ΟΙ ΠΕΜΠΤΕΣ ΤΟΥ 1980...ΤΟΤΕ ΠΟΥ Ο ΑΡΗΣ ΕΝΩΝΕ ΚΑΙ ΝΕΚΡΩΝΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

ΤΟ παρακάτω κείμενο ενδεχομένως να δημιουργήσει πολλές στιγμές νοσταλγίας στους σημερινούς 40άρηδες και σίγουρα θα δημιουργήσει πο...

ΤΟ παρακάτω κείμενο ενδεχομένως να δημιουργήσει πολλές στιγμές νοσταλγίας στους σημερινούς 40άρηδες και σίγουρα θα δημιουργήσει πολλές απορίες στους κάτω των 30 ετών αναγνώστες.

Στην Ελλάδα. Στο μπάσκετ. Στα τέλη της δεκαετίας του 80'. Υπήρχε μόνο μία ομάδα. Ο Άρης. Βασικά δεν ήταν μόνο μία ομάδα μπάσκετ ο Άρης, ήταν ένα αθλητικοκοινωνικό φαινόμενο της εποχής . «Άρη θυμήσου πριν τόσα χρόνια μέσα στα ευρωπαϊκά σαλόνια...» και το Αλεξάνδρειο να γεμίζει με χαρτάκια και ταινίες από ταμιακές μηχανές στο τζάμπολ.

Το συγκεκριμένο κείμενο όμως δεν έχει στόχο να αναφερθεί σε όσα σήμαινε ο Άρης εντός παρκέ, αλλά εκτός.

Το βράδυ της Πέμπτης ήταν πάντα διαφορετικό. Έπαιζε ο Άρης.

Αυτό σήμαινε πως τα καλά εστιατόρια ήταν κλειστά. Τα θέατρα και τα μπουζούκια επίσης. Μη ξεχνάτε πως αναφερόμαστε στην εποχή του ΠΑΣΟΚ, στην εποχή της ασυδοσίας, στην εποχή του «Τσοβόλα δώσ΄τα όλα».

Στα μπουζούκια δεν έβρισκες καρέκλα, όχι τραπέζι. Στα θέατρα επίσης. Και όμως η Πέμπτη ήταν η αργία τους. Λόγω Άρη και μόνο.

Σημαντική παράμετρος η οποία αναδεικνύει ακόμη περισσότερο τη δυναμική εκείνης της ομάδας.

Μπουζούκια και θέατρα δεν ήταν κλειστά μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στην Αθήνα.

Όλα, όχι κάποια.

Για τους δρόμους δεν το συζητάμε.

21:45 το τζάμπολ και από τις 21:30 οι δρόμοι μεγάλης κυκλοφορίας ήταν άδειοι...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ GAZZETA