ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΘΑΥΜΑΤΑ: ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΩΡΟ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ 2 ΦΟΡΕΣ! ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΘΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ... Η ΩΡΑ ΤΟΥ!

Ο Κας εξηγεί πως ο όγκος προσπαθεί να μεγαλώσει, «τρεφόμενος» από το αίμα του μωρού. Ωστόσο, προσπαθώντας και το έμβρυο να μεγαλώσει, αν...

Ο Κας εξηγεί πως ο όγκος προσπαθεί να μεγαλώσει, «τρεφόμενος» από το αίμα του μωρού. Ωστόσο, προσπαθώντας και το έμβρυο να μεγαλώσει, αναπτύσσεται ένας ορμέμφυτος «ανταγωνισμός» για ζωή μέσα στη μήτρα της μητέρας: «Σε κάποιες περιπτώσεις, ο όγκος κερδίζει. Η καρδιά δεν αντέχει να τροφοδοτεί τον όγκο, καταλήγει σε ανεπάρκεια και το μωρό πεθαίνει».

(Άλλο ένα) ιατρικό θαύμα
Η Boemer ήταν 23 εβδομάδων και 5 ημερών όταν εισήχθη εσπευσμένα στο χειρουργείο. Τη στιγμή εκείνη, ο όγκος ήταν λίγο μεγαλύτερος σε μέγεθος από το ίδιο το έμβρυο.


Ο δρ.Κας και ο δρ. Ολουγίνκα Ολουτόγιε (Oluyinka Olutoye) με την ομάδας τους χειρουργούσαν επί πέντε ώρες. «Η επέμβαση στο έμβρυο πήγε πολύ καλά και γρήγορα. Διήρκεσε περίπου 20 λεπτά», λέει ο δρ. Κας που εξηγεί πως ο περισσότερος χρόνος επενδύθηκε στο να ανοίξουν την μήτρα, την οποία περιέγραψε ως «έναν μεγάλο μυ επενδεδυμένο με μεμβράνες».

Το χειρουργείο πήγε καλά και η κύηση συνεχίστηκε σχεδόν μέχρι τέλους. Δώδεκα εβδομάδες μετά, η μικρή Lynlee Hope βγήκε, για δεύτερη φορά κυριολεκτικά, από την κοιλιά της μαμάς της με καισαρική τομή.

Ζύγιζε 2.400 κιλά και πήρε τα ονόματα των γιαγιάδων της.

Η περιπέτεια, παρόλα αυτά, δεν είχε τελειώσει. Οι γιατροί, αφού αξιολόγησαν την κατάσταση του νεογνού, το έβαλαν ξανά στο χειρουργείο για την αφαίρεση του υπόλοιπου μέρους του όγκου – τον οποίο οι χειρουργοί δεν ήταν σε θέση να απομακρύνουν στην πρώτη επέμβαση και που είχε αρχίσει να μεγαλώνει ξανά…

Παρότι τα νεογνά δίνουν την πρώτη σοβαρή μάχη για τη ζωή τους κόντρα στις πιθανότητες, η συναισθηματική περιπέτεια των μαμάδων είναι πολύ πιο δραματική και επώδυνη, αποκαλύπτει ο Κας. Κάπως έτσι βίωσε αυτό το «ταξίδι» και η Margaret Boemer. «Ήταν οδυνηρό», παραδέχεται η ίδια. Όμως, βλέποντας τη νεογέννητη κόρη της να χαμογελά δίπλα στις αδερφές της καταλήγει συγκινημένη πως «άξιζε κάθε πόνο».