ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ... ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΟΛΑΚΕΡΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ...

Είναι Δεκέμβρης του 1944. Η Ελλάς έχει αποτινάξει από πάνω της το ζυγό της γερμανικής κατοχής. Ο Δεύτερος Μεγάλος Πόλεμος έχει λήξε...

Είναι Δεκέμβρης του 1944. Η Ελλάς έχει αποτινάξει από πάνω της το ζυγό της γερμανικής κατοχής. Ο Δεύτερος Μεγάλος Πόλεμος έχει λήξει και το Έθνος μας θεωρητικά ανήκει στο πλευρό των Νικητριών Δυνάμεων. Επομένως αυτό σήμαινε δύο πολύ βασικά πράματα. Πρώτον, έπρεπε να συγκροτηθεί ελληνική πολιτεία και τακτικός ελληνικός στρατός. Και δεύτερον, έπρεπε να αποκατασταθεί η εδαφική ακεραιότητα τής Ελλάδος σύμφωνα με τις διεθνώς αποδεκτές συμφωνίες.

Όμως η Ελλάς μήτε Δύναμη θεωρείτο μήτε ως σύμμαχος αντιμετωπίστηκε από τούς ψευτοσυμμάχους. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητος υπό το Γ. Παπανδρέου σχηματίστηκε και οι αντάρτικες ομάδες τής απελευθέρωσης συμφωνήθηκε να διαλυθούν ώστε να πάμε στη δημιουργία Εθνικού Στρατού, όπως αρμόζει στις ελεύθερες και ευνομούμενες Πολιτείες. Όμως Πολιτεία δεν πρόλαβε να συγκροτηθεί, διότι μια ψευτοαντιστασιακή ομάδα, οι ελληνόφωνοι κομμουνιστές, επέλεξαν να επιχειρήσουν να φτιάξουν δια τής βίας μαρξιστική δικτατορία. Η δε κυβέρνηση δεν κατόρθωσε, καίτοι κατήγγειλε τούς κομμουνιστές, να δει τα μισελληνικά σχέδια τού σιωνιστικού νεοταξισμού.

Δεν κατόρθωσε να δει τη μισελληνική καταιγίδα η ελληνική κυβέρνηση διότι έπασχε από το σύνδρομο τού πολιτικάντη που δεν διαθέτει δική του βούληση παρά μονάχα ανάγκη στέγασης κάτω από κάποιον διεθνή προστάτη. Και τα ελεύθερα έθνη δεν προέκυψαν ποτέ μετά το τέλος τού Β Παγκοσμίου Πολέμου. Τα γεράκια τής Παγκοσμιοποίησης τα μοίρασαν σε Εσπερία και Σοβιετία, δίδοντας την Ελλάδα στη σφαίρα επιρροής τής Εσπερίας με τη σύμφωνη γνώμη των σοβιετικών αφεντικών των ελληνόφωνων κομμουνιστών.

Όμως το ελληνικό κράτος έπρεπε να μείνει αλυσοδεμένο, επαίτης, ελεγχόμενο στις πράξεις του, χρεωμένο οικονομικά και κουτσουρεμένο εδαφικά. Κι αυτό το σχέδιο έλαβε το ψευδεπίγραφο όνομα «εμφύλιος πόλεμος» που στην πραγματικότητα ήταν ένας καραμπινάτος και συστημικός συμμοριτοπόλεμος. Ο ρόλος τού στρατιωτικού εκτελεστή τής Πατρίδος μας ανατέθηκε στο κόμμα τού εγκλήματος και τής προδοσίας, όπως πολύ ορθά το αποκάλεσε ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου.

Δεν γνώριζαν οι κομμουνιστές άραγε σε ποιο σκέλος τού νεοταξικού κτήνους είχε παραχωρηθεί η δήθεν ελεύθερη Ελλάς με τη σύμφωνη γνώμη των αφεντικών τους; Σαφέστατα και το γνώριζαν. Όμως το σχέδιο που εξελισσόταν ήθελε την πολιτική και την εθνική μας δολοφονία. Ήθελε νεκρούς Έλληνες και ερείπια. Ήθελε συμβολικούς στόχους να σωριάζονται. Ήθελε διχασμό και παντελή αποδιοργάνωση, αφού οι Έλληνες με ενότητα και εθνικά οράματα είναι σε θέση να παράξουν Φυσική, Κραταιά και Παραγωγική Εθνική Οντότητα.

