ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΑΜΕ: Η ΓΙΑΝΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ ΟΤΙ ΕΒΑΛΕ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ

Την σχέση της με τον Αλέξη Τσίπρα, τις εξελίξεις στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, αλλά και την παρούσα πολιτική κατάσταση σχολίασε ...

Την σχέση της με τον Αλέξη Τσίπρα, τις εξελίξεις στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, αλλά και την παρούσα πολιτική κατάσταση σχολίασε σε συνέντευξή της στο περιοδικό ''Κ'' της Καθημερινής η Γιάννα Αγγελοπούλου, τονίζοντας ότι δεν υπήρχαν ''κρυφές συναντήσεις'' με τον πρωθυπουργό και ότι εκείνη συνέβαλε στο να γίνουν επαφές με το διεθνές σύστημα.

Όπως τόνισε:

Είναι απλό: είδα μία απόπειρα καινούριων ανθρώπων- και νέων, κυρίως όμως καινούριων- να δουν τα πράγματα αλλιώς σε μία Ελλάδα κουρασμένη. Μίλησα μαζί τους, σημειώστε ότι το έκανα πηγαίνοντας στα γραφεία στη Βουλή αρχικά, στο Μαξίμου αργότερα: το φως κάνει καλό σε αυτές τις υποθέσεις! Οπότε θεώρησα ότι θα τους ήταν χρήσιμο, συνέβαλα στο να γίνουν επαφές με το διεθνές σύστημα.

Την ίδια στιγμή πρόσθεσε ότι δεν υπήρχαν κρυφές συναντήσεις και ότι η ατζέντα ήταν γνωστή. «Το αντικείμενο ήταν η διοργάνωση του συνεδρίου του Ιδρύματος Κλίντον πρώτη φορά στην Ευρώπη και μάλιστα στην Αθήνα και αυτός ήταν ο λόγος που ζήτησα να συναντήσω τόσο τον Αντώνη Σαμαρά όσο και τον Αλέξη Τσίπρα».

Η κ. Αγγελοπούλου σχολίασε και την πολιτική κατάσταση, 18 μήνες μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία: «Οχι πάντα πράγματα συμβατά με τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν: τις προσδοκίες του κόσμου εννοώ, ποιος ενδιαφέρεται για τις δικές μου! Κάποιες στιγμές είδα τα πράγματα να παίρνουν δρόμο ολισθηρό και για αυτό αισθάνθηκα υποχρεωμένη να θυμίσω τις θεμελιώδεις αγκυρώσεις που θεωρώ ότι η Ελλάδα δεν είναι νοητό να χάσει: αναφέρομαι στο ευρωπαϊκό της ανήκειν. Από εκεί και πέρα, άλλοτε κρύο άλλο ζέστη...».

Παράλληλα, σε ερώτηση τι έφερε τη χώρα στην άκρη του γκρεμού, απάντησε ότι οι διαδοχικές πολιτικές ηγεσίες της χώρας δεν θέλησαν να εμπιστευτούν τους ανθρώπους και τις δυνατότητές τους. «Αυτό έχει μεγάλο ρόλο στο να χαθεί η δυναμική που η Ελλάδα είχε κατορθώσει να αποκτήσει. Φοβούμαι δε ότι και όταν η κρίση χτύπησε ή μάλλον όταν εκδηλώθηκαν οι παθογένειες που επί χρόνια σιγόβραζαν- η γιγάντωση ενός δημόσιου τομέα που ουδείς ενδιαφερόταν να λειτουργήσει αποδοτικά ενώ μπορούσε (το ξέρω), τα εμπόδια κάθε είδους στην ανάληψη επιχειρηματικής δραστηριότητας, ενώ αυτή είναι σύμφυτη στον Ελληνα, η συγκάλυψη των μεγάλων ζητημάτων όπως του Ασφαλιστικού, η κακή και εχθρική συνολικά λειτουργία του κράτους: θέλετε κι άλλα!- πάλι οι ηγεσίες της χώρας δεν πίστεψαν στις ικανότητες προσαρμογής των Ελλήνων. Δεν μας είπαν την αλήθεια. Και εφάρμοσαν με παθητικότητα αδιέξοδες συνταγές. Η χώρα που δεν αξιοποιεί τις δυνατότητές της μοιραία συρρικνώνεται σε όλα τα μέτωπα».

Εξάλλου, η ίδια δεν παρέλειψε να σχολιάσει το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών, αλλά και την δική της εμπειρία από τα ΜΜΕ, τα οποία χαρακτήρισε «άγρια υπόθεση».

«Το έμαθα με τον πιο άμεσο τρόπο στην προσπάθεια του Ελεύθερου Τύπου. Την ίδια στιγμή ο ρόλος των Μέσων- ιδιαίτερα τώρα στα χρόνια της κρίσης- είναι τεράστιας σημασίας, όταν όμως οδηγεί τον κόσμο σε συνειδητοποιήσεις. Και δεν οδηγεί... Τώρα, επί των τηλεοπτικών αδειών, και ποιος δεν τάσσεται υπέρ της απόλυτης ανάγκης ρύθμισης του τηλεοπτικού τοπίου; Αλλωστε το ίδιο το ΣτΕ «σφύριξε» προ καιρού την οριστική λήξη της περιόδου της αρρύθμιστης κατάστασης. Ομως, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, δεν ξέρω αν θα προκύψει ένα καλύτερο τηλεοπτικό προϊόν, που είναι το ζητούμενο. Ούτε ότι θα δημιουργηθεί κόσμος αγγέλων!».