Σ. ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ: Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΕΛΕΙ ΜΕ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟ ΙΝΤΖΙΡΛΙΚ - ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΗΠΑ;

Η Τουρκία με την εμφάνιση της κρίσης στη Συρία στις αρχές του 2011 συμμετείχε σε αυτήν με την πλευρά των «επιτιθεμένων» δυνάμεων, δηλ...

Η Τουρκία με την εμφάνιση της κρίσης στη Συρία στις αρχές του 2011 συμμετείχε σε αυτήν με την πλευρά των «επιτιθεμένων» δυνάμεων, δηλαδή των δυνάμεων εκείνων που είχαν ως στόχο την καταστροφή της χώρας και την ανατροπή του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.
Μάλιστα η Τουρκία ήταν ο βασικός πυλώνας του όλου εγχειρήματος, στο οποίο κεντρικοί παίκτες ήταν –μεταξύ άλλων– οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Αγγλία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. Και ήταν κεντρικός πυλώνας γιατί το τουρκικό έδαφος φιλοξένησε την ηγεσία της λεγόμενης συριακής αντιπολίτευσης, καθώς και τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (ΕΣΣ).
Στο έδαφος της Τουρκίας εκπαιδεύτηκαν χιλιάδες στελέχη του ΕΣΣ, από την Τουρκία περνούσαν όπλα και πυρομαχικά όλα αυτά τα χρόνια.
Όταν η Ρωσία αποφάσισε να βάλει βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, αποτρέποντας τη στρατιωτική επέμβαση, τότε ισχυροποιήθηκε ο Άσαντ και άρχισε να φυλλοροεί ο λεγόμενος ΕΣΣ. Τότε εμφανίστηκε η αλ Νούσρα, η οποία άρχισε να προβάλλει ως απειλή και για τη Δύση.
Η επιμονή της Ρωσίας στην παραμονή του Άσαντ, και ο κίνδυνος γενικής αποσταθεροποίησης από την ενδεχόμενη επικράτηση της αλ Νούσρα στη Συρία και το σουνιτικό Ιράκ, ανάγκασαν την Ουάσιγκτον να τροποποιήσει την πολιτική της, να συνεργαστεί με τη Συρία και να μην επιμένει πλέον στην ανατροπή του Σύρου προέδρου.
Όταν η Τουρκία είδε τη στροφή της Ουάσιγκτον ένιωσε προδομένη, αφού από τη μία πολιτικά είχε επενδύσει τα πάντα στην ανατροπή του Άσαντ και στην ανάληψη της εξουσίας από σουντικά ανδρείκελα της Άγκυρας, και από την άλλη διαπίστωσε ότι είχαν «φυτρώσει» στο μαλακό της υπογάστριο τρία κουρδικά καντόνια που απειλούσαν την εθνική της ασφάλεια και ενότητα.
Τότε η Τουρκία αναγκάστηκε να καταστρώσει τη δική της «εθνική» πολιτική για να αντιμετωπίσει την αναβαθμισμένη κουρδική απειλή.
Η νέα πολιτική της Άγκυρας ήταν μονομερής υποστήριξη της αλ Νούσρα και του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους που ισχυροποιήθηκε στη Συρία την περίοδο 2013-14. Κεντρικοί στόχοι θεωρήθηκαν ο έλεγχος του Χαλεπίου και του Ιντλίμπ μέσω της αλ Νούσρα, και η καταστροφή των κουρδικών καντονιών μέσω του ΙΚ.

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news