Μπορεί πολλοί να θεωρούν το σουβλάκι ως το εθνικό μας φαγητό, όμως στην πραγματικότητα το κρέας που τρώμε σε αυτό, μόνο ελληνικό δεν ε...
Μπορεί πολλοί να θεωρούν το σουβλάκι ως το εθνικό μας φαγητό, όμως στην πραγματικότητα το κρέας που τρώμε σε αυτό, μόνο ελληνικό δεν είναι.
Η πρώτη ύλη για τα σουβλάκια προέρχεται από τρεις βασικούς παραγωγούς με έδρα τη Δανία, την Ολλανδία και τη Γερμανία. Συγκεκριμένα, κάθε χρόνο στην Ελλάδα καταναλώνουμε περίπου 300.000 τόνους χοιρινό από τους οποίους οι 190.000 είναι εισαγόμενοι.
Για να κατανοήσουμε το μέγεθος του φαινομένου, ας το δούμε συγκριτικά με ένα από τα κύρια εξαγόμενα προϊόντα της Ελλάδας, τα ψάρια. Κάθε χρόνο η Ελλάδα κάνει εξαγωγές αξίας 420.000.000 ευρώ, ενώ τα έσοδα από τις εξαγωγές λαδιού κυμαίνονται από 250.000.000 έως 400.000.000 ευρώ ετησίως. Τα έσοδα αυτά δεν φτάνουν για να καλύψουν τις ανάγκες της χώρας σε χοιρινό και μοσχαρίσιο κρέας.
Βασικοί προμηθευτές της Ελλάδας είναι η δανέζικη Danish Crown, η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή εταιρεία και δεύτερη στον κόσμο σε παραγωγή χοιρινού, η ολλανδική Vion, βασικός προμηθευτής της ολλανδικής και γερμανικής αγοράς, όπου διαθέτει μονάδα παραγωγής και η γερμανική Tonnies, η μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου στη Γερμανία που αποτελεί οικογενειακή επιχείριση και ελέγχει και την ποδοσφαιρική ομάδα Σάλκε.
Το έλλειμμα αυτάρκειας της χώρας μας σε κόκκινο κρέας, είναι αποτέλεσμα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Στον εσωτερικό καταμερισμό της παραγωγής της ΕΟΚ οι χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά ανέλαβαν την παραγωγή κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων και οι χώρες του Νότου την παραγωγή ελαιόλαδου, φρούτων και λαχανικών.
Το 1980, πριν μπούμε στην ΕΟΚ η αυτάρκεια της Ελλάδας σε χοιρινό είχε φτάσει στο 85% και σε μοσχαρίσιο κρέας το 66% και σήμερα είναι στο 63% και 13% αντίστοιχα, ενώ ταυτόχρονα έχει αυξηθεί και η κατανάλωση, αφού η Ελλάδα είναι η 7η χώρα στον κόσμο με τη μεγαλύτερη κατά κεφαλήν κατανάλωση κόκκινου κρέατος.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.