ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ Κάποια εντύπωση που πήγε να σχηματισθεί ότι οι Ευρωπαίοι αρχίζουν, κατά το λεγόμενο, να τραβάνε το χαλί από τ...
Κάποια εντύπωση που πήγε να σχηματισθεί ότι οι Ευρωπαίοι αρχίζουν, κατά το λεγόμενο, να τραβάνε το χαλί από την κυβέρνηση νομίζω ότι δεν ισχύει. Η ανοχή τους παρατείνεται, συγχρόνως όμως και οι απαιτήσεις τους αυξάνονται, όπως άλλωστε αυξάνεται και το κόστος της παραμονής τους στην εξουσία. Επομένως, για να απαλλαγούμε από τη σημερινή κυβέρνηση, μόνον δύο τρόποι υπάρχουν: είτε να χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία είτε να αποφασίσει τις πρόωρες εκλογές.
Ανάλογη είναι και η στάση των ΑΝΕΛ, των οποίων τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις τούς θέτουν σταθερά εκτός της επομένης Βουλής· και για αυτούς, ο μόνος δρόμος είναι μπροστά. Η ένταση στα ελληνοτουρκικά τούς ευνοεί, καθώς βολεύει ως δικαιολογία προς τους ψηφοφόρους τους – καθιστά, υποτίθεται, τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση απαραίτητη. Ισως αυτός να είναι μάλιστα ο λόγος για τον οποίο ο Π. Καμμένος συστηματικά τροφοδοτεί την ένταση με δηλώσεις του και όχι η δήθεν παρορμητικότητα του χαρακτήρα του. Χθες πάλι, χαρακτήρισε τον Ερντογάν «στυγνό δικτάτορα»· θα περιμένουμε την απάντηση από τους απέναντι κ.ο.κ.
Το δεύτερο εξαρτάται αποκλειστικά από τον Αλέξη Τσίπρα και τι θέλει. Θέλει να φύγει με πρόωρες εκλογές ή να εξαντλήσει την τετραετία; Για να χρησιμοποιήσω, δηλαδή, την ωραία φράση ενός φίλου, «θέλει να φύγει με ασθενοφόρο ή νεκροφόρα»; Βλέποντας ή, μάλλον, τρέχοντας και κάνοντας – και πάντα αυτοσχεδιάζοντας, εννοείται. Προς το παρόν, βρίσκονται στη φάση όπου συνειδητοποιούν την παγίδευσή τους και παριστάνουν ότι όλα πάνε καλά και σύμφωνα με το σχέδιο. Εμμένουν αμήχανα στον μύθο τους. Το βλέπουμε, κατ’ αρχάς, στον πρωθυπουργό. Το μεσημέρι, στον Πανάγιο Τάφο στην Ιερουσαλήμ, θυμήθηκε ότι είναι «μηχανικός» και μάλιστα του Πολυτεχνείου – ίσως επειδή χρειάζεται να ακούει τον εαυτό του να το λέει ώστε να το πιστέψει και ο ίδιος. Το βράδυ από την Αθήνα, μοίρασε το πλεόνασμα του 2016, ενώ η αξιολόγηση είναι ακόμη μετέωρη.
Το βλέπουμε και στους υπουργούς αλλά και στους απλούς υφυπουργούς και βουλευτές, όπως ο Ν. Συρμαλένιος, τον οποίο άκουγα χθες, σε μια συνέντευξη στο ραδιόφωνο, να εξηγεί πώς όλα αλλάζουν προς το καλύτερο από τότε που ο Τσίπρας μάζεψε στην Αθήνα τους Σοσιαλιστές του Νότου και άλλα τέτοια θλιβερά – ήταν σαν αμήχανος παππούς που αυτοσχεδιάζει ένα παραμύθι για τα καθυστερημένα εγγόνια του. Εν πάση περιπτώσει, το συμπέρασμα είναι ότι, μέχρι στιγμής, όλα δείχνουν νεκροφόρα...
Μετά τις αποφάσεις του δικαστηρίου για τους οκτώ Τούρκους φυγάδες, με απασχολεί το ερώτημα αν είναι όντως ανεξάρτητη η ελληνική Δικαιοσύνη ή απλώς είναι η κυβέρνηση ανίκανη να την ελέγξει. Οπως συνήθως, η απάντηση πρέπει είναι ένας συνδυασμός και των δύο. Πάντως, το ζήτημα δεν θα πάψει να υφίσταται και η αιτία βρίσκεται στη διαφοροποίηση των δικαστικών αποφάσεων για τους οκτώ. Βεβαίως, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και ούτε μπορούμε να γνωρίζουμε τι είχε υπ’ όψιν του το δικαστήριο· όμως, δεν παύει να είναι περίεργο ότι δέχθηκε την έκδοση των τριών και όχι των υπόλοιπων πέντε. Κάποια λογική εξήγηση πρέπει να υπάρχει και καλό θα ήταν να την ακούσουμε, ώστε να διαλυθούν οι περιττές σκιές...
Περί δανείων
Ο τέως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας «έσπασε την εκκωφαντική σιωπή του» και αποκάλυψε ότι είχε ζητήσει «δάνειο από τον Πούτιν»· και φυσικά ο Πούτιν δεν του το έδωσε. Με την ευκαιρία, πάντως, θα είχε ενδιαφέρον να μας έλεγε τι γίνεται με τις δικαστικές διώξεις που αντιμετωπίζει ο ίδιος για χρέη στον κατασκευαστή της ιδιωτικής κατοικίας του. Πρωτοφανές για διατελέσαντα πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας...
Ατρόμητος Κατσίκης
Ο βουλευτής Κατσίκης των ΑΝΕΛ, που συμμετείχε στην πρόσφατη εκδρομή στο Καστελλόριζο της κοινοβουλευτικής επιτροπής φιλίας ΣΥΡΙΖΑ - Χρυσής Αυγής, απάντησε στους επικριτές του happening. Οσοι δεν ήλθαν, είπε, «φοβήθηκαν για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητά τους», ενώ ο ίδιος δεν είναι «ψοφοδεής και θρασύδειλος». Αντε τώρα να του εξηγείς, του καημένου, ότι τα ελληνοτουρκικά δεν είναι θέματα της τάξεως ενός τσαμπουκά για το παρκάρισμα και ότι είναι επικίνδυνο να τα παίρνει τόσο προσωπικά. Μάταια κάθε προσπάθεια· οπότε ας φέρει κάποιος τη λεκάνη και ας ρίξουμε μέσα καμιά σαρανταριά μαρούλια (και δυο-τρία καρότα για νοστιμιά) να του δώσουμε του ανθρώπου να ευχαριστηθεί. Καλύτερα να τρώει παρά να μιλάει αυτός ο Κατσίκης...
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.