Με ένα Εβραϊκό πλοίο, που είναι άγνωστο ποιος του τόστειλε, έφυγε από την Ελλάδα το καλοκαίρι του 1969 η οικογένεια Μητσοτάκη!.. Γι...
Με ένα Εβραϊκό πλοίο, που είναι άγνωστο ποιος του τόστειλε, έφυγε από την Ελλάδα το καλοκαίρι του 1969 η οικογένεια Μητσοτάκη!.. Για την ακρίβεια, μιλάμε για την Μαρίκα, τα 4 παιδιά και την Γερμανίδα νταντά τους, δεδομένου ότι ο ίδιος ο «βρυκόλακας» την είχε κοπανήσει τον Αύγουστο του 1968 με μία βενζινάκατο μέσω… Τουρκίας! .
Όσο για τον αγνώμονα Κούλη, αντί να δοξάζει τον Παττακό που του έδωσε το διαβατήριο, «το παίζει» και αντιστασιακός κατά της Χούντας, επειδή «δραπέτευσε» σε ηλικία 1,5 ετών από την Ελλάδα δεμένος με ένα λουρί!.. Μεταφέρουμε χωρίς άλλα σχόλια για να δείτε πόσο αγρίως «μάς δουλεύουν» οι Μητσοτάκηδες…
Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΥΠ.ΕΞ. ΤΣΑΓΛΑΓΙΑΝΓΚΙΛ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΝΑ ΤΟ ΣΚΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1968!..
A.V.: Έχω διαβάσει ότι φτάσατε στο Παρίσι τον Αύγουστο του 1968 μέσω Τουρκίας, ύστερα από ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι.
ΜΕ ΕΒΡΑΪΚΟ ΠΛΟΙΟ ΤΗΝ ΚΟΠΑΝΗΣΕ Η ΜΑΡΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!..
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ Ο Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: «Εν τω μεταξύ όμως, δεν ξέρω πώς, ίσως και από λάθος δικό μου, κυκλοφόρησε η φήμη ότι βρίσκομαι εκεί και άρχισε η καταδίωξη των Τούρκων δημοσιογράφων, οι οποίοι είναι φοβεροί, πολύ χειρότεροι από τους Έλληνες, πέφτουν σαν τα μελίσσια. Τέλος πάντων με διάφορα κόλπα κατάφερα να τους ξεφύγω και να μπω στο αεροπλάνο για να πάω στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί να ταξιδέψω για Παρίσι. Η οικογένειά μου ήρθε ένα χρόνο μετά. Είχε τεθεί υπό κατ’ οίκον κράτηση στη Γλυφάδα και δεν έδιναν διαβατήριο στη Μαρίκα. Επικοινωνούσαμε με το τηλέφωνο και με γράμματα και όταν τελικά πήρε το πολυπόθητο διαβατήριο (σ.σ.: εδώ ο αγνώμων Μητσοτάκης αποσιωπά ότι αυτό έγινε με προσωπική πρωτοβουλία του Στυλιανού Παττακού στον Γεώργιο Παπαδόπουλο!..) δεν περίμενε ούτε μέρα, πήρε το πρώτο πλοίο που βρήκε μπροστά της, ένα εβραϊκό, και κατέφθασαν στη Βενετία όπου τους παρέλαβα εγώ».
Κ.Μ.: «Γιατί πήρε το αυτοκίνητό μας, ένα παλιό Mercedes που μας άφησε χρόνους στο Παρίσι, έβαλε μέσα τα 4 παιδιά μας, τη Γερμανίδα νταντά, και τις βαλίτσες. Ο Κυριάκος, που τον είχα αφήσει 5 μηνών, ήτανε 1,5 έτους. Τον είχανε δέσει μάλιστα με ένα λουρί, ενθυμούμαι, γιατί περπατούσε αλλά ήτανε ακόμα πολύ μικρός. Μπήκαμε όλοι μέσα στο αυτοκίνητο και φθάσαμε, μέσω Ελβετίας, στο Παρίσι οδικώς…»
ΜΕ ΤΙΣ ΠΥΤΖΑΜΕΣ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, ΜΕ ΤΟ ΣΩΒΡΑΚΟ Ο ΚΥΡΚΟΣ!..
