ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ... ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΤΑ ΛΕΜΕ...;;; ΜΕΡΙΚΕΣ ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΦΤΑΝΟΥΝ...;;; Αν μέχρι χθες, παρά το μπαράζ δηλώσεων Ερντογάν για τη Συν...
ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ... ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΤΑ ΛΕΜΕ...;;; ΜΕΡΙΚΕΣ ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΦΤΑΝΟΥΝ...;;;
Αν μέχρι χθες, παρά το μπαράζ δηλώσεων Ερντογάν για τη Συνθήκη της Λωζάννης αλλά και την έντονη κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο σε επίπεδο παραβιάσεων, υπήρχαν κάποιοι που πίστευαν ότι ο Τούρκος πρόεδρος μιλάει για το εσωτερικό του ακροατήριο ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο πλην του ότι απλώς προαναγγέλλει σύγκρουση με την Ελλάδα, σήμερα, δεν πρέπει να υπάρχει πια κανείς που να διατηρεί ακόμη αμφιβολίες για το τι πρόκειται να γίνει: μετά και τις χθεσινές δηλώσεις Τσαβούσογλου σύμφωνα με τις οποίες τα Υμια είναι τουρκικό έδαφος, η Ελλάδα οφείλει να θεωρεί πλέον δεδομένο ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται να χτυπήσουν. Και, πιθανότατα, θα το κάνουν γρήγορα.
Οι διαρκείς προαναγγελίες που κλιμακώνονται σταθερά, έχουν ως στόχο να «μετρήσουν» δύο πράγματα: πρώτον, την αντίδραση των μεγάλων δυνάμεων. Τέτοια δεν υπήρξε μέχρι χθες. Και, δεύτερον, την αντίδραση της Ελλάδας: εκεί, δυστυχώς, η Τουρκία έχει, εμπειρικά τουλάχιστον, κάθε λόγο να νιώθει ότι αυτή δεν θα είναι επαρκής να την σταματήσει.
Ο χρόνος στον οποίο συμβαίνουν όλα αυτά, έχει πολύ μεγάλη σημασία: οι ΗΠΑ βρίσκονται (όπως και το 1974) σε στιγμή μετάβασης της εξουσίας, γεγονός που η Τουρκία το αντιλαμβάνεται, ίσως ορθά, ως «παράθυρο ευκαιρίας» για να προκαλέσει τετελεσμένα.
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα είδος ημιδιάλυσης, έχει μπροστά της τον εφιάλτη της νέας αξιολόγησης και υφίσταται, σε αμυντικό επίπεδο, ήδη τις συνέπιες της μακράς περιόδου της κρίσης.
Από την άλλη πλευρά, η Ευρώπη είναι από αμήχανη έως αδιάφορη για το θέμα – και η Τουρκία το βλέπει αυτό καθαρά, ενώ φοβάται και την Αγκυρα ως προς το μεταναστευτικό.
Με άλλα λόγια, αν η Τουρκία αποφάσιζε να προχωρήσει σε στρατιωτικές ενέργειες αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας, θα το έκανε τώρα. Και, όπως όλα πλέον δείχνουν, είναι εξαιρετικά πιθανό να το κάνει.
Η Ελλάδα δεν διαθέτει πια την πολυτέλεια της αυταπάτης.
Δεν μπορεί, με όλα αυτά τα δεδομένα, να συνεχίσει να με την ψευδαίσθηση ότι είτε η Τουρκία θα ξεχάσει όλα αυτά που λέει, είτε ότι η Ευρώπη θα σπεύσει να τη σταματήσει.
Η Ελλάδα οφείλει να κινηθεί λαμβάνοντας πολύ σοβαρά υπόψη της της απειλές και, συνεπώς, να είναι, ανά πάσα στιγμή, έτοιμη για πόλεμο με ότι αυτό σημαίνει: ενωμένη, συνειδητοποιημένη, στρατιωτικά προετοιμασμένη, απόλυτα αποφασισμένη να χτυπήσει και αυτή.
Και μπορεί να το κάνει. Αν η χώρα είναι αποφασισμένη, μπορεί να υπερασπιστεί, παρά τις τεράστιες δυσκολίες, αποτελεσματικά τον εαυτό της.
Όπως πρέπει.
Πηγή «Το Βήμα» - Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος
Οι διαρκείς προαναγγελίες που κλιμακώνονται σταθερά, έχουν ως στόχο να «μετρήσουν» δύο πράγματα: πρώτον, την αντίδραση των μεγάλων δυνάμεων. Τέτοια δεν υπήρξε μέχρι χθες. Και, δεύτερον, την αντίδραση της Ελλάδας: εκεί, δυστυχώς, η Τουρκία έχει, εμπειρικά τουλάχιστον, κάθε λόγο να νιώθει ότι αυτή δεν θα είναι επαρκής να την σταματήσει.
Ο χρόνος στον οποίο συμβαίνουν όλα αυτά, έχει πολύ μεγάλη σημασία: οι ΗΠΑ βρίσκονται (όπως και το 1974) σε στιγμή μετάβασης της εξουσίας, γεγονός που η Τουρκία το αντιλαμβάνεται, ίσως ορθά, ως «παράθυρο ευκαιρίας» για να προκαλέσει τετελεσμένα.
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα είδος ημιδιάλυσης, έχει μπροστά της τον εφιάλτη της νέας αξιολόγησης και υφίσταται, σε αμυντικό επίπεδο, ήδη τις συνέπιες της μακράς περιόδου της κρίσης.
Από την άλλη πλευρά, η Ευρώπη είναι από αμήχανη έως αδιάφορη για το θέμα – και η Τουρκία το βλέπει αυτό καθαρά, ενώ φοβάται και την Αγκυρα ως προς το μεταναστευτικό.
Με άλλα λόγια, αν η Τουρκία αποφάσιζε να προχωρήσει σε στρατιωτικές ενέργειες αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας, θα το έκανε τώρα. Και, όπως όλα πλέον δείχνουν, είναι εξαιρετικά πιθανό να το κάνει.
Η Ελλάδα δεν διαθέτει πια την πολυτέλεια της αυταπάτης.
Δεν μπορεί, με όλα αυτά τα δεδομένα, να συνεχίσει να με την ψευδαίσθηση ότι είτε η Τουρκία θα ξεχάσει όλα αυτά που λέει, είτε ότι η Ευρώπη θα σπεύσει να τη σταματήσει.
Η Ελλάδα οφείλει να κινηθεί λαμβάνοντας πολύ σοβαρά υπόψη της της απειλές και, συνεπώς, να είναι, ανά πάσα στιγμή, έτοιμη για πόλεμο με ότι αυτό σημαίνει: ενωμένη, συνειδητοποιημένη, στρατιωτικά προετοιμασμένη, απόλυτα αποφασισμένη να χτυπήσει και αυτή.
Και μπορεί να το κάνει. Αν η χώρα είναι αποφασισμένη, μπορεί να υπερασπιστεί, παρά τις τεράστιες δυσκολίες, αποτελεσματικά τον εαυτό της.
Όπως πρέπει.
Πηγή «Το Βήμα» - Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.