Έτσι λοιπόν τα χτυπήματα που αποφάσισε να μάς επιφέρει η Ξενοκρατία δόθηκαν μέσα στην πρωτεύουσα τού Ελληνικού Κράτους. Και οι στόχοι που επιλέχθηκαν ήταν τα Σώματα Ασφαλείας. Οι ερυθροί προβοκάτορες μέσα στην ελληνική κοινωνία μιλούν για την ανάγκη επιβολής δήθεν λαϊκής κυριαρχίας. Το πρώτο ελληνικό αίμα πέφτει. Και τα όπλα που ποτέ δεν παραδόθηκαν στις Αρχές τού Κράτους βγήκαν για να χτυπήσουν, αλίμονο, αδερφικά κορμιά.

Στο αιματηρό συλλαλητήριο που διοργάνωσαν οι κομμουνιστές, η Ελληνική Αστυνομία αναγορεύτηκε σε εχθρό τάχα τού ελληνικού λαού. Τα αστυνομικά τμήματα χτυπήθηκαν ανηλεώς από τούς μισέλληνες μαρξιστές. Οι νεκροί αστυνομικοί στο αστυνομικό τμήμα Καλλιθέας και σε άλλα τμήματα τής πρωτευούσης ήταν οι πρώτοι μάρτυρες μιας Ελλάδος που πάλευε για τη ζωή της. Και στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε η Ελληνική Χωροφυλακή.

Οι Ερυθροί Γύπες έχοντας αιφνιδιάσει την Πολιτεία επικρατούν σε πολλά σημεία των Αθηνών και κατευθύνονται στο Μαρτυρικό Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη. Μέσα στο Στρατόπεδο βρίσκονται τα νέα στελέχη τής Ελληνικής Χωροφυλακής, νέα παιδιά με όρεξη να προσφέρουν την Ασφάλεια στο Έθνος και μαζί τους Εθνικιστές Μαχητές που έφτασαν γρήγορα στον τόπο τής μεγάλης θυσίας για να συνδράμουν την απόκρουση τής λαίλαπας.

Εκείνες τις μεγαλειώδεις στιγμές το Στρατόπεδο Μακρυγιάννη είχε γίνει το Κάστρο τής λευτεριάς ολάκερου τού Ελληνικού Γένους. Τα βλέμματα των Ελλήνων και η Καρδιά τής Ελλάδος ήταν στραμμένα και χτυπούσαν μέσα στο σύγχρονο βωμό τού ελληνικού αίματος. Η ελπίδα πως ένας νέος κατακτητής δεν θα πάρει τη θέση τού παλαιού έπρεπε πάσει δυνάμει να κρατηθεί ζωντανή. Άλλη λέξη για τούς Εθνικιστές Χωροφύλακες και Πολεμιστές τής Φυλής μας δεν υπήρξε αποδεκτή παρά μονάχα μία. Νίκη ή Θάνατος. Νίκη για την Ελλάδα και Θάνατος για τούς Μισέλληνες.

Η Νίκη τού Έθνους ήρθε. Οι Ερυθροί Εισβολείς αποκρούστηκαν τότε για να επανεμφανιστούν αργότερα. Οι απώλειες για τούς Μαχητές τού Συντάγματος Χωροφυλακής, Χωροφύλακες, Χίτες και άλλους Εθνικούς Αγωνιστές, ήταν 41 νεκροί, 62 τραυματίες και 29 Εθνομάρτυρες αιχμάλωτοι που εκτελέστηκαν από τούς κομμουνιστές.

Τιμή και Δόξα στους Ηρωικούς Φρουρούς τής Φυλής μας. Κι αν το όραμα τής Μεγάλης και Ελεύθερης Ελλάδος προδόθηκε έκτοτε, το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα θα λευτερώσει ολοκληρωτικά το Έθνος μας από τη σημερινή Ξενοκρατία και τούς νέους διχαστές, τις καθεστωτικές εγκληματικές συμμορίες. Oι ορατές και αόρατες φυλακές θα καταπέσουν. Και η Ελλάς θα δοξαστεί από τα παιδιά της. Πεσόντες τού Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, Αθάνατοι!!!

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