ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΡΜΑΤΑΓΩΓΟ ΛΕΣΒΟΣ - ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΛΟΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΚΑΙ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΥΣ ΜΟΓΓΟΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ...

43 χρόνια μετά την ηρωική δράση του στην υπεράσπιση της Κύπρου ενάντια στην εισβολή του Αττίλα, το θρυλικό αρματαγωγό παραμένει ξεχα...

43 χρόνια μετά την ηρωική δράση του στην υπεράσπιση της Κύπρου ενάντια στην εισβολή του Αττίλα, το θρυλικό αρματαγωγό παραμένει ξεχασμένο από την πατρίδα. Οπως ξεχασμένο παραμένει και το προσωπικό του, ο ηρωισμός του οποίου πέρασε -περιέργως πώς- στα ψιλά της Ιστορίας

Η σκόνη της Ιστορίας, ιδιαίτερα έπειτα από μια μεγάλη εθνική ήττα, όπως ήταν εκείνη του Ελληνισμού στην Κύπρο το 1974, σκεπάζει τις μεγάλες στιγμές. Στη συλλογική μνήμη το καλοκαίρι του 1974 έχει ταυτιστεί με την ντροπή της προδοσίας, που άφησε στα χέρια των Τούρκων το 37% των εδαφών της Κύπρου. Με μια μονοκοντυλιά παραγράφηκαν όλα όσα συνέβησαν εκείνες τις ημέρες, οι οποίες έμειναν σκοτεινές, όπως και οι άνθρωποι που σχεδίασαν και εκτέλεσαν το έγκλημα.

Η Ιστορία ενίοτε αδικεί, όπως αδίκησε και τους ανθρώπους που χάθηκαν στην Κύπρο, αποδεικνύοντας ότι η κάθε εποχή έχει τους δικούς της ήρωες. Ηρωες τους οποίους πέρασε στα ψιλά η Ιστορία και τους οποίους η πατρίδα δεν τόλμησε να αναγνωρίσει γιατί δήθεν η Ελλάδα δεν βρισκόταν σε πόλεμο το 1974!

Το αρματαγωγό «Λέσβος» (L 172) του Πολεμικού Ναυτικού παροπλίστηκε το 1990, αλλά η σκουριά που τρώει τις λαμαρίνες του δεν μπορεί να σβήσει τις μνήμες του Ιούλη του ’74. Ο τότε κυβερνήτης Λευτέρης Χανδρινός έχει φύγει από τη ζωή, χωρίς να τιμηθεί και χωρίς να του αναγνωριστεί το γεγονός ότι είχε συναίσθηση της αποστολής του και τίμησε τη στολή του, κόντρα σε αυτούς που ατίμασαν ολόκληρο έθνος.

Αποστολή ρουτίνας

Το Α/Γ «Λέσβος» ήταν ένα από τα πλοία που δόθηκαν από τις ΗΠΑ στο πλαίσιο της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ελλάδα. Είχε μπαρουτοκαπνιστεί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1960 εντάχθηκε στον ελληνικό στόλο. Τίποτα δεν μπορούσε να προϊδεάσει για τον ρόλο που θα το καλούσε η Ιστορία να παίξει 14 χρόνια αργότερα.







Ο βομβαρδισμός της Πάφου, στις 20/07/74 από το Α/Γ «Λέσβος»







Ο Λευτέρης Χανδρινός (δεύτερος από αριστερά) με συμμαθητές του σε εκπαιδευτικό ταξίδι της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων


Στις 12 Ιουλίου του 1974 ήταν προγραμματισμένος απόπλους με ρότα προς το λιμάνι της Αμμοχώστου στην Κύπρο. Η αναχώρηση καθυστέρησε για 24 ώρες και τελικά απέπλευσε από τις Κεχριές στις 10 το βράδυ της 13ης Ιουλίου μεταφέροντας νέους στρατιώτες που θα αντικαθιστούσαν την προηγούμενη σειρά της ΕΛΔΥΚ (Ελληνική Δύναμη Κύπρου).

