ΑΝ ΗΤΑΝ ΤΖΑΜΙ ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΣΤΑ ΠΟΥΠΟΥΛΑ...!! ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΤΑΒΛΟΣ!

ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ; ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ... ΧΤισμένο στα 1935, εγκαινιάστηκε έναν χρόνο μετά επί υπουρ...

ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ; ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ...

ΧΤισμένο στα 1935, εγκαινιάστηκε έναν χρόνο μετά επί υπουργίας του «Γέρου της Δημοκρατίας» Γεωργίου Παπανδρέου. Είναι και αυτό ένα από τα πολλά εκπαιδευτήρια της Λέσβου που έγιναν επί Γ. Παπανδρέου στο Υπουργείο Παιδείας και τα οποία τα περισσότερα απ’ αυτά στεγάζουν ακόμη εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Εκεί σε αυτό το ιδιαίτερο κτήριο με αρχιτεκτονική που προκαλεί θαυμασμό και παραπέμπει σε νεοκλασικό αρχοντικό, έμαθαν γράμματα γενιές και γενιές Βασιλικιωτών για 66 ακριβώς χρόνια. Ως το 2001 που χτύπησε για τελευταία φορά το κουδούνι του, έχοντας υποκύψει πια στα τεράστια κτηριακά του προβλήματα.



Έκτοτε έγιναν προσπάθειες για να ανοίξει ξανά και πιο πρόσφατα -έχοντας αναγνωριστεί ως μνημείο Νεότερης Γενιάς από το Υπουργείο Πολιτισμού το 2011- να γυρίσει σελίδα και να μετατραπεί σε χώρο που θα αναδεικνύει την πλούσια λεσβιακή πολιτιστική και πολιτισμική κληρονομιά, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Και σήμερα οι εικόνες από τις άλλοτε γεμάτες παιδιά τάξεις του δημοτικού σχολείου Βασιλικών και από το ίδιο το επιβλητικό κτήριο μιλούν από μόνες τους και προκαλούν θλίψη, με το δήμαρχο Λέσβου Σπύρο Γαληνό να παραδέχεται στο «Ε» τη δυσκολία του εγχειρήματος αξιοποίησής του, αλλά να τονίζει πως είναι μια υπόθεση που είναι στα υπόψη της δημοτικής του αρχής για τη μετατροπή του σε μουσείο.

Το δημοτικό σχολείο Βασιλικών αργοπεθαίνει και στο εσωτερικό του, κάτι που αποτυπώνεται ακόμη πιο χαρακτηριστικά στη φθορά του κτηρίου του αλλά και στα θρανία που μεγάλωσαν γενιές και γενιές

Το κουδούνι του δημοτικού σχολείου Βασιλικών, που αποτελούσε σημείο αναφοράς για την κοινότητα και ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτήρια της Λέσβου, χτύπησε για τελευταία φορά το 2001. Έκτοτε, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εκάστοτε δημοτικών αρχών του άλλοτε Δήμου Πολιχνίτου, ποτέ δεν κατέστη δυνατό να γίνει κάτι ουσιαστικό για να ξεπεραστούν τα τεράστια κτηριακά του προβλήματα.