Η Leah McLaren είναι μία Καναδέζα φεμινίστρια αρθρογράφος και μητέρα δύο γιών οι οποίοι - δυστυχώς για αυτήν - είναι τα τυπικά ζόρικ...
Η Leah McLaren είναι μία Καναδέζα φεμινίστρια αρθρογράφος και μητέρα δύο γιών οι οποίοι - δυστυχώς για αυτήν - είναι τα τυπικά ζόρικα αγοράκια. Η McLaren αισθάνθηκε ότι «προσβλήθηκε» από τον μικρότερο γιο της, που είναι μόνο 3 χρονών, όταν εκείνος απέρριψε τα «κοριτσίστικα» πράγματα και τώρα ορκίζεται να τον μετατρέψει σε μια «περήφανη πριγκίπισσα είτε του αρέσει, είτε όχι».
“Πριν λίγες ημέρες καθόμουν στο πάρκο με τον James, που είναι 3 ετών, όταν πήρα ένα λουλουδάκι και του το έδωσα δώρο. «Με τίποτα, μαμά», μου είπε, απομακρύνοντας το δώρο μου. «Τα λουλούδια είναι όμορφα και εγώ είμαι αγόρι».
Και σκέφτηκα: Αυτό ήταν. Τον γράφω σε μπαλέτο.
Καθώς ο James μεγαλώνει και αρχίζει να ανακαλύπτει τον εαυτό του, συνειδητοποιώ ότι οδηγείται μέσα από αυτά που απορρίπτει αυστηρά καθώς και μέσα από αυτά που πραγματικά αγαπά (ζόμπι, μαγεία, παγωτό, σκυλιά και χορό). Μερικά από τα πράγματα που ο ίδιος τώρα απορρίπτει πραγματικά δείχνει να αντιπαθεί (γιαούρτι, κάλτσες που προκαλούν φαγούρα, το να πάει για ύπνο), αλλά υπάρχουν άλλα πράγματα που αρχίζει να θέλει για λόγους προφανούς πολιτισμικής προετοιμασίας (sic).
Αλλά καθώς βλέπω τον γιο μου να απορρίπτει τα λουλούδια και τις κούκλες και ακόμη και τις ροζ γρανίτες - όλα όσα, μέχρι πρόσφατα, λάτρευε - με το σκεπτικό ότι είναι «κοριτσίστικα», κατάλαβα ότι υπάρχει κάτι εγγενώς σεξιστικό, ακόμη και συγκεκαλυμμένα μισογυνιστικό, με τον τρόπο που αποθαρρύνουμε τα αγόρια από τα ‘όμορφα’ πράγματα, ενώ λέμε στα κορίτσια ότι μπορούν να τα έχουν.
Αυτό το είδος μηνυμάτων είναι κακό για τα αγόρια επειδή είναι πολιτιστικά περιοριστικό (sic), αλλά με την ευρύτερη έννοια είναι ακόμα χειρότερο για τα κορίτσια. Γιατί τους λέει: Τα αγόρια είναι γενικά cool και τα κορίτσια είναι ανόητα και άχρηστα.
Όσο δεν μου αρέσει η ιδέα να κατηγοριοποιείται οτιδήποτε ως εγγενώς θηλυκό ή αρσενικό, είναι δύσκολο να εξηγήσεις τη μετα-πολιτιστική θεωρία του φύλου σε ένα τρίχρονο. Για τον James, ο κόσμος είναι λίγο δυαδικός αυτή τη στιγμή και το να προσπαθώ να του αλλάξω αυτή του την προοπτική σιγά-σιγά - έχει γίνει το μικρό σχέδιό μου. Μου δείχνει επίσης πόσο περίεργο μέρος πρέπει να είναι ο κόσμος για τα τρανσέξουαλ παιδιά ή για τα παιδιά που δεν συμμορφώνονται με κάποιο φύλο.
Αν θέλω ο γιος μου να αγαπά και να σέβεται τις γυναίκες, θα πρέπει να τον διδάξω να αποδεχθεί - και να εκτιμήσει ιδανικά - τα "κοριτσίστικα" πράγματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο του φτιάχνω ένα στεφάνι από λουλούδια και τον γράφω σε μπαλέτο.
Θα μετατρέψω αυτόν τον ξερόλα μπόμπιρα σε μία περήφανη πριγκίπισσα είτε του αρέσει, είτε όχι”.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΟΥΡΑΝΟ...
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.