στη θάλασσα. Όταν φτάσαμε, έβγαζαν το παιδί μου πνιγμένο μέσα από το νερό. Τόσα χρόνια λόγω της δουλείας μου έχω δει παιδιά τραυματισμένα, πεθαμένα, κρεμασμένα και ποιος θα μου το έλεγε ότι σε αυτή τη βάρδια θα έβλεπα το δικό μου το παιδί πνιγμένο. Δυστυχώς ήταν άτυχα και τα τρία παιδιά. Ο γιος μου ήταν άτυχος γιατί σύμφωνα με τη δικογραφία που έχω στα χέρια μου , το παιδί μου προσπάθησε να ανοίξει την ασφάλεια για να βγει από το αμάξι αλλά η ασφάλεια είχε παιδικό κλείδωμα και η πόρτα άνοιγε μόνο απέξω .Έτσι, λοιπόν εγκλωβίστηκε μέσα .Δεν έχω πειράξει τίποτα από το δωμάτιο του παιδιού μου είναι όλα όπως τα άφησε .Οδηγώ το αμάξι του και σκέφτομαι πως αν εκείνο το βράδυ ο Αντρέας μου δεν έμπαινε σε ξένο αμάξι και είχε πάρει το δικό του ,τώρα θα ζούσε και θα τον καμάρωνα που θα έπαιρνε το πτυχίο του». Οι γονείς και των τριών παιδιών περιμένουν να ξεκινήσει η δίκη που έχει προσδιοριστεί για τον Δεκέμβριο και ίσως λάβουν τις απαντήσεις στο «γιατί».