Κανείς, ούτε ο κυβερνήτης πλωτάρχης Π.Ν. Λευτέρης Χανδρινός, δεν είχε ιδέα για το τι ετοίμαζε η χούντα δύο μέρες αργότερα, στις 15 Ιουλίου. Ενώ το «Λέσβος» κατευθυνόταν προς την Κύπρο, εκδηλώθηκε το πραξικόπημα κατά του αρχιεπισκόπου Μακαρίου, για τον οποίο το ραδιόφωνο μετέδιδε ότι είναι νεκρός. Ο πλωτάρχης Χανδρινός συνέχισε την πορεία του και στις 16 Ιουλίου, ενώ βρισκόταν στα ανοιχτά της Λεμεσού, διατάχθηκε να αλλάξει πορεία και να επιστρέψει στα ελληνικά χωρικά ύδατα με προορισμό τη Λίνδο της Ρόδου. Η κατάσταση στην Κύπρο ήταν ακόμα ρευστή και η χούντα δεν ήθελε να δώσει την εντύπωση ότι ενισχύει τις δυνάμεις στη Μεγαλόνησο, η οποία βρισκόταν κάτω από το μικροσκόπιο της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ. Τελικώς, όταν δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι το πραξικόπημα εδραιώθηκε, το «Λέσβος» διατάχθηκε να πλεύσει και πάλι προς την Αμμόχωστο για να αποβιβάσει τους νέους στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ, μαζί με εφόδια, και να παραλάβει την προηγούμενη σειρά η οποία απολυόταν. Στις 19 Ιουλίου το απόγευμα, 12 ώρες πριν από την έναρξη της τουρκικής εισβολής, το Α/Γ «Λέσβος» έδενε κάβους στο λιμάνι της Αμμοχώστου. Τα πυρομαχικά που μετέφερε έμειναν στα αμπάρια του, αφού κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος είχαν κατασχεθεί πολλά όπλα και πυρομαχικά τσέχικης προέλευσης από τις δυνάμεις των υποστηρικτών του αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Οση ώρα το «Λέσβος» βρισκόταν στο λιμάνι, παρακολουθούσε απέναντι, στο κάστρο της Αμμοχώστου, τους Τουρκοκυπρίους οι οποίοι είχαν οχυρωθεί οπλισμένοι. Ο πλωτάρχης Λ. Χανδρινός για κάθε ενδεχόμενο έδωσε οδηγίες να ανέβουν πυρομαχικά στο κατάστρωμα και να επανδρωθούν τα πυροβόλα, με τρόπο που να φαίνεται πως οι ναύτες έκαναν εργασίες συντήρησης, ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα με την ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ, η οποία είχε τοποθετήσει δύο στρατιώτες στον καταπέλτη του πλοίου ελέγχοντας το υλικό και το προσωπικό που αποβιβαζόταν. Στη συνέχεια επιβιβάστηκαν 450 στρατιώτες και αξιωματικοί της ΕΛΔΥΚ και ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής στην Ελλάδα.