A.V.: Είναι αλήθεια αυτό που έχω ακούσει, ότι δηλαδή σας συνέλαβαν με τις πιτζάμες εκείνο το βράδυ της 21ης Απριλίου 1967;
Κ.Μ.: «Αλήθεια είναι. Όταν ήρθε ο αστυνομικός να με συλλάβει στο σπίτι μας ήμουνα ξυπόλυτος με κάτι κόκκινες πιτζάμες και δεν με άφησε να ντυθώ. Αλλά επειδή είχα κάποια εμπειρία άρπαξα την τελευταία στιγμή ένα παντελόνι το οποίο είχε μέσα και μερικά χρήματα κι έτσι ήμουν προνομιούχος στο Κέντρο Τεθωρακισμένων στο Γουδί που μας πήγανε, είχα τουλάχιστον ένα παντελόνι να βάλω. Οι υπόλοιποι, και εννοώ όλη την πολιτική ηγεσία της εποχής, δεν πρόλαβαν. Ο Λεωνίδας ο Κύρκος παρουσιάστηκε με το βρακάκι του κι ένα μικρό κασκορσέ σαν παλαιστής. Μ’ άλλα λόγια εκείνη την ημέρα, πέραν του εθνικού μας δράματος, είδαμε και πώς κοιμόταν ο καθένας μας τα βράδια».
A.V.: Ποιοι άλλοι ήταν εκεί;
Κ.Μ.: «Όλος ο καλός κόσμος. Αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, όλοι ήμασταν παρέα. Εμένα με πήγαν από τη μεριά όπου είχαν πάει και τον Γεώργιο Παπανδρέου. Απέναντι ήταν ο Ράλλης, ο Παπαληγούρας, ο Ανδρέας ο Παπανδρέου. Εγώ δεν βρέθηκα στον ίδιο χώρο με τον Ανδρέα. Ήμουν παρέα όμως με τον Λεωνίδα τον Κύρκο, με τον Γλέζο και αρκετούς άλλους αριστερούς. Ο Γεώργιος Παπανδρέου ήρθε στο τέλος. Αλλά αυτόν τον έφεραν ντυμένο, ήταν και πυρέσσων, είχε μία μικρή γριπούλα και τον πρόσεξαν. Πήγαινε μπροστά με το παλτό και το καπέλο και από πίσω ένας λοχίας τού κρατούσε το βαλιτσάκι με τα φάρμακα. Πλησίασε, είχα να μιλήσω με τον Παπανδρέου δύο χρόνια, τον πλησίασα πρώτος, τον χαιρέτησα και του λέω, «κύριε Πρόεδρε, καλώς ορίσατε, αλλά όπως βλέπετε εμείς οι προδότες προηγήθημεν!» Γύρισε αλλού τα μούτρα του και προχώρησε. Τον έφεραν και τον έβαλαν λοξά απέναντί μου, είχαμε τα στρατιωτικά κρεβάτια με τα τρίποδα τότε και ξάπλωσε. Δίπλα του ήταν ο Παυσανίας Κατσώτας…»
ΣΧΟΛΙΟ «ΣΤΟΧΟΥ»: Η αλήθεια είναι ότι μετά από τόσα χρόνια, πολλά πράγματα δεν έχουν διευκρινιστεί για τον αποθανόντα «βρυκόλακα»... Για παράδειγμα, το χθεσινό προσκύνημα του Βασιλέως Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας στην σορό του στην Μητρόπολι δείχνει ότι ο Μητσοτάκης (αν και ξεκίνησε Βενιζελικός) υπήρξε μιά ζωή φανατικός Βασιλόφρων. Μή ξεχνάμε και την περίφημη δήλωσή του ότι το Πολιτειακό Δημοψήφισμα του 1974 από τον «Εθνάρχη» Καραμανλή ήταν unfair (ελληνιστί= άδικο)!.. Άραγε, ο γιός του ο Κούλης τί γνώμη έχει για τον Βασιλικό Θεσμό;
Εφημερίδα "Στόχος"
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.