ΣΕ ΜΙΑ ΡΑΧΟΥΛΑ ΚΑΘΟΝΤΑΝ Ο ΣΗΦΗΣ ΚΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ... ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΣΚΑΕΙ ΜΥΤΗ ΕΝΑΣ ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ...

Σε μιά ραχούλα καθόνταν ο Σήφης και ο Μανούσος και αγνάντευαν την δύση του ήλιου στον Ψηλορείτη. Κάποια στιγμή πλησιάζει ένας τουρί...

Σε μιά ραχούλα καθόνταν ο Σήφης και ο Μανούσος και αγνάντευαν την δύση του ήλιου στον Ψηλορείτη. Κάποια στιγμή πλησιάζει ένας τουρίστας καί τους λέει:

– Ντου γιου σπικ ιγκλις; Κοιτιώνται οι δυό τους και απαντάει ο Μανούσος: – Τς.

– Σπρέχεν ζι ντόιτς; – Τς.

– Παρλάρε ιταλιάνο; – Τς.

– Παρλέ βου φρανσέ; – Τς.

– Πάρλα εσπανιόλ; – Τς.

Απογοητευμένος ο τουρίστας απομακρύνεται. Λέει ο Σήφης του Μανούσου:

– Μωρέ Μανούσο…

– Μμμμ;

– Μωρέ Μανούσο δεν κατέχομε καμμιά ξένη γλώσσα. Πρέπει να πάμε να μάθουμε καμμία…

– Γιάντα μωρέ Σήφη; Ήντα να τηνε κάμομε;

– Ε, τί… Για να μπορούμε να συνεννοηθούμε.

– Γιάντα, και τούτος που ήξευρε πέντε μωρέ, συνεννοήθηκε;

..