Σε πόλεμο

Το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974, ενώ το πλοίο βρισκόταν 40 ναυτικά μίλια από την Πάφο, στο δυτικό άκρο της Κύπρου, και αφού είχε εκδηλωθεί η τουρκική εισβολή, ο πλωτάρχης Λ. Χανδρινός πήρε διαταγή να κινηθεί ανατολικά και να αποβιβάσει στη Λεμεσό τους ΕΛΔΥΚάριους. Τελικώς νέα διαταγή άλλαξε τον χώρο αποβίβασης και έτσι στις 2 το μεσημέρι το Α/Γ «Λέσβος» αγκυροβόλησε στην Πάφο και αποβίβασε με μικρά αποβατικά σκάφη τους στρατιώτες για να ενισχύσουν την άμυνα του νησιού, το οποίο από απόρθητο φρούριο είχε μετατραπεί σε ξέφραγο αμπέλι, αφού η χούντα είχε φυλακίσει πολλούς αξιωματικούς πιστούς στον Μακάριο και είχε αποσύρει τις δυνάμεις από τα βόρεια παράλια για να λάβουν μέρος στο πραξικόπημα στη Λευκωσία. Χαρακτηριστική είναι η αίσθηση που μεταφέρει ο πλωτάρχης Λ. Χανδρινός στην αναφορά του για τη στιγμή που αποφασίστηκε η αποβίβαση: «Επιθυμώ να αναφέρω ότι ως διεπίστωσα το ηθικόν του Ελληνος, η ψυχραιμία και η τόλμη αυτού ευρίσκεται εις υψηλόν βαθμόν. Δεν θα ήτο υπερβολή να γράψω ότι άπαντες οι επιβαίνοντες του πλοίου Αξ/κοί, Υπαξ/κοί και οπλίται εν ουδεμία περιπτώσει απώλεσαν το θάρρος των και την πίστιν προς τα ιδεώδη της φυλής. Ιδιαιτέρως εθαύμασα το θάρρος των επαναπατριζομένων οπλιτών του Στρατού Ξηράς, οίτινες καίτοι είχον συνειδητοποιήσει ότι επέστρεφον εις τας οικίας των, με έξαλλον ενθουσιασμόν και αλλαλαγμούς χαράς εδέχθησαν την, από του στόματός μου, πληροφορίαν περί της επανόδου των εις Κύπρον, προς ενίσχυσιν των μαχομένων συναδέλφων των εναντίον των εχθρών του γένους».
Βομβαρδισμός της Πάφου


Ο πλωτάρχης Λ. Χανδρινός, γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα δεν έχει εμπλακεί σε πόλεμο με την Τουρκία, και χωρίς να έχει σαφείς διαταγές από την Αθήνα, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα πυροβόλα του «Λέσβος» για να πλήξει στόχους στον τουρκοκυπριακό θύλακα της πόλης, όπου είχαν συγκεντρωθεί περίπου δύο τάγματα Τουρκοκυπρίων. Ως πυροβολητές χρησιμοποίησε στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ οι οποίοι γνώριζαν τη χρήση των πυροβόλων Bofors των 40 χιλιοστών. Ο βομβαρδισμός του θύλακα διήρκεσε περίπου δύο ώρες και ταυτόχρονα οι άνδρες της ΕΛΔΥΚ που αποβιβάστηκαν πραγματοποίησαν εκκαθαριστική επιχείρηση εξουδετερώνοντας πλήρως τις τουρκικές δυνάμεις οι οποίες παραδόθηκαν. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, αν και η Ελλάδα δεν βρισκόταν σε πόλεμο με την Τουρκία, το Πολεμικό Ναυτικό με το Α/Γ «Λέσβος» ήταν μέρος του ακήρυκτου πολέμου. Στο ημερολόγιό του ο Λ. Χανδρινός δικαιολογεί την απόφασή του να κανονιοβολήσει τον τουρκικό θύλακα ως μια λογική ενέργεια, αφού η αποβίβαση στρατιωτών από μόνη της μπορούσε να θεωρηθεί εμπλοκή στις επιχειρήσεις.







Το δημοσίευμα της εφημερίδας «Birlik» για τη βύθιση του τουρκικού πλοίου «Kocatepe» από την Τουρκική Αεροπορία

Ο Λ. Χανδρινός γράφει στο πολεμικό ημερολόγιο:


«Επί του θέματος της εκτελέσεως βολής εναντίον των τουρκοκυπριακών θέσεων, πλέον των όσων αναφέρθησαν, έχω να προσθέσω ότι από την στιγμήν που διετάχθην όπως αναστρέψω διά Πάφον, εθεώρησα ότι το πλοίον συμμετείχεν, αδιακρίτως εάν έφερε Ελληνικήν Σημαίαν, ενεργώς εις οιονδήποτε είδος επιχειρήσεων, είτε αμυντικών, είτε επιθετικών, ελάμβανον χώραν επί της νήσου ή πέριξ αυτής».

Το κράνος που φορούσε ο Χανδρινός στιςεπιχειρήσεις του«Λέσβος» στην Κύπρο