ΣΑΡΩΝΕΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ: Ο ΑΝΙΨΙΟΣ ΤΟΥ ΦΙΝΤΕΛ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΡΑΟΥΛ ΚΑΣΤΡΟ

Ο γιος του σημερινού προέδρου της Κούβας Ραούλ Κάστρο και ανιψιός του ιστορικού ηγέτη Φιντέλ, Αλεχάνδρο Κάστρο, από πολλούς θεωρείτα...

Ο γιος του σημερινού προέδρου της Κούβας Ραούλ Κάστρο και ανιψιός του ιστορικού ηγέτη Φιντέλ, Αλεχάνδρο Κάστρο, από πολλούς θεωρείται ως ο επόμενος πρόεδρος της Κούβας.

Η θητεία του Ραούλ Κάστρο, ο οποίος είναι 86 ετών, ολοκληρώνεται στις 24 Φεβρουαρίου του 2018, όπως έχει ανακοινώσει ο ίδιος, και οι επικεφαλής του καθεστώτος στην Κούβα προετοιμάζονται εδώ και αρκετό καιρό για την διάδοχη κατάσταση. Είναι πολύ πιθανόν όμως, ο θάνατος του Φιντέλ να επισπεύσει τις διαδικασίες διαδοχής.

Πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι ο επόμενος πρόεδρος της Κούβας θα μπορούσε να είναι ο Αλεχάνδρο Κάστρο, ο οποίος έχει το βαθμό του Συνταγματάρχη στο Υπουργείο Εσωτερικών και εκπροσωπεί τη χώρα του σε πολλές διεθνείς συναντήσεις. Ο Αλεχάνδρο Κάστρο είχε επισκεφθεί πρόσφατα την Ελλάδα και μου είχε δώσει μια μακροσκελή συνέντευξη κάτω από τον Παρθενώνα. Η συνέντευξη αυτη περιλαμβάνεται στο νέο μου βιβλίο για τη Λατινική Αμερική, "Το Καμένο Παλάτι", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ.

Ο Αλεχάνδρο Κάστρο, μεταξύ άλλων, είχε δηλώσει σε αυτή τη συνέντευξη πως ο κομμουνισμός είναι μια ουτοπία και πως δεν θεωρεί χρήσιμο να διεξαχθούν ελεύθερες εκλογές στην Κούβα, τουλάχιστον με τον τρόπο που τον αντιλαμβάνεται η Δύση. Ο Κάστρο αναφέρθηκε επίσης στο είδος της Δημοκρατίας που εφαρμόζεται στην Κούβα, μετά από την Επανάσταση του 1959.

Ακολουθεί ένα απόσπασμα από την συνέντευξη του Αλεχάνδρο Κάστρο.

- Πως βλέπετε το μέλλον της Κούβας μετά από την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων της χώρας με τις ΗΠΑ;

Εδώ και πενήντα χρόνια υπάρχει αυτό το εμπάργκο, με συνεχείς επιθέσεις κάθε είδους, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας του Κράτους, από αυτή τη χώρα. Το εμπάργκο πρέπει να αρθεί. Πιστεύουμε ότι τώρα, με βάση τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται, θα προχωρήσουμε και θα αναπτυχθούμε ακόμη περισσότερο από ότι έχουμε κάνει μέχρι σήμερα.

Όπως γνωρίζεις, η χώρα μου έχει προχωρήσει σε πολλούς τομείς κοινωνικής ανάπτυξης και παρουσιάζει δείκτες που συγκρίνονται με εκείνους σε χώρες του Πρώτου Κόσμου. Συνεπώς πιστεύουμε ότι χωρίς αυτό το φορτίο του εμπάργκο θα αναπτυχθούμε ακόμη περισσότερο για να δημιουργήσουμε τον βιώσιμο σοσιαλισμό της ευημερίας που φιλοδοξούμε να δημιουργήσουμε, και ο οποίος είναι μια επιθυμία του κουβανικού λαού.

- Χωρίς αμφιβολία ξεκίνησε μια νέα εποχή για την Κούβα. Στο μέλλον πιστεύετε ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί ο καπιταλισμός στην Κούβα;

Με τίποτα δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί. Γιατί ο κουβανικός λαός έχει υποφέρει από αυτό το σύστημα. Όχι μόνο σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο αλλά και στο θέμα της καταπίεσης που υπέστη. Αυτό είναι που έκανε η αυτοκρατορία των ΗΠΑ όταν άρχισε να χάνει την επιρροή της στη Λατινική Αμερική. Έχουμε μια περίπτωση, του Χένρι Κίσινγκερ, ένας γνωστός Αμερικανός διανοούμενος, που διετέλεσε και υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Νίξον, ο οποίος βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης… Του έδωσαν το Νόμπελ Ειρήνης επειδή έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση των σχέσεων με την Κίνα. Ωστόσο, υπήρξε ένας άνθρωπος που βρισκόταν πίσω από όλες τις καλυμμένες πολεμικές επιθέσεις εναντίον της Κούβας, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών δολοφονιών. Αυτές είναι κάποιες αντιφάσεις που δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές. Για αυτό το λόγο η Κούβα δεν θα μπορούσε ποτέ να εφαρμόσει τον καπιταλισμό. Γιατί έχει ζήσει όλες αυτές τις εμπειρίες.

- Πολλοί ρωτάνε για ποιο λόγο στην Κούβα, από το 1959, δεν διεξάγονται ελεύθερες εκλογές.

