Τρομοκρατική επίθεση Γαλλία: Ακριβώς ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα 13 Νοεμβρίου από τις τρομοκρατικές επιθέσεις τζιχαντιστών τ...
Τρομοκρατική επίθεση Γαλλία: Ακριβώς ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα 13 Νοεμβρίου από τις τρομοκρατικές επιθέσεις τζιχαντιστών του ISIS στο κέντρο του Παρισιού, κατά τη διάρκεια των οποίων έχασαν τη ζωή τους 130 άτομα.
Το πρωί της Κυριακής ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ κήρυξε την έναρξη των εκδηλώσεων μνήμης πραγματοποιώντας τα αποκαλυπτήρια τιμητικής πλάκας στο Σταντ ντε Φρανς, βορείως του Παρισιού, όπου σκοτώθηκε πριν από ένα χρόνο το πρώτο από τα 130 θύματα των τζιχαντιστών.
Ο Ολάντ, χωρίς να εκφωνήσει ομιλία, συνοδευόμενος από τη δήμαρχο του Παρισιού, την Αν Ινταλγκό, και τον Ντιντιέ Παγιάρ, δήμαρχο του Σεν Ντενί όπου βρίσκεται το Stade de France, έκανε τα αποκαλυπτήρια της πλάκας που έχει τοποθετηθεί στην πύλη D του σταδίου, στη μνήμη του Μανουέλ Ντίας, ο οποίος σκοτώθηκε από την έκρηξη βόμβας που ενεργοποίησε ένας από τους δράστες του μακελειού.
Παράλληλα, αποκαλυπτήρια αναμνηστικών πλακών με τα ονόματα των θυμάτων πραγματοποιήθηκαν σε όλα τα διαφορετικά σημεία που έγιναν στόχοι των τρομοκρατών. Κάθε φορά θα τηρείται ενός λεπτού σιγή, ενώ δεν θα γίνουν επίσημες ομιλίες, σύμφωνα με τη θέληση και των οικογενειών να γίνουν οι εκδηλώσεις σε μια ατμόσφαιρα «περισυλλογής, κατάνυξης και διακριτικότητας».
Εξάλλου χθες Σάββατο (12/11/2016), παραμονή της τραγικής επετείου της 13ης Νοεμβρίου, ο Βρετανός τραγουδιστής Στινγκ έδωσε ξανά «ζωή» στο ανακαινισμένο Μπατακλάν με μια μεγάλη συναυλία στη μνήμη των 90 θυμάτων, που βρήκαν τραγικό θάνατο στο μουσικό θέατρο πριν ακριβώς ένα χρόνο.
«Η μουσική είναι ένας ωκεανός που δεν έχει τέλος, η μουσική είναι η κοινή μας γλώσσα», ήταν τα λόγια του Στινγκ στο γαλλικό ραδιόφωνο, λίγες ώρες πριν από τη συναυλία.
«Η Γαλλία και ο κόσμος όλος θα δουν ότι το Μπατακλάν ξαναζεί», δήλωσε το απόγευμα συγκινημένος ο Ζερόμ Λανγκλέ, ο ιδιοκτήτης της ιστορικής αίθουσας.
Και δεν υπερέβαλε όταν είπε «ο κόσμος όλος», αν κρίνει κανείς από τα τηλεοπτικά συνεργεία, τους φωτοειδησεογράφους, τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους, που από τις έξι το απόγευμα είχαν σπεύσει στην περιοχή, για να εξασφαλίσουν τη μια σπιθαμή γης ώστε να στήσουν το τρίποδο της κάμεράς τους. Οι απεσταλμένοι των μέσων ενημέρωσαν έκαναν ζωντανές συνδέσεις με μακρινό φόντο την είσοδο και συνεντεύξεις με τον κόσμο που συνωστιζόταν και αυτός μαζί τους.
Στον φράχτη της πρασιάς πίσω από τους δημοσιογράφους, άρχισαν και πάλι να τοποθετούνται λουλούδια και αφιερώματα στη μνήμη των θυμάτων.
Μπρος στο αυτοσχέδιο «εικονοστάσι», γονατιστός παρά τον συνωστισμό, με ένα κερί στο χέρι, ένας νεαρός γύρω στα τριάντα με κλειστά τα μάτια, έμοιαζε να ταξιδεύει μακριά... «θέλω να πείσω ακόμα και τον εαυτό μου ότι κάτι προσφέρω με το να μην ξεχνώ» εξήγησε στους δημοσιογράφους που τον περίμεναν να σηκωθεί.
Ένας ασπρομάλλης μεσήλικας με χακί σακάκι έφτασε βιαστικά και άφησε μια ανθοδέσμη. Εξήγησε τη δική του ιστορία: Τον λένε Ζορζ κι ακριβώς ένα χρόνο πριν, αποφάσισε να καλέσει το βράδυ δύο φιλικά ζευγάρια για να φάνε σπίτι του.
Το ένα ζευγάρι έπαιρνε απεριτίφ στο καφέ «La belle equipe» και το άλλο στο «Petit Cambodge», δέχθηκαν όμως την πρόσκλησή του και μετακινήθηκαν σπίτι του. Όταν έμαθαν ότι και τα δύο καφέ έγιναν στόχος των τρομοκρατών, συνειδητοποίησαν ότι ο φίλος τους συμπτωματικά τους είχε τη ζωή.
Έξω από το μουσικό θέατρο μια ροζ λεπτή κορδέλα τυλίγει σκαρφαλώνοντας τον παχύ κορμό ενός δένδρου, με κολλημένα λευκά χαρτάκια που περιέχουν μηνύματα, που μοιάζουν να θέλουν ν' ακουστούν στα ουράνια: «μια τρυφερή σκέψη για σένα γιε μου, ο πατέρας σου που σε αγαπάει», «οι σκέψεις μας συνοδεύουν τον Στεφάν και όλη του την οικογένεια» και ακόμα «σε όσους έζησαν αυτό το τρομερό γεγονός και στον αδελφό μου Κριστόφ που δείχνει μεγάλο κουράγιο εδώ και ένα χρόνο».
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.