Είναι πολύ σημαντικό να μου κάνεις αυτή την ερώτηση εδώ σε αυτό το μέρος. Στην κοιτίδα της Δημοκρατίας. Έχοντας τον Παρθενώνα σαν φόντο σε αυτή την συνάντηση. Θα σου πω ορισμένα πράγματα σχετικά με το θέμα αυτό, γιατί μου φαίνεται ότι είναι το κατάλληλο μέρος για να κάνεις μια τέτοια ερώτηση. Πρέπει να πούμε ότι στις αστικές δημοκρατίες η λαϊκή θέληση είναι αυτή που επικράτησε. Αυτή η Δημοκρατία έγινε σημείο αναφοράς για τη Δημοκρατία των ΗΠΑ και για τη Λατινική Αμερική. Εμείς εφαρμόζουμε την εμπειρία της Κούβας. Κατανοούμε ότι είναι η δική μας εμπειρία. Δεν λέμε ότι είναι τέλεια, αλλά έχει τη στήριξη του λαού. Έχει ρίζες στην αληθινή Δημοκρατία. Μια Δημοκρατία που εκπροσωπεί τους ταπεινούς, εκείνους που εργάζονται και παράγουν. Που δεν ζουν από την κερδοσκοπία.

Συνεπώς, για αυτό το λόγο λέμε ότι η αστική Δημοκρατία, όπως είναι, έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια στη Δημοκρατία του χρήματος. Το χρήμα όμως δεν είναι η έκφραση του λαού. Οπότε, όταν μιλάμε για τη Δημοκρατία στην Κούβα, είναι μια Δημοκρατία συμμετοχική. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στην αντιπροσωπευτική αστική Δημοκρατία και στην συμμετοχική Δημοκρατία της Κούβας. Είναι μια Δημοκρατία που τα πάντα τα συζητάει με τον λαό. Είναι μια Δημοκρατία όπου κάθε ζήτημα που είναι σημαντικό και έχει επιπτώσεις στην κοινωνία τίθεται σε διαβούλευση. Στην Κούβα δεν έχουν εφαρμοστεί νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας. Εσύ καταλαβαίνεις για τι πράγμα σου μιλάω γιατί εσύ το έχεις ζήσει. Είσαι Ελληνο περουβιανός.

- Αν δοθεί ένα τέλος στο εμπάργκο εναντίον της Κούβας θα μπορούσαν να διεξαχθούν εκλογές στην χώρα;

Αντιλαμβάνεσαι τον παραλογισμό; Συζητάμε για την επίθεση σε μια χώρα που γίνεται για να της επιβληθεί ένα πολιτικό σύστημα που είναι αβέβαιο και που δεν έχει δώσει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Είναι ένας παραλογισμός. Σου λέω ότι εκλογές πιο άμεσες από τις δικές μας δεν υπάρχουν.

- Τελικά ο κομμουνισμός εφαρμόστηκε στην Κούβα ή όχι;

Όχι. Σου έλεγα ότι ο κομμουνισμός είναι μια φιλοδοξία. Συνεπώς δεν έχει εφαρμοστεί σε κανένα μέρος. Πραγματικά είναι ακόμη μια ουτοπία. Οι κλασικοί του μαρξισμού μίλησαν για τον κομμουνισμό αναφερόμενοι σε μια κοινωνία η οποία έπρεπε να επιδιωχθεί. Μια κοινωνία που να είναι πραγματικά δίκαιη, όπου να υπάρχουν πραγματικά οι συνθήκες για μια κοινωνική ισότητα. Να επικρατούν εκείνοι που προσφέρουν περισσότερο στην κοινωνία. Όπου θα ξεχώριζαν εκείνοι που θα είχαν περισσότερες ικανότητες, εκείνοι που θα πρόσφεραν περισσότερα. Όπου δεν θα υπήρχε κανένας φτωχός, που να έχει ανάγκη, όπως έχει προκαλέσει ο καπιταλισμός.

Λοιπόν ο κομμουνισμός είναι μια φιλοδοξία. Είναι ένα ιδανικό, ένα όνειρο. Είναι σαν να έχεις μια έντονη επιθυμία για κάτι που θα ήταν το καλύτερο αλλά είναι δύσκολο να το κάνεις πραγματικότητα. Και αυτό επειδή πρέπει να τα βάλεις με την ανθρώπινη φύση, με τον ανθρώπινο εγωισμό, με τον εγωισμό εκείνων των ανθρώπων που αυτό που επιδιώκουν είναι να εξασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα, σε βάρος των εθνών και σε βάρος των λαών. Έχουν οικονομική εξουσία, έχουν πολιτική εξουσία και στρατιωτική δύναμη. Για αυτό ο κομμουνισμός εξακολουθεί να είναι μια φιλοδοξία. Στην Κούβα όμως, δημιουργείται μια σοσιαλιστική κοινωνία. Είναι ένας προθάλαμος της κομμουνιστικής κοινωνίας που είναι μια φιλοδοξία, πολύ δύσκολο για να επιτευχθεί. Αλλά είναι μια επιθυμία που αξίζει τον κόπο να αγωνιστείς για αυτήν. Ο σοσιαλισμός προσπαθεί να βελτιώσει την κοινωνία, έτσι ώστε να υπάρχει μια κοινωνία όπου όλοι να προοδεύουν, όπου να μην προοδεύουν οι ελίτ. iefimerida